Συγκλονίζουν οι περιγραφές του Αλόν Οχέλ στο Channel 12 για τα δύο χρόνια ομηρίας του από τη Χαμάς, έπειτα από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, με τον ίδιο να διηγείται την αιχμαλωσία, την σεξουαλική παρενόχληση αλλά και το χειρουργείο χωρίς αναισθησία που υπέστη όσο κρατούνταν στα χέρια των τρομοκρατών στη Γάζα.
«Έτρωγα σαν σκύλος. Δεν είσαι άνθρωπος, είσαι ζώο. Ακόμα και στη φυλακή, υπάρχει ένα σύστημα. Εγώ δεν ήμουν στη φυλακή, ήμουν σε αιχμαλωσία. Είναι τρελοί άνθρωποι. Αν δεν είσαι ψυχικά δυνατός, μπορείς να τρελαθείς», δήλωσε ο Οχέλ.
In his first interview since being freed, Alon Ohel describes Eli Sharabi as a father figure who carried him on his back whilst they were trapped in Hamas tunnels.
— Israel in the UK 🇮🇱🤝🇬🇧 (@IsraelinUK) December 1, 2025
Eli would often talk to Alon about his girls, not knowing that his family had been murdered by Hamas on the 7th… pic.twitter.com/bgawVHjxHg
«Έπαιζαν με τις ποσότητες φαγητού αλλά και με τη σεξουαλική παρενόχληση», συνέχισε, όπως αναφέρει η The Jerusalem Post.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι απαγωγείς του επέλεξαν να τους αφήσουν να πεινάσουν, παρόλο που αυτός και οι συντρόφοί του ήξεραν ότι αυτοί που τους κρατούσαν είχαν φαγητό λέγοντας ότι σε κάποιο σημείο, το μόνο που του επέτρεπαν να φάει ήταν αποξηραμένες χουρμάδες.
«Συνηθίζεις την πείνα, τους πόνους στο σώμα σου όλη την ώρα», είπε ο νεαρός Ισραηλινός προσθέτοντας ότι περνούσε «ώρες ξαπλωμένος σαν πτώμα».
Ο Οχέλ είπε ακόμα ότι για να στηρίξει την απόφασή του να επιβιώσει μιλούσε στη μητέρα του τη νύχτα. «Της μιλούσα τη νύχτα. "Όλα είναι εντάξει, είμαι ζωντανός", της έλεγα έτσι, δυνατά. Ήξερα ότι αυτό έπρεπε να κάνω, να μιλήσω στη μαμά μου, για να με νιώσει, ίσως».
Η απαγωγή του
Ο Οχέλ μίλησε στο Channel 12 και για τη στιγμή της απαγωγής του από τους τρομοκράτες της Χαμάς.
«Με πέταξαν σαν σακί πατάτες στο φορτηγάκι. Ήμουν σε κατάσταση σοκ και αναρωτιόμουν αν ονειρευόμουν. Είδα κάποιον να πηδάει από το φορτηγάκι και τον έσπασαν στο ξύλο. Είπα στον εαυτό μου: "Ό,τι και να γίνει, επιλέγω τη ζωή"».
Θυμήθηκε, ακόμα, τις στιγμές της άφιξης σε νοσοκομείο όταν είδαν ένα μεγάλο πλήθος κατοίκων της Γάζας γεμάτο μίσος για τους ομήρους: «Δεν μπορείς να τους αποκαλέσεις αμέτοχους. Όλοι εκεί είναι εμπλεκόμενοι. Τους φώναξα ότι δεν μπορούσα να δω και μου έβγαλαν τα ρούχα, προσπαθώντας να βεβαιωθούν ότι δεν θα έμπαιναν άλλοι».
Διηγήθηκε, επίσης, ότι οι τρομοκράτες έραψαν τους ομήρους «με εξευτελιστικό τρόπο», χωρίς αναισθησία, απαγορεύοντάς τους να φωνάζουν ή να μιλάνε: «Τις πρώτες δύο εβδομάδες, δεν μιλούσαμε. Καθόμουν εκεί με ανθρώπους και δεν είχα ιδέα ποιοι ήταν. Σε απομακρύνουν από τη ζωή σε μια στιγμή. Είμαι 22 ετών. Τι ξέρω για τη ζωή; Με απομάκρυναν από την πραγματικότητα και με έβαλαν στην κόλαση σε ένα δευτερόλεπτο», δήλωσε.
