Όπως τα σαλιγκάρια βγαίνουν από τις καλοκαιρινές τους τρύπες μόλις έρθει η πρώτη φθινοπωρινή βροχή -και απορείς εσύ, που ήταν κρυμμένα τα άτιμα- έτσι την Δευτέρα έσκασαν μύτη από το πουθενά και οι Τσιπρικοί. Δεν αναφέρομαι σε στελέχη και ινστρούχτορες, που από καιρό ακροβολίζονται, πλασάρονται, μετεωρίζονται και ξανά-μανά-τραμπαλίζονται, ψάχνοντας την θεσούλα τους στο νέο σκηνικό της αντιπολίτευσης. Για απλούς ανθρωπάκους λέω, που στήριζαν και ψήφιζαν Αλέξη από το 2009 ως και το 2023, και τα τελευταία δυο χρόνια είχαν πάθει την πλάκα τους οι δύστυχοι.
Υπάρχουν τέτοιοι. Μην ξεχνάτε ότι στις δεύτερες εκλογές του 2023, ο Αλέξης πήρε 17%. Σκληρός πυρήνας ήταν αυτοί, και μάλιστα όχι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά του Τσίπρα. Μπορεί με όσα ακολούθησαν, το 2023 να μας φαίνεται πια σαν περασμένος αιώνας, όμως έχουν περάσει μόνο δυο χρόνια από τότε. Στο 2025 είμαστε, όχι στο 2035. Μην φανταστείτε βέβαια τους Τσιπρικούς σαν καμιά κοινωνική πλειοψηφία, σκόρπιοι εδώ κι εκεί είναι. Ως σήμερα λούφαζαν αμίλητοι –άντε να έριχναν κανένα αόριστο μπινελίκι στον Κυριάκο- αλλά ξαφνικά την Δευτέρα αναθάρρησαν. Ξαναβρήκαν αρχηγό.
Ο Ανδρέας Δρυμιώτης πρόβλεψε ότι ο Τσίπρας θα πάρει το πολύ ένα 12% στις εκλογές. Παραπάνω θα πάρει, σας το λέω εγώ και αναλαμβάνω την ευθύνη των γραπτών μου. (Όπως ανέλαβα την ευθύνη της άποψης μου για την υπόθεση Ρούτσι, που από την αρχή έγραφα να επιτρέψουν τις τοξικολογικές και μου την έπεφταν οι πολύ νομιμόφρονες της ΝΔ… άφησαν 20 μέρες για να κάνουν το αυτονόητο… ας είναι.) Το λοιπόν, κάτι θα περιμαζέψει ο Αλέξης. Ξέρετε πόσοι συφοριασμένοι υπήρχαν εκεί έξω, που από βδομάδα σε βδομάδα στήριζαν πότε την Ζωή, πότε τον Κασσελάκη, πότε Φάμελλο, πότε Χαρίτση, πότε Βαρουφάκη και πότε τον «Τίποτα» και τον «Κανένα», ψάχνοντας εναγωνίως κάπου να ακουμπήσουν;
Δεν πειράζει, καλό είναι να μαζευτούν. Μπας και συνέλθει και η από δω πλευρά, που επειδή δεν βλέπει ορατό αντίπαλο απέναντι της, έχει βαλθεί να πυροβολεί τα πόδια της κατά ριπάς. Και μην σας κάνει εντύπωση που υπάρχουν ακόμα Τσιπρικοί. Εδώ έχουν φανατικούς προσωπικούς οπαδούς ο Βελόπουλος και η Λατινοπούλου, ο Τσίπρας δεν θα χε; Στο τέλος της ημέρας βέβαια, πάλι θα απογοητευτούν οι άνθρωποι, ο Τσίρας είχε την ιστορική του ευκαιρία και την έχασε, αλλά επί του παρόντος δικαιούνται κι αυτοί μια ανάσα ελπίδας, έστω και φαντασιακής. Ξέρετε τι ταράκουλο έπαθαν τα δυο τελευταία χρόνια; Τι ψυχολογικά σύνδρομα συσσώρευσαν μ’ αυτά που έβλεπαν να γίνονται στον χώρο που ψήφιζαν και υποστήριζαν;
Αφήστε τους να χαρούν λίγο. Να πιστέψουν ότι ξαναζούν στο 2015, με τα νταούλια και τα τσάμικα. Καλό θα τους κάνει από ψυχολογική άποψη. Καλό θα κάνει και στο από δω στρατόπεδο, αν είναι ακόμα ενιαίο στρατόπεδο… Και κάτι τελευταίο. Μην βαυκαλίζεστε. Ο αντίπαλος του Κυριάκου δεν είναι ο Τσίπρας. Η ΝΔ είναι.
