Τα αντανακλαστικά του επενδυτή στα κακά νέα

Τα αντανακλαστικά του επενδυτή στα κακά νέα

Της Μαίρης Βενέτη

Ανακοινώνοντας το Πεντάγωνο τη νυχτερινή επίθεση στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, κατά την οποία σκοτώθηκαν αξιωματούχοι που συνδέονται με το Ιραν- μεταξύ των οποίων και ο ισχυρός αρχηγός της δύναμης «Αλ Κοντς» των Φρουρών της Επανάστασης, υποστράτηγος Κάσεμ Σολεϊμανί, ο υπαρχηγός των ιρακινών σιιτικών «Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης», Αμπού Μάχντι αλ Μουχάντις και οι συνοδοί τους- ανέδειξε τον γεωπολιτικό κίνδυνο σε πρώτο παράγοντα αστάθειας για τις αγορές το 2020.

Το τελευταίο πράγμα που περίμενε η επενδυτική κοινότητα ήταν να πάρει ο Τραμπ ίσως ένα από τα μεγαλύτερα ρίσκα της προεδρίας του, παραδίδοντας τον έλεγχο του προεκλογικού του ημερολογίου στο Ιράν, καθώς το τελευταίο έχει περιθώρια απάντησης οποιαδήποτε στιγμή και όσο κοντά θέλει στην ημερομηνία των Προεδρικών εκλογών.

Για να κατανοήσουμε όμως τη βαρύτητα των γεγονότων της πρώτης εβδομάδας του νέου έτους, ας δούμε με συντομία πώς ξεκίνησε η όλη ιστορία.

Μια σύντομη ανασκόπηση

Κατά την δεύτερη θητεία του ο Ομπάμα πρωταγωνίστησε στην συνυπογραφή της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.

Μια συμφωνία που ο Τραμπ ως πρόεδρος της Αμερικής απέσυρε, παρά τη διεθνή αποδοκιμασία, εγκαινιάζοντας την πολιτική της «μέγιστης πίεσης» κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Όμως παρά τις εξοντωτικές κυρώσεις, το Ιράν αρνήθηκε να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία από θέση αδυναμίας.

Όσο οι νέες κυρώσεις παραμένουν στη θέση τους, το Ιράν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου.

Για πολλούς αναλυτές μάλιστα, το Ιράν είτε ευθέως, είτε μέσω περιφερειακών συμμάχων του- όπως οι Χούθι της Υεμένης- έπληξε τα δεξαμενόπλοια στον Περσικό Κόλπο και τιςΒΒ εγκαταστάσεις της Aramco, θέλοντας να περάσει το μήνυμα ότι από τη στιγμή που δεν μπορεί να εξάγει το πετρέλαιο του, δεν θα μπορεί και κανείς άλλος.

Το γεγονός μάλιστα ότι είχε αφήσει να εννοηθεί πώς οποιοδήποτε πλήγμα, ακόμα και συμβολικό, εναντίον ιρανικού στόχου θα απαντηθεί σε όλη τη γραμμή του μετώπου, θεωρείται ο κύριος λόγος που ο Τραμπ «δεν απάντησε» στην κατάρριψη από τους Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης του ακριβότερου drone του αμερικανικού πολεμικού Ναυτικού.

Βλέπετε ένας πόλεμος με το Ιράν δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση.

Είναι μια μεγάλη σε έκταση χώρα, με δύσκολη ορεινή μορφολογία, οχυρωμένες ακτές, ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και έχει έναν πληθυσμό πέριξ των 80 εκατομμυρίων με αρκετά «ομοειδή» και συντεταγμένη ιδεολογία.

Γι?αυτό και η είδηση ότι το Πεντάγωνο προχώρησε στο συγκεκριμμένο χτύπημα σαν αντίποινα για την προσπάθεια υποστηρικτών της Kataib Hezbollah να εισβάλουν στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βαγδάτη, προκάλεσε αν μη τι άλλο αιφνιδιασμό!

Ειδικά από τη στιγμή που στο στόχαστρο ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς στρατιωτικούς παράγοντες, καθώς ο Σολεϊμανί αναδείχθηκε μέσα από τη φλόγα της Ιρανικής Επανάστασης και του οκταετούς πολέμου Ιράν-Ιράκ και εθεωρείτο από τους πιο ικανούς στρατιωτικούς των ημερών μας με μεγάλη δεξιότητα στο να διαπραγματεύεται συμμαχίες με περιφερειακούς και διεθνείς παίκτες.

Ως εκ τούτου, είναι κατανοητό γιατί η επενδυτική κοινότητα και όχι μόνο, ανησυχεί ότι η συγκεκριμμένη κίνηση θα αυξήσει τις εντάσεις μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή σε νέα επίπεδα.

Οι προεκτάσεις

Το ερώτημα όλων λοιπόν δεν είναι αν το Ιράν αναζητήσει αντίποινα, αλλά μέχρι ποιο σημείο κλιμάκωσης της έντασης θα φτάσει.

Η κίνηση δε των ΗΠΑ να προκαλέσουν σύρραξη με την Τεχεράνη επί ιρακινού εδάφους, έχει οδηγήσει πολλούς αναλυτές στην εκτίμηση ότι θα δημιουργηθούν σοβαρές διπλωματικές εντάσεις με τη Βαγδάτη που μπορεί να οδηγήσουν το ιρακινό κοινοβούλιο να επανεξετάσει τη συνεργασία ασφάλειας της χώρας με τις ΗΠΑ.

Ο κίνδυνος επίσης οι ιρακινές πολιτοφυλακές - στηρίζονται από το Ιράν -να επιτεθούν σε αμερικανικές δυνάμεις αλλά και γενικότερα σε δυτικά εμπορικά συμφέροντα αυξήθηκε κατακόρυφα.

Επίσης κατακόρυφα αυξήθηκε ο κίνδυνος να τιναχτεί στον αέρα η συνεργασία των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας με τις ΗΠΑ κατά του ISIS.

Βέβαια δεν είναι μόνο αυτοί οι κίνδυνοι.....

Δεδομένης της ευρύτερης αντίληψης σε όλη την περιοχή, ότι τα αμερικανικά και τα ισραηλινά συμφέροντα ταυτίζονται, πιθανά αντίποινα από τη Hezbollah σε αμερικανικά συμφέροντα στον Λίβανο θα μπορούσαν επίσης να μετατραπούν σε επιθέσεις κατά του Ισραήλ, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.

Έπειτα είναι και η Σαουδική Αραβία.

Οι μνήμες είναι νωπές από την επίθεση κατά των εγκαταστάσεων της Aramco, που μείωσαν για κάποιο διάστημα την παραγωγή στο μισό.

Αν ΗΠΑ και Ιράν συνεχίσουν την κλιμάκωση με απευθείας χτυπήματα δεν αποκλείεται το Ιράν να στοχεύσει χώρες που είναι στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή, όπως η Σαουδική Αραβία.

Επιπλέον στο Μπαχρέιν και στο Κατάρ σταθμεύουν σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν στόχος.

Στον Περσικό Κόλπο είναι σημαντική επίσης η αμερικανική ναυτική παρουσία.

Μπορεί το Ιράν να ήταν διστακτικό μέχρι πρότινος στο να επιτεθεί σε αμερικανικά πλοία στον Περσικό Κόλπο, στα Στενά του Ορμούζ και στον Κόλπο του Ομάν, αλλά μετά τα γεγονότα στην αυγή του 2020 κανείς δεν μας εγγυάται ότι αυτή η «δισταχτικότητα» θα συνεχίσει να υφίσταται.

Στο παιχνίδι φυσικά μπορούν άνετα να εμπλακούν η Υεμένη και το Αφγανιστάν, ενώ θα πρέπει να αναδείξουμε την πεποίθηση πολλών αναλυτών όσον αφορά το γεγονός ότι η απειλή αντιποίνων δεν περιορίζεται στη Μέση Ανατολή.

Δεδομένης της ιστορίας, στοχοποιημένες επιθέσεις θα μπορούσαν να γίνουν από τη Λατινική Αμερική έως την Ανατολική Ευρώπη και τη Νότια Ασία.

Οι επενδυτικές άμυνες

Η αγορά τις επόμενες μέρες θα παρακολουθήσει τις εξελίξεις σε μια προσπάθεια να προσμετρήσει τους κινδύνους από το μέγεθος της αντίδρασης του Ιράν στις αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ.

Τις επόμενες μέρες είναι φυσικό ο χρυσός, το πετρέλαιο και το γιεν να συνεχίσουν να είναι στο επίκεντρο των συναλλαγών όσων θέλουν να σηκώσουν οχυρά άμυνας στα χαρτοφυλάκια.

Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι το 2019 έκλεισε με εξαιρετικά κέρδη σε ένα μεγάλο εύρος περουσιακών στοιχείων.

Ως εκ τούτου, είτε υπάρξουν άμεσα εξελίξεις είτε όχι, οι αγορές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη δικαιολογία των γεγονότων της Παρασκευής για να ρευστοποιήσουν κάποια κέρδη, καθώς οι αποτιμήσεις είναι ούτως ή άλλως σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Όσο πάντως θα κορυφώνεται η ένταση, ο χρυσός θα είναι ο μεγάλος νικητής.

Την Παρασκευή πλησίασε τα υψηλά του 2018, ήτοι τα 1557 δολάρια/ουγγιά, ενώ δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι στην πρόσφατη διόρθωση του κράτησε «αλφάδι» τον 30άρη του Weekly διαγράμματος, που πλέον έχει φτάσει τις 1471 μονάδες.

Η ανοδική διάσπαση δε των 1557 δολαρίων/ουγγιά θα μας δώσει τον επόμενο άμεσο στόχο των 1600 δολαρίων/ουγγιά, ανοίγοντας τον δρόμο για τα υψηλά του 2013.

Το γιέν και σε δεύτερη φάση το ελβετικό φράγκο λειτουργούν και αυτά σαν επενδυτικά καταφύγια.

Αν αποχαιρετήσει τα 108 το ζεύγος usd/jpy, τότε ανοίγει ο δρόμος ακόμα και για τα 106 σε περίπτωση μιας κλιμάκωσης της έντασης μέσα στο 2020, ενώ το αντίστοιχο κομβικό σημείο για το eur/chf είναι η απώλεια των 1,08.

Τέλος θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι αν κλιμακωθούν τα αντίποινα από το Ιράν και οι περαιτέρω απαντήσεις των ΗΠΑ, αυτό θα είναι μια «θετική» εξέλιξη για τις μετοχές άμυνας γενικότερα.

Αποποίηση Ευθύνης:

Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλάμβανονται ως τέτοιες.