Μισό λεπτό να καταλάβω. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν είναι αυτό, που αν κάποιος του μιλήσει για τις ευθύνες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, στη χρεωκοπία, απαντά απαξιωτικά «σιγά μη γυρίσουμε στο 1821»; Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν είναι το κόμμα που αποστρέφεται μετά βδελυγμίας τη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, θεωρώντας την ως τη χειρότερη και πιο καταστροφική επιλογή που έκανε ποτέ το Κίνημα; Τα γράφω, διότι σήμερα τους ακούω να δοξάζουν αυτές τις δυο κυβερνήσεις για το θέμα των εξορύξεων των υδρογονανθράκων, λέγοντας ότι «αυτά που υπογράφτηκαν σήμερα, οφείλονται σε όσα κάναμε τότε εμείς».
Ο Γιάννης Μανιάτης, είχε πράγματι κάνει δουλειά. Και κανένας νοήμων άνθρωπος δεν έχει κανέναν λόγο να απομειώσει την προσφορά του σημερινού ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ σ’ αυτή την εθνική προσπάθεια. Ο Γιάννης Μανιάτης, άνοιξε το δρόμο πριν 15 χρόνια ως υπουργός εκείνων των κυβερνήσεων (που το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει ούτε να τις ακούει) και η σημερινή κυβέρνηση ολοκλήρωσε την προσπάθεια επιτυχώς.
Αντιθέτως, είναι το ΠΑΣΟΚ που αποκόπτει το «σήμερα» από το «τότε», προσπαθώντας να μηδενίσει τις δράσεις της σημερινής κυβέρνησης, με το απλοϊκό επιχείρημα «όλα έγιναν τότε». Αμ δε έγιναν, διότι αυτά χρειάζονται χρόνο και στοχοπροσήλωση. Αν όλα οφείλονται στο «τότε», σήμερα θα είχαμε στην πιάτσα βαρέλια με ελληνικό πετρέλαιο και αγωγούς με ελληνικό φυσικό αέριο.
Η προϊστορία ασφαλώς έχει την καίρια σημασία της. Πλην είναι το ΠΑΣΟΚ που την αρνείται. Δεν θέλει να θυμάται καν την κυβέρνηση του Γιώργου με τα Καστελλόριζα, ενώ κυριολεκτικά μισεί ακόμα και την ανάμνηση της συνεργασίας με την ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. (Ειδικά τη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, την έχει μετατρέψει σε πυξίδα αντι-δεξιάς ρητορείας, από την οποία απορρέει η σημερινή γραμμή «δεν θα συνεργαστούμε ποτέ με την Δεξιά».)
Εντάξει, αλλά δεν γίνεται να κατακεραυνώνουν συλλήβδην τα πεπραγμένα τους από το 2009 ως το 2012, αλλά να δοξάζουν περιπτωσιολογικά (και ξεκομμένα) κάποια πράγματα που έγιναν τότε, των οποίων την ορθότητα απέδειξε ο χρόνος. Η ΝΔ ποτέ δεν αποκήρυξε την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, ίσα - ίσα που τη μνημονεύει τακτικά ως σωτήρια για τον τόπο σ’ εκείνη τη σκληρή περίοδο.
Το ΠΑΣΟΚ είναι που την έχει κάνει παράδειγμα προς αποφυγήν, για όλες μετά τον Βενιζέλο ηγεσίες του. Εντάξει, no problem, πληρώνουν ήδη τα σπασμένα αυτής της γραμμής, αλλά ας μην κουνάνε και το δάκτυλο σ’ αυτόν που ολοκλήρωσε μια σωστή πολιτική που ξεκίνησε εκείνους τους καιρούς, λέγοντας «δεν δικαιούσαι να πανηγυρίζεις, ήταν δική μας».
Αυτά τα ολίγα προς αποκατάσταση της τάξης των πραγμάτων. Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται καν να γράψω κάποιο επιχείρημα. Απλώς υπενθυμίζω ότι τον Οκτώβριο του 2019, αρνήθηκε να υπερψηφίσει στη Βουλή τις συμβάσεις για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και στη νότια Κρήτη, με εισήγηση μάλιστα του τότε αρμόδιου τομεάρχη του Σωκράτη Φάμελλου.
Με μια υποσημείωση. Οι συμβάσεις αυτές είχαν συναφθεί λίγους μήνες νωρίτερα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με υπουργό τον Γιώργο Σταθάκη. Εκκρεμούσε η ψήφιση τους στη Βουλή, η ΝΔ τις έφερε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ που στο μεταξύ είχε χάσει τις εκλογές, αρνήθηκε να υπερψηφίσει τις δικές του συμβάσεις… Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.
