Μια πολιτική «σταυροφορία» έχει ξεκινήσει ο Ντόναλντ Τραμπ στην Ευρώπη κινητοποιώντας όλη τη δύναμη της αμερικανικής διπλωματίας για να προωθήσει «πατριωτικά» κόμματα, να καταπολεμήσει τη μετανάστευση, να καταστρέψει τη «λογοκρισία» και να σώσει τον «πολιτισμό» από την παρακμή.
Το ερώτημα είναι, σύμφωνα με την ανάλυση του Politico, αν οι κεντρώοι της Ευρώπης που βρίσκονται σε δύσκολη θέση έχουν τη δύναμη ή τη θέληση να τον σταματήσουν.
Στο πρόσφατα δημοσιευμένο έγγραφο για την Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας, ο Λευκός Οίκος παρουσίασε για πρώτη φορά με ολοκληρωμένο τρόπο την προσέγγισή του στις γεωπολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και ο κόσμος.
Αν και γίνεται αναφορά στην ειρήνευση της Ουκρανίας, όσον αφορά την Ευρώπη, η επίσημη θέση των ΗΠΑ είναι πλέον ότι η ασφάλειά της εξαρτάται από την αποφασιστική στροφή της πολιτικής του ηπείρου προς τα δεξιά.
Σε τρεις σελίδες, το έγγραφο κατηγορεί, μεταξύ άλλων, την ΕΕ για την αύξηση του κινδύνου «εξάλειψης του πολιτισμού», λόγω της αύξησης των μεταναστών, της πτώσης των γεννήσεων και της υποτιθέμενης διάβρωσης των δημοκρατικών ελευθεριών.
Οι Ευρωπαίοι παραμένουν διπλωμάτες
Από την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν διατηρήσει μετριοπαθή στάση. Ωστόσο, για τους κεντρώους ηγέτες που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία — όπως ο Εμανουέλ Μακρόν στο Παρίσι, ο Κίρ Σταρμερ στο Λονδίνο και ο Φρίντριχ Μερτς στη Γερμανία — η νέα δογματική του Τραμπ αποτελεί μια τόσο υπαρξιακή πρόκληση που ενδέχεται να αναγκαστούν να την αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο.
Εξάλλου, είναι προγραμματισμένες κρίσιμες εκλογές σε ορισμένες περιοχές της Βρετανίας και της Γερμανίας το 2026, ενώ πάντα υπάρχει και η πιθανότητα πρόωρων εθνικών εκλογών στη Γαλλία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε πρόσφατα τα σχέδιά της για μια «ασπίδα δημοκρατίας» με σκοπό την προστασία των εκλογών από την παραπληροφόρηση και τις ξένες παρεμβάσεις. Ο Michael McGrath, ο επίτροπος που είναι υπεύθυνος για την πολιτική αυτή, δήλωσε πρόσφατα στο POLITICO ότι η ασπίδα αυτή θα πρέπει να έχει ευρύ πεδίο εφαρμογής, καθώς η Ρωσία «δεν είναι ο μόνος παράγοντας» που μπορεί να έχει «συμφέρον» να επηρεάσει τις εκλογές. «Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα ήθελαν να βλάψουν τον ιστό της ΕΕ και, τελικά, να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς της», είπε.
