Η πορεία του Τάιγκερ Γουντς ήταν πάντα μία «κραυγή» ζωής

Η πορεία του Τάιγκερ Γουντς ήταν πάντα μία «κραυγή» ζωής

Αμφισβητήθηκε στην αρχή της διαδρομής του. Πέτυχε, αποθεώθηκε, αποκαθηλώθηκε. Και για χρόνια η ερώτηση ήταν αν «έφτασε στο τέλος του δρόμου του». Ο Τάιγκερ Γουντς έδινε πάντα τις απαντήσεις του. Μερικές ώρες πριν από το σοβαρό τροχαίο που είχε στο Λος Αντζελες τη Δευτέρα (23/2), απαντώντας σε ερώτηση του διάσημου δημοσιογράφου, Τζιμ Ναντζ, στον αγώνα γκολφ που διοργάνωσε, αποκρίθηκε πως «δεν έχω ακόμη πολύ χρόνο στο άθλημα». Αναφερόταν στο μόνιμο πρόβλημα στη μέση του. Λίγο αργότερα, ήταν «τυχερός που ζει»...

Η τελευταία διαπίστωση ήταν η κατάληξη της ανακοίνωσης της αστυνομίας του Λ.Α.. Δεν ήταν η πρώτη που φορά που η ίδια έκφραση χώρεσε στη ίδια πρόταση με το όνομα του 45χρονου σταρ του γκολφ. Το 2009 είχε εμπλακεί σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα τα ξημερώματα, όταν έριξε το πολυτελές τζιπ του πάνω σε έναν πυροσβεστικό κρουνό κοντά στο σπίτι του στη Φλόριντα. Το 2017 είχε ομολογήσει ότι οδηγούσε υπό την επήρεια ουσιών και φαρμάκων. 

Το πρώτο τροχαίο είχε αποτελέσει την αρχή ενός σκανδάλου καθώς αποκαλύφθηκε ότι απατούσε τη Σουηδή σύζυγό του, Ελιν Νόρντεγκρεν, η οποία κατέθεσε αίτηση διαζυγίου και έλαβε αποζημίωση 72 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Γουντς βρέθηκε στο επίκεντρο αποκαλύψεων περί οργάνωσης πάρτι οργίων (συχνά αντί ποσού 100.000 δολαρίων) και υποχρεώθηκε να νοσηλευτεί στη κλινική αποτοξίνωσης από το σεξ...

Το δεύτερο ατύχημα έφερε στο φως τον εθισμό του σε παυσίπονα και άλλες ουσίες. Ηταν η περίοδος που ο δισεκατομμυριούχος Γουντς είχε χάσει την πρωτοκαθεδρία του στο γκολφ και επιθυμούσε απεγνωσμένα να επιστρέψει και να ολοκληρώσει τη σπουδαία καριέρα του με τους δικούς του όρους. Οι βόλτες του στα χειρουργεία έγιναν πιο συχνές από τους αγώνες. Επεμβάσεις στο γόνατο, στον αχίλλειο και στην ταλαιπωρημένη μέση του και «βέλη» από παντού για τον «έκπτωτο» αστέρα, έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι είναι «τελειωμένος». 

Το σώμα του «διαλυόταν», το πνεύμα του έμοιαζε χαμένο. Λόγω όλης της κατάστασης με τα φάρμακα, η πρώην σύζυγός του επιχείρησε μάταια να τον απομακρύνει από τα παιδιά τους. Κι όσοι στάθηκαν πλάι του δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν να νικήσει τους εσωτερικούς «δαίμονές» του. Τα ταμπλόιντ που λατρεύουν πάντα μία ιστορία (αυτο)καταστροφής έκαναν λόγο μέχρι και για τάσεις αυτοκτονίας... Η κατάθλιψη έγινε συνοδοιπόρος του. 

Κι όμως, κατόρθωσε και πάλι να σταθεί στα πόδια του και να βιώσει πριν από δύο χρόνια άλλη μία στιγμή αποθέωσης και, κυρίως, αποδοχής από τον λευκό «σνομπισμό» του γκολφ που τόσες και τόσες φορές είχε «χτυπήσει» με το μπαστούνι του. Στις 14 Απριλίου 2019 κατέκτησε το φημισμένο US Masters, 14 χρόνια μετά τον τελευταίο θρίαμβό του στη διοργάνωση και 11 χρόνια μετά τον τελευταίο τίτλο σε Γκραν Σλαμ! Ο Μάικλ Τζόρνταν αποκάλεσε το αποτέλεσμα ως «το σημαντικότερο comeback που έχω δει στα σπορ! Ο Τάιγκερ αμφισβήτησε τον εαυτό του, ξεπέρασε τραυματισμούς και άλλαξε και το στυλ παιχνιδιού και την οπτική της ζωής του».

Στην απονομή, στο χαρακτηριστικό τελετουργικό με το πράσινο σακάκι του νικητή, έβγαλε μία κραυγή ανακούφισης πλάι στην 11χρονη κόρη και τον 10χρονο γιο του. Αυτή ήταν η πραγματική νίκη του. Αναπόλησε την «προφητεία» του υπερβολικά αυστηρού (και λάτρη του... ποδόγυρου) πατέρα του, Ερλ Γουντς, ο οποίος όταν είδε τον κανακάρη του για πρώτη φορά στις 30 Δεκεμβρίου 1975, ξεστόμισε με αλαζονεία και λογοτεχνική υπερβολή ότι «ο γιος μου είναι ο εκλεκτός. Γεννήθηκε για να γίνει σπουδαίος, πιο σπουδαίος και από τον Βούδα ή τον Γκάντι!».

Η αποδοχή, πάντως, δεν ήταν καθολική μετά τις νίκες του. Δέχθηκε κριτικές για την επιλογή του να παίζει γκολφ με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Η μαύρη κοινότητα τον κοιτούσε με «μισό μάτι», αφενός γιατί επέλεγε λευκές ερωτικές συντρόφους και αφετέρου διότι αποκαλούσε τον εαυτό του «Cablinasian» και όχι «μαύρο», λόγω των ριζών της μητέρας του από Κίνα, Ολλανδία και Ταϊλάνδη. Η φιλανθρωπική δράση του, με ετήσια επιχορήγηση 10 εκατομμυρίων δολαρίων σε υποτροφίες για παιδιά μειονοτήτων ή με χαμηλά εισοδήματα δεν άλλαξε τη γνώμη σε πολλούς...  

Κατακτώντας εκείνο το US Masters του 2019, αισθάνθηκε και πάλι τυχερός που ζει. Όπως ακριβώς και τώρα, που βγήκε ζωντανός από το «τσαλακωμένο» SUV του στην Καλιφόρνια. «Με λένε Τάιγκερ», φέρεται να ήταν το μοναδικό πράγμα που μπόρεσε να πει μέσα στον πόνο στους πυροσβέστες που έφτασαν στο σημείο να τον απεγκλωβίσουν. Το δίκτυο ESPN μετέδωσε ότι υπέστη δύο συντριπτικά κατάγματα στο δεξί πόδι και του τοποθετήθηκαν βίδες στον αστράγαλο και λάμα στην κνήμη.

Μετά την επέμβαση ανέκτησε σχετικά εύκολα τις αισθήσεις του, ανταποκρίνεται στην αγωγή και η ζωή του δεν βρίσκεται σε κίνδυνο. Οταν ηρεμήσει, μπορεί να βγάλει άλλη μία κραυγή ζωής, τούτη τη φορά χωρίς αγωνία. Είχε πέσει και πάλι. Ομως, ευελπιστεί να κατορθώσει για άλλη μία φορά να σηκωθεί. Δεν ξέρει αν τελικά έκανε περήφανο τον απαιτητικό πατέρα του, του οποίου την αποδοχή αναζητούσε διαρκώς. Γνωρίζει, όμως, πως μόνο ζωντανός μπορεί να συνεχίσει να προσπαθεί.