Στραμμένα στη Ρουμανία είναι τα μάτια τόσο των Βρυξελλών, όσο και της Μόσχας στον σημερινό δεύτερο γύρο τον προεδρικών εκλογών, καθώς ενδεχόμενη επικράτηση του ακροδεξιού Τζόρτζε Σιμιόν κινδυνεύει να επιφέρει την παρέκκλιση της Ρουμανίας από την φιλοευρωπαϊκή της πορεία, να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της στο ΝΑΤΟ και ουσιαστικά να εξυπηρετήσει τα ρωσικά συμφέροντα στην Ανατολική Ευρώπη.
Σε περίπτωση νίκης του Τζόρτζε Σιμιόν, η πολιτική κρίση που διέρχεται η Ρουμανία αναμένεται να βαθύνει, με την αβεβαιότητα για το γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας να κλονίζει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Το ισχυρό προβάδισμα στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της 4ης Μαΐου δίνει στον Τζόρτζε Σιμιόν πλεονέκτημα έναντι του κεντρώου δημάρχου του Βουκουρεστίου Νικούσορ Νταν στη σημερινή καθοριστική αναμέτρηση. Ο Σιμιόν έλαβε το 40,9% των ψήφων και ξεπέρασε σημαντικά τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων, κυρίως λόγω της ισχυρής υποστήριξης από ψηφοφόρους στο εξωτερικό. Ο Νικούσορ Νταν εξασφάλισε το 21% των ψήφων, ξεπερνώντας τον Κριν Αντονέσκου, υποψήφιο του κυβερνητικού συνασπισμού, ο οποίος έλαβε 20,1%. Ο πρώην πρωθυπουργός Βίκτορ Πόντα ήρθε τέταρτος με 13,1%. Εν τω μεταξύ, η Έλενα Λασκόνι, η οποία τερμάτισε δεύτερη στις ακυρωμένες εκλογές του Νοεμβρίου, έλαβε μόνο το 2,7% των ψήφων.
Παρότι ο Σιμιόν διαθέτει το πλεονέκτημα, στην τελική ευθεία προς τις κάλπες οι δημοσκοπήσεις κατέδειξαν μία πιο οριακή μάχη και είναι η κινητοποίηση των ψηφοφόρων αμφότερων των «στρατοπέδων» που θα κρίνει το αποτέλεσμα. Ο μέσος όρος των δημοσκοπήσεων «δίνει» στον ακροδεξιό υποψήφιο ποσοστό 51% των ψήφων, έναντι 48% του Νικούσορ Νταν.
Ο Τζόρτζε Σιμιόν αναμένεται ότι θα διατηρήσει την ισχυρή υποστήριξη της διασποράς (η πρόθεση ψήφου δεν προσμετράται στις δημοσκοπήσεις και στον πρώτο γύρο τον ψήφισε το 60% των Ρουμάνων του εξωτερικού). Για να επικρατήσει πρέπει να διατηρήσει τη συσπείρωση και δυναμική της υπάρχουσα εκλογικής βάσης του και παράλληλα να προσελκύσει άλλους δεξιούς υποστηρικτές, ιδίως εκείνους που ψήφισαν τον Βίκτορ Πόντα. Ο τελευταίος διατέλεσε πρωθυπουργός από το 2012 έως το 2015, όταν παραιτήθηκε μετά από μια φονική πυρκαγιά που οδήγησε σε μαζικές διαδηλώσεις. Όπως και ο Τζόρτζε Σιμιόν, ο Πόντα θεωρείται εθνικιστής, φιλορώσος και αντιευρωπαϊστής, παρόλο που πολιτικά ανήκε στο παρελθόν στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Ο Νικούσορ Νταν φαίνεται να διατηρεί την τρέχουσα δυναμική του και ευελπιστεί να κινητοποιήσει νέους ψηφοφόρους, με τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων να προβλέπουν μεγάλη αύξηση της συμμετοχής σε σχέση με τον πρώτο γύρο. Ο δήμαρχος του Βουκουρεστίου χρειάζεται για τη νίκη την πλειονότητα των ψηφοφόρων που στήριξαν τους υποψηφίους που δεν έφτασαν στον δεύτερο γύρο. Το να συσπειρώσει πάντως γύρω του όλους τους μη δεξιούς ψηφοφόρους δεν είναι εύκολο εγχείρημα δεδομένης της πολυδιάσπασης του εκλογικού σώματος και της αρχικής απροθυμίας που επέδειξε στο να τον υποστηρίξει ο Κριν Αντονέσκου, υποψήφιος στον πρώτο γύρο του κυβερνητικού συνασπισμού που αποτελείται από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD), το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL) και τη Δημοκρατική Συμμαχία των Ούγγρων της Ρουμανίας (UDMR).
Ορίζοντας τις κρίσιμες αυτές εκλογές ως δημοψήφισμα για τη γεωστρατηγική κατεύθυνση που θα λάβει η χώρα, ο Νικούσορ Νταν ελπίζει ότι οι κατά κύριο λόγο φιλοδυτικές απόψεις των Ρουμάνων θα επικρατήσουν και θα αποτρέψουν τον τραμπιστή, θιασώτη του «πρώτα η Ρουμανία» Σιμιόν να έλθει στην ευρωπαϊκή σκηνή ως άλλος Βίκτορ Όρμπαν ή Ρόμπερτ Φίτσο.
Ο Τζόρτζε Σιμιόν, επικεφαλής της Συμμαχίας για την Ένωση των Ρουμάνων (AUR), αναπληρώνει το «κενό» του Καλίν Γκεοργκέσκου, η εκλογική νίκη του οποίου τον περασμένο Νοέμβριο ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση και στη συνέχεια αποκλείστηκε εν μέσω καταγγελιών εκτεταμένης ρωσικής επιχείρησης χειραγώγησης της ψηφοφορίας και ποινικής έρευνας εις βάρος του ακροδεξιού υποψηφίου με πληθώρα κατηγοριών.
Πολιτικός καριέρας, ο Σιμιόν θεωρεί μεν τη Ρωσία απειλή για την ασφάλεια, αντιτίθεται όμως στην περαιτέρω στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας και πιστεύει ότι η Ρουμανία και η Μολδαβία πρέπει να ενωθούν και να γίνουν μία χώρα. Κατά συνέπεια, του απαγορεύεται η είσοδος τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Μολδαβία λόγω των απόψεών του. Υπάρχουν φόβοι ότι μία νίκη του θα έλθει να ενδυναμώσει τη Μόσχα διά της αποδυνάμωσης του μετώπου των ευρωπαϊκών χωρών που στέκονται αποφασιστικά δίπλα στην Ουκρανία. Ενώ ο ίδιος αρνείται τους δεσμούς με το Κρεμλίνο, η αντι-ουκρανική του στάση και ο σκεπτικισμός του για το ΝΑΤΟ ευθυγραμμίζονται με τους στρατηγικούς στόχους του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο Σιμιόν έχει καταγγείλει τις εκλογές που ακυρώθηκαν ως «πραξικόπημα» και χαρακτηρίζει το κόμμα του, το οποίο ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid ως κίνημα κατά του εμβολιασμού, «φυσικό σύμμαχο» των Ρεπουμπλικανών MAGA. Στο απέναντι μέτωπο, ο Νταν, μαθηματικός και ακτιβιστής, ίδρυσε το 2015 την «Ένωση Σώστε τη Ρουμανία» (USR) και η εκστρατεία του επικεντρώνεται στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της λεγόμενης μαφίας των ακινήτων.
Οι επιπτώσεις μίας νίκης του Σιμιόν στο εσωτερικό της Ρουμανίας έγιναν αισθητές ήδη από την επομένη του πρώτου γύρου των εκλογών, οδηγώντας σε κατάρρευση την κυβέρνηση του ευρωπαϊστή Μαρσέλ Τσολάκου, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD), που χρεώθηκε την αποτυχία του Αντονέσκου. Μεταβατικός πρωθυπουργός ορίστηκε ο 56χρονος φιλελεύθερος υπουργός Εσωτερικών Καταλίν Πρεντόιου.
Σε συνέντευξή του στο Politico πριν από τις εκλογές, ο Σιμιόν προέβλεψε ότι ο πρωθυπουργός θα πρέπει να φύγει αν τα κόμματα του κατεστημένου αποτύχουν και πάλι - και πρότεινε τον Καλίν Γκεοργκέσκου, τον νικητή των ακυρωμένων εκλογών του περασμένου Νοεμβρίου, για το ρόλο αυτό. Πάντως, ο πρώην πρωθυπουργός και υποψήφιος στον πρώτο γύρο, Βίκτορ Πόντα, ο οποίος άφησε να εννοηθεί ότι στηρίζει τον Σιμιόν, εκτίμησε ότι σε περίπτωση νίκης του δεν θα επιλέξει τον Γκεοργκέσκου ως επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας.
Παρόλο που οι νομοθετικές εξουσίες του προέδρου στη Ρουμανία είναι περιορισμένες, οι πολιτικές θέσεις του Σιμιόν, οι οποίες απολαμβάνουν ισχυρή δημόσια υποστήριξη, αυξάνουν την αβεβαιότητα για τους διεθνείς επενδυτές. Ο Σιμιόν υποστηρίζει τον οικονομικό εθνικισμό, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων για την εξαγορά ορισμένων από τις κρατικές εταιρείες που είχαν ιδιωτικοποιηθεί προηγουμένως, την επιβολή πιθανών πρόσθετων φόρων στις ξένες εταιρείες και την προτεραιότητα των ρουμανικών εταιρειών για κρατικές συμβάσεις και επιδοτήσεις.
Ο ακροδεξιός Τζορτζ Σιμιόν εμφανίζεται πολιτικά με φιλορωσικό και αντιευρωπαϊκό πρόσημο, αλλά δεν ζητά την εγκατάλειψη του ΝΑΤΟ. Η νίκη του όμως θα μπορούσε να ενισχύσει τη ρωσική επιρροή μετατρέποντας τη Ρουμανία σε ένα απρόβλεπτο και μη συνεργάσιμο μέλος της Συμμαχίας. Η Ρουμανία έχει ειδικό βάρος στο ΝΑΤΟ για σειρά λόγων. Είναι μία από τις λίγες χώρες που έχει επιτύχει τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες, φιλοξενεί μια σημαντική ΝΑΤΟϊκή αεροπορική βάση μαζί με ένα προηγμένο αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Aegis, αλλά το πιο σημαντικό για το ΝΑΤΟ είναι ότι η Ρουμανία συνορεύει με τη Μαύρη Θάλασσα και την Ουκρανία, γεγονός που την καθιστά σημαντικό στρατηγικό κόμβο. Οι πιθανές συνέπειες από την ανάδειξη του Σιμιόν στην προεδρία θα μπορούσαν να είναι παρόμοιες με εκείνες στην Γεωργίας μετά την άνοδο του κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο», η οποία οδήγησε προοδευτικά σε διάβρωση της Δημοκρατίας.
