Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Το μέτωπο που έχει ανοίξει η κυβέρνηση με τη δικαιοσύνη βρίσκει νέους εκφραστές καθημερινά. Από τις συστηματικές επιθέσεις του υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη, φτάσαμε να ακούμε από τα χείλη του ίδιου του πρωθυπουργού για "μια αντιμετώπιση από την πλευρά της Δικαιοσύνης που [...] δεν βοηθάει και προστατεύει πολλές φορές τους κακοπληρωτές εργοδότες". Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, αναφερόμενος στη χθεσινή δικαστική απόφαση στην υπόθεση της Ηριάννας, δεν δίστασε να κάνει λόγο για μια "κακή εξέλιξη" που καταγράφεται στο "μαύρο βιβλίο" της δικαιοσύνης, ενώ ο αρμόδιος υπουργός Σταύρος Κοντονής μίλησε για "δυσάρεστη έκπληξη". Η στάση αυτή της κυβέρνησης έχει κατά τη γνώμη μου δύο αναγνώσεις.
Αφενός, υπάρχει η επιφανειακή εξήγηση ότι εν τω μέσω ενός δύσκολου καλοκαιριού, γίνεται μια απόπειρα αλλαγής της ατζέντας, με την ευκαιριακή στοχοποίηση του θεσμού της δικαιοσύνης για λόγους επικοινωνιακής διαχείρισης. Υπάρχει όμως και μια σκοτεινότερη ανάγνωση. Το ελληνικό μίγμα απαξιωμένου πολιτικού συστήματος, εξοντωτικής φορολογίας και δαιδαλώδους γραφειοκρατίας, έχει μετατρέψει την πλειοψηφία των πολιτών σε παρανομούντες: κάποιοι χρωστούν στο κράτος, άλλοι έχουν στο ιστορικό τους πολεοδομικές ή άλλες παραβάσεις, κάποιοι φοροδιαφεύγουν και αρκετοί έχουν κάποια στιγμή λαδώσει.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η υπονόμευση της δικαιοσύνης μπορεί να βρει ευήκοα ώτα - άλλωστε η στοχοποίηση του θεσμού δεν σε ενοχλεί, αν θεωρείς μάλιστα ότι απειλείσαι από αυτή ή ότι ζεις έξω από την προστασία του. Η λαϊκή καχυποψία που καλλιεργείται για το θεσμό, η διάβρωση και συνολική του απαξίωση συντελούνται αργά. Δυστυχώς όμως, εξίσου αργά αντιστρέφονται.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
