Της Μαριάννας Σκυλακάκη
«Everything is politics», είχε γράψει στο βιβλίο του «Το Μαγικό Βουνό» στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Γερμανός συγγραφέας Thomas Mann. Είναι αλήθεια ότι πολιτική διάσταση μπορούμε να βρούμε στα πάντα και είναι χρήσιμο να μη την αγνοούμε σε μια σειρά από ζητήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι ως κοινωνία. Το να αξιοποιείται όμως ένα ζήτημα το οποίο αφορά τη ζωή μιας μερίδας ανθρώπων που συχνά έχουν βρεθεί στο περιθώριο με τρόπο πολιτικά χειριστικό, είναι πραγματικά ανεπίτρεπτο.
Η ψηφοφορία στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την αναγνώριση φύλου βρίσκεται εν εξελίξει, όποια όμως κι αν είναι η άποψή σας επί του θέματος -η δική μου αρχή είναι ότι σε γενικές γραμμές, σε ζητήματα ατομικών δικαιωμάτων, χρειάζεται κανείς ισχυρότερη τεκμηρίωση για να απαγορεύσει κάτι, παρά για να το επιτρέψει- το σίγουρο είναι ότι η εικόνα που παρουσίασε η ελληνική βουλή επί του θέματος ήταν τουλάχιστον θλιβερή. Από τη μία, μια κυβέρνηση η οποία είναι σαφές ότι αποπειράθηκε να αξιοποιήσει ένα ευαίσθητο ζήτημα για να σκοράρει πολιτικά. Από την άλλη, μια αξιωματική αντιπολίτευση η οποία έθεσε θέμα δεδηλωμένης και συμμετείχε στο σόου, με τον αντιπρόεδρό της να ξεκινά έναν διαγωνισμό για το ποιος είναι άθεος και ποιος όχι, συνδέοντας τις θρησκευτικές πεποιθήσεις με ένα ζήτημα πρωτίστως επιστημονικού χαρακτήρα.
Το ζήτημα αυτό είναι ένα ζήτημα δύσκολο, το οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με περισσή ευαισθησία, καθώς αφορά με θεμελιώδη τρόπο την ίδια τη ζωή, την ίδια την ύπαρξη συνανθρώπων μας. Είναι ένα ζήτημα σύνθετο, το οποίο από τη φύση του απαιτεί σοβαρή, ψύχραιμη και στοιχειοθετημένη συζήτηση. Είναι κρίμα που για άλλη μια φορά, η πλειοψηφία των αντιπροσώπων μας στη βουλή στάθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
