Ο χρεοκοπημένος εργολάβος που θα γινόταν... Βασιλιάς

Ο χρεοκοπημένος εργολάβος που θα γινόταν... Βασιλιάς

Των Γιώργου Δασκαλόπουλου και Βασίλη Γεώργα

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου επισφραγίσθηκε χθες για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του ευνοούμενου του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρηματία Χρήστου Καλογρίτσα μετά την απόφαση για την αίτησης πτώχευσης της εταιρείας του “Τοξότης” από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Για την τεχνική εταιρεία που έχει εξοβελιστεί εδώ και καιρό από τα δημόσια έργα μετά την άρση της ευεργετικής προστασίας της προηγούμενης κυβέρνησης το “τέλος” ήταν αναμενόμενο.

Η υπόθεση δεν παύει ωστόσο να είναι ένα μικρό τμήμα της απίστευτης ιστορίας ενός επιχειρηματία που με την πολιτική κάλυψης μιας κυβέρνησης επιχείρησε να γίνει ο...Β Έλληνας μεγιστάνας με τα χρήματα άλλων. Και για να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος όταν η στήριξη έπαψε να υπάρχει, αποκαλύπτοντας ένα τεράστιο δίκτυο διευκολύνσεων και λαθροχειριών που “στήθηκαν” για να διευκολύνουν τις εργολαβικές και μιντιακές δραστηριότητές του. Και οι οποίες έφτασαν μέχρι την απόκτηση-παρωδία της δεύτερης τηλεοπτικής άδειας πανελλαδικής εμβέλειας στον διαγωνισμό – του 2016, υπό την εποπτεία των Νίκου Παππά και Λευτέρη Κρέτσου. Εκεί που τελικά αποδείχθηκε πως ο ...βασιλιάς έτρεχε γυμνός στα βοσκοτόπια της Ιθάκης, και άρχισε να ξετυλίγεται ο μίτος των χαριστικών δανείων που είχε λάβει από την Τράπεζα Αττικής, με τις περιβόητες εγγυήσεις σε υπερτιμημένα αγροτεμάχια.

Η άκρη του νήματος βρίσκεται βέβαια αρκετές δεκαετίες πίσω όταν ο νεαρός Καλογρίτσας, συντοπίτης (από την Καρδίτσα) του γ.γ. ου ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη, έγινε και κουμπάρος του. Ήταν μια κουμπαριά που τον έφερε στην στήριξη της εφημεριδας “Πρώτη” της οποίας έγινε και εκδότης στην πρώτη του εμπλοκή στα μίντια, παράλληλα με τις εργολαβικές του δραστηριότητες. Φαίνεται όμως πως οι κουμπαριές ήταν ένα μέσο που αξιοποίησε για την δικτύωσή του, μια και σύντομα απέκτησε άλλες δύο. Με τον Πάνο Καμμένο και με τον Χρίστο Σπίρτζη. Δύο κουμπαριές που πέραν των στενών του επαφών στην Αριστερά, αποδείχθηκαν πολύτιμες, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία.

Η «Τοξότης» που επί ΣΥΡΙΖΑ προωθήθηκε για να γίνει ο κατασκευαστής του “καθεστώτος”, υποστηρίχθηκε συστηματικά από την προηγούμενη κυβέρνηση αναλαμβάνοντας πληθώρα μικρών και μεγαλύτερων εργων. Και ταυτόχρονα απέκτησε πρόσβαση σε δανεισμό τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ μέσω της Τράπεζας Αττικής το 2015 χωρίς (όπως αποδείχθηκε) τις απαιτούμενες εξασφαλίσεις. Παράλληλα ευνοήθηκε ώστε να “μπεί” σε μεγάλα έργα που υπό φυσιολογικές συνθήκες η “Τοξότης” δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει λόγω του μικρότερου όγκου της σε σχέση με τους μεγάλους κατασκευαστές. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της “δημιουργικής εργολαβικής” που επιστρατεύθηκε, προκειμένου οι επιχειρήσεις του να πάρουν ένα μεγάλο έργο, ήταν η εθνική οδός Πατρών – Πύργου, που (υπό το πρόσχημα της δικαιότερης διανομής και της ...διαφάνειας) έσπασε σε τόσα κομμάτια, όσα χρειάζονταν για να τα διεκδικήσει η “Τοξότης”. Που τελικά βρέθηκε να έχει πάρει σχεδόν το σύνολο του έργου.

Λίγο αργότερα οι στενές σχέσεις του με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το έφεραν σε ρόλο υποψήφιου καναλάρχη. Κάτι διόλου... παράλογο, αφού με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να ανταποδώσει στην τότε κυβέρνηση, την υποστήριξη που του είχε παράσχει. Έτσι, “χτύπησε” (και πήρε) μία από τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες του νόμου Παππά (και μάλιστα την δεύτερη σε πλειοδοσία), για να αποδειχθεί στη συνέχεια το μεγάλο πρόβλημα των δανείων. Πρόβλημα που οδήγησε στο μεγάλο φιάσκο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τον ίδιο τον Καλογρίτσα. Καθώς αποδείχθηκε μια από τις κινήσεις που έδεσαν σφιχτά στο λαιμό του την θηλιά που αργότερα θα τον οδηγούσε σε οικονομική ασφυξία.

Η κάτω βόλτα για τον επιχειρηματία Καλογρίτσα και εμμέσως για την εταιρεία Τοξότης ήρθε όταν κλήθηκε να πληρώσει την πρώτη δόση από τις τέσσερις από το ποσό των 52,6 εκατ. για την τηλεοπτική άδεια που είχε εξασφαλίσει στον διαγωνισμό- παρωδία του Ν. Παππά. Δεν είχε τα χρήματα να πληρώσει και από εκεί άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της ... εύνοιας που απολάμβανε. Και η αρχή έγινε με την αποκάλυψε ότι η εγγυητική επιστολή που είχε λάβει από την Attica Bank προκειμένου να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες εκδόθηκε με ενέχυρο ...βοσκοτόπια στην Ιθάκη. Ήταν η περίοδος που όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, ο Νίκος Παππάς είχε ζητήσει το 2016 ακόμη και από τον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη να χρηματοδοτήσει τον Καλογρίτσα ώστε να δώσει την πρώτη δόση της τηλεοπτικής άδειας με ...δάνειο.

Βέβαια δεν ήταν η μόνη περίπτωση που η Τράπεζα Αττικής έδινε φιλικά δάνεια στον Καλογρίτσα, μια υπόθεση την οποία ερεύνησε σε βάθος η Τράπεζα της Ελλάδος. Οι ευνοϊκές συμφωνίες χρηματοδότησης τόσο της Τοξότης όσο και τους ίδιου του επιχειρηματία από την Τράπεζα Αττικής έδιναν και έπαιρναν. Άλλωστε, η συγκεκριμένη τράπεζα, ως "μη συστημική" ελέγχονταν από περισσότερο από τον τότε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ "αρμόδιο" Γιάννη Δραγασάκη, και λιγότερο από την ΤτΕ. Και αυτό εξηγεί και την επιμονή της τότε κυβέρνησης να μην περάσει στο συστημικό στρατόπεδο, μέχρι την ώρα που και η ίδια άρχισε να γίνεται αντικείμενο έρευνας και μηνυτήριων αναφορών από την Τράπεζα της Ελλάδας.

Το 2016, το πόρισμα της ΤτΕ ανέφερε , πως συνολικά ο κ. Καλογρίτσας είχε λάβει δάνεια ύψους 127, 6 εκατ. ευρώ. Από αυτά, από το 2011 έως το 2014, 55 εκατ. ευρώ, το 2015, 50 εκατ ευρώ, ενώ μέσα στο 2016, 22,6 εκατ. ευρώ. Ενδιαφέρον επίσης, είναι πως λίγες μόνο ημέρες πριν από την έναρξη της διαδικασίας αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, οι εταιρείες του έλαβαν ποσό 15 εκατ. ευρώ.

Η αρχή του τέλους για τον Τοξότη και τον Χρήστο Καλογρίτσα ήταν όταν βρέθηκε στο στόχαστρο της διοίκησης της Attica Bank για μία σειρά από εγγυητικές επιστολές που είχε λάβει από την Τράπεζα για τη διεκδίκηση εργολαβιών. Και πλέον η νέα της διοίκηση, δεν μπορούσε να κάνει τα ...στραβά μάτια. Ο πολύ μεγάλος δανεισμός της Τοξότης, ώθησε την τράπεζα να αποστείλει τον περασμένο Μάιο και σχετικό εξώδικο για τη ρύθμιση των δανείων, ενώ απείλησε να τον θέσει και σε καθεστώς εποπτείας. Η τράπεζα μάλιστα είχε διαμηνύσει, τότε, στην οικογένεια Καλογρίτσα πως δεν προτίθετο να εκδώσει για λογαριασμό της νέες εγγυητικές επιστολές.

Με την διοίκηση της Τράπεζας Αττικής στα ...χέρια, η παρακμή των επιχειρήσεων Καλογρίτσα, άρχισε να βαθαίνει πριν καν ο ΣΥΡΙΖΑ φύγει από την εξουσία. Παρουσιάζοντας αδυναμία εκτέλεσης έργων που είχε αναλάβει, η Τοξότης έλαβε ένα ισχυρό χτύπημα, μετά την κίνηση του ΔΕΔΔΗΕ να την κηρύξει έκπτωτο σε μία σειρά από έργα, οι συμβάσεις των οποίων ξεπερνούσαν τα 100 εκατ. ευρώ. Ο Διαχειριστής του δικτύου έχει κληθεί πάρα πολλές φορές να χειριστεί προβλήματα που απορρέουν από τις δεκάδες εργολαβίες που έχει αναλάβει από το 2015 μέχρι σήμερα ο όμιλος Καλογρίτσα και παραμένουν ημιτελείς είτε η κατασκευή τους έχει ήδη αναληφθεί από άλλες εταιρείες.

Το τελειωτικό χτύπημα, ήρθε μετεκλογικά όταν η “παύση εργασιών” από την Τοξότης της οδήγησε σε οριστική έκπτωση από τις εργολαβίες του αυτοκινητόδρομου Πάτρα Πύργος και τον υποβιβασμό του εργοληπτικού της Πτυχίου, από τα 6η τάξη στην 3η. Μια εξέλιξη που την οδήγησε πίσω στους μικρομεσαίους κατασκευαστές και πυροδότησε και παράπλευρες εξελίξεις: μια και μαζί με την έκπτωση κατέπεσαν και οι εγγυητικές που είχε εκδόσει η Τραπεζα Αττικής προς την Τοξότης για τη συμμετοχή της στα έργα του ατυοκινητόδρομου, υψους 2,1 εκατ. Ευρώ. Το συνολικό “πρόβλημα” που αφήνουν οι επιχειρήσεις στην Τράπεζα φτάνει πλέον τα 105 εκατ. Και αντιστοιχεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 8% του δανειακού της χαρτοφυλακίου.

Ο “έκπτωτος” Καλογρίτσας βρέθηκε τελικά αντιμέτωπος με σειρά πλειστηριασμών της κινητής και ακίνητης περιουσίας της «Τοξότης», με επισπεύδοντες διάφορους προμηθευτές, για οφειλές ποσών της τάξεως των 600.000 ευρώ. Η πτώχευση ήταν πλέον αναπόφευκτη.Β