Lamborghini Urraco*: Υπήρξαν και «προσιτά» supercars στην ιστορία του αυτοκινήτου

Lamborghini Urraco*: Υπήρξαν και «προσιτά» supercars στην ιστορία του αυτοκινήτου

Πριν από πέντε δεκαετίες, η φημισμένη Lamborghini παρουσίασε ένα όμορφο κουπέ, το Urraco, του οποίου αποστολή δεν ήταν να αποτελέσει ένα κορυφαίο μοντέλο επιδόσεων, ένα πανίσχυρο supercar όπως η εκπληκτική Lamborghini Miura, αλλά να λειτουργήσει ως μια προσιτή σπορ πρόταση και ταυτοχρόνως ως εναλλακτική λύση για τις Ferrari Dino και Maserati Merak της εποχής εκείνης.

Παρουσιάστηκε 50 χρόνια πριν – και συγκεκριμένα στα τέλη του Οκτωβρίου του 1970 - στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο και κατάφερε να ξεχωρίσει όχι μόνο χάρη στο εντυπωσιακό του design, που οφείλεται στον διάσημο σχεδιαστή Marcello Gandini, ο οποίος την περίοδο εκείνη ήταν ο επικεφαλής σχεδιαστής της Carrozzeria Bertone, αλλά και –κυρίως – χάρη στις καινοτόμες για την εποχή τεχνικές λύσεις που ενσωμάτωνε. Πίσω από την τεχνολογική πρωτοπορία της Urraco βρισκόταν ο μηχανικός Paolo Stanzani, που τότε είχε το πόστο του Chief Technical Officer της Lamborghini.

Η δημιουργία της Urraco αποδίδεται σε μια επιθυμία που εξέφρασε ο ιδρυτής της φημισμένης εταιρίας, Ferruccio Lamborghini, ο οποίος ήθελε να επεκτείνει την παραγωγή της εταιρείας και να δημιουργήσει ένα μοντέλο της Lamborghini που θα ήταν προσιτό σε ένα σχετικά ευρύτερο κοινό.

To όμορφο κουπέ των καινοτομιών

Είναι πιθανόν περιττό να πει κανείς σε κάποιον που βρίσκεται απέναντι από μια Urraco ότι αυτό που βλέπει είναι ένα γρήγορο κουπέ 2 + 2 θέσεων. Ενδεχομένως όμως χρειάζεται η διευκρίνηση ότι πρόκειται για ένα μοντέλο με V8 κινητήρα που κινεί τους πίσω τροχούς και είναι τοποθετημένος εγκάρσια, στο κέντρο του αυτοκίνητου (πίσω από το μικρό πίσω κάθισμα) αφήνοντας χώρο και για πορτμπαγκάζ.

Όπως επίσης οφείλει κανείς να σημειώσει ότι αυτή η Lamborghini διέθετε ανεξάρτητη ανάρτηση, με «γόνατα» MacPherson τόσο μπροστά όσο και πίσω – κάτι που τότε συνέβαινε για πρώτη φορά σε ένα αυτοκίνητο παραγωγής.

Σε πρώτη φάση, η Urraco παρουσιάστηκε εφοδιασμένη με έναν 2,5-λίτρο V8 κινητήρα, ο οποίος απέδιδε 220 ίππους στις 7.800 σ.α.λ. επιτρέποντας στο κομψό αυτοκίνητο να αναπτύσσει τελική ταχύτητα 245 km/h. Αυτός ο κινητήρας, με την απόδοση που σήμερα μπορεί να μην εντυπωσιάζει, την εποχή εκείνη όμως ήταν κάτι το διαφορετικό, αποτελούσε από μόνος του μια τεχνολογική καινοτομία, συνδυάζοντας τους 8 κυλίνδρους σε διάταξη V, με έναν μόνο εκκεντροφόρο άξονα ανά σειρά κυλίνδρων.

Ενώ επιπλέον καινοτόμες λύσεις είχαν υιοθετηθεί στην διαμόρφωση των θαλάμων καύσης με αποτέλεσμα έναν συνδυασμό που επέτρεπε τη χρήση υψηλότερης σχέσης συμπίεσης χωρίς αύξηση του κόστους. Ενώ την εικόνα της προηγμένης τεχνολογίας συμπλήρωναν τα τέσσερα δίπλα καρμπυρατέρ Weber 40 IDF1.

Το σύστημα παραγωγής του αυτοκινήτου ήταν μια άλλη καινοτομία, το οποίο σχεδιάστηκε από τα αρχικά στάδια του project ώστε να είναι λιγότερο βιοτεχνικό σε σχέση με τα άλλα μοντέλα της Lamborghini.

Έχοντας μόνο 4,25 μέτρα μήκος, η Urraco προσέφερε μία αξιοσημείωτη διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων – με τη διαμόρφωση του ταμπλό, τη θέση των οργάνων και το τιμόνι να αποτελούν και αυτά μια καινοτόμο προσέγγιση.

Έως 265 ίπποι και έως 260 km/h

Παρουσιάστηκε ως P250 Urraco, με το "P" να αντιπροσωπεύει την πίσω (posteriore) θέση του κινητήρα και το 250 να σηματοδοτεί τη χωρητικότητα του κινητήρα (2,5 λίτρα), έμεινε δε στην παραγωγή από το 1970 έως το 1976. Συνολικά κατασκευάστηκαν 520 Urraco P250.

Το 1974, στην έκθεση αυτοκινήτου του Τορίνου, παρουσιάστηκε μια νέα έκδοση της Urraco, η P200 με μικρότερου κυβισμού κινητήρα και λιγότερους ίππους (1.994 cm3, 182 hp), η οποία διατέθηκε - σε συνολικά 66 «κομμάτια» - στην ιταλική αγορά, από το 1975 έως το 1977. Ενώ την ίδια χρονιά παρουσιάστηκε, επίσης, η ισχυρότερη έκδοση της Uracco, η P300, η οποία με κινητήρα 2.996 cm3 και 265 hp μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα 260 km/h, ενώ χρειαζόταν μόλις 5,6’’ για τα 0-100 km/h. H Urraco P300 παρήχθη τελικά σε 190 μονάδες από το 1975 έως το 1979.

Αξίζει, τέλος, να σημειώσουμε ότι η βασική σχεδιαστική/μηχανολογική προσέγγιση που ακολουθήθηκε κατά τη δημιουργία της Urraco οδήγησε, σε πρώτη φάση, στα 8-κύλινδρα και, σχετικά πιο πρόσφατα, στα 10-κύλινδρα μοντέλα της Lamborghini, όπως h Gallardo και η σημερινή Huracán.

* Το όνομα Urraco προέρχεται από μια ράτσα ταύρων.