Στην απειλή της λειψυδρίας με αφορμή την πρωτοφανή υποχώρηση των υδάτων στη λίμνη του Μόρνου και τις ευρύτερες παρεμβάσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, αναφέρθηκε ο Μανώλης Κουτουλάκης Γενικός Γραμματέας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής μιλώντας στην ΕΡΤ, ενώ για το ίδιο θέμα μίλησε και ο καθηγητής υδρολογίας Αθανάσιος Λουκάς.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Χρειάζεται να πούμε ότι η λειψυδρία και η ανομβρία είναι δύο έννοιες συνδεδεμένες αλλά όχι ταυτόσημες. Τα δεδομένα είναι εκεί. Η χώρα μας βρίσκεται στον δείκτη της ξηρασίας, στη 19η θέση παγκοσμίως.
Επομένως, είναι ένα δεδομένο το οποίο δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, αλλά πρέπει να το μελετούμε. Δεν αιφνιδιαζόμαστε στο κομμάτι του τι επιφυλάσσει η πρόβλεψη. Δεν είναι ένα γεγονός κλιματικής κρίσης. Είναι οι παρεμβάσεις οι οποίες γίνονται.
Δεν μπορώ να αναφερθώ στην Αττική. Τα ζητήματα νομίζω ότι έχουν γίνει λεπτομερή. Στα νησιά έχουμε ένα παραπάνω, ότι είναι άνυδρα εκ της φύσεώς τους, άρα ούτως ή άλλως αντιμετωπίζουν την έλλειψη του φυσικού πόρου. Το καλοκαίρι βγαίνει δύσκολα, το χειμώνα και είναι ένα από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε στα νησιά είναι η εποχικότητα.
Δεν είναι μόνο λοιπόν το πρόβλημα της έλλειψης του φυσικού πόρου που είναι δεδομένο. Φανταστείτε ότι αυτή τη στιγμή σε ένα δείγμα 60 νησιών θα σας πω του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου έχουμε 32 λιμνοδεξαμενές, εκ των οποίων οι τρεις αυτή τη στιγμή έχουν πόρους.
Το καλοκαίρι η εποχικότητα είναι που δημιουργεί πιέσεις. Το χειμώνα τα πράγματα είναι πιο απλά, είναι λιγότερος ο πληθυσμός, είναι πιο διαχειρίσιμη η κατάσταση. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι μόνο να διαχειριστείς την έλλειψη του πόρου, αλλά και να δημιουργήσεις εκεί που δεν υπάρχει.
Πάρα πολλά νησιά και να θέλαμε δεν μπορούμε να αντλήσουμε νερά. Θα πω το παράδειγμα της Νισύρου γιατί είναι χαρακτηριστικό λόγω των εδαφών της,
Είναι ενδεικτικό για τα εδάφη της, άρα οι λύσεις που πρέπει να εξασφαλίσει η αυτοδιοίκηση, που αυτή τη στιγμή έχει την ευθύνη ως παροχή ύδατος, αλλά και το κράτος να τους δώσει τα εργαλεία, είναι πώς θα δημιουργήσει νερό εκεί που δεν έχεις. Αυτό που αντιμετωπίσαμε και φέτος στα νησιά, είναι μια αρκετά πιεστική κατάσταση, όπου τα υπόγεια ύδατα δεν υφίστανται και αν υφίστανται πλέον έχουν υφαλμυρώσει. Η υπεράντληση των γεωτρήσεων.
Η έλλειψη φυσικών πόρων, το τεράστιο έλλειμμα ικανότητας συντήρησης και λειτουργίας αυτών των υποδομών από την τοπική αυτοδιοίκηση, πολλές φορές, η διαθεσιμότητα των οικονομικών πόρων για να αντιμετωπιστούν, έχει υπάρξει από την κυβέρνηση. Διαπιστώνεται όμως ένα σημαντικό ζήτημα υλοποίησης.
Επομένως, είναι ένα ζήτημα συνδιαχείρισης και αυτοί που έχουν τώρα τυπικά την ευθύνη και το κράτος, το οποίο δεν μπορεί να επιτρέψει λάθος αποφάσεις σε τοπικό επίπεδο, να αμαυρώνει και ίσως και την εικόνα, πολλές φορές θα λέγαμε και των προορισμών. Γιατί το ζήτημα είναι να μην πληγεί και η εικόνα των προορισμών, παρά το αντικειμενικό πρόβλημα».
