Ο οικονομικά ισχυρός έχει ερείσματα στη διεθνή σκηνή, σε αντίθεση με τον παρία. Τι να περιμένει κάποιος από έναν φτωχό; Το πολύ - πολύ αιτήματα αλληλεγγύης. Η Ελλάδα προσπάθησε να κερδίσει στο πεδίο, αλλά προδόθηκε από τη χρεοκοπία. Η ουσία είναι ότι δεν μπορούμε σήμερα να υποσχεθούμε επενδύσεις σε μια άλλη χώρα. Δεν μπορούμε να κάνουμε δουλειές. Και η εξωτερική πολιτική χωρίς δουλειές δεν είναι αποτελεσματική. Αν αγοράζαμε εμείς την Piazzio και όχι η Τουρκία, για παράδειγμα, η Μελόνι θα βρισκότανε στην Αθήνα!
Προσπαθήστε να μαντέψετε ποιοι υπονόμευσαν την επέκταση της Ελλάδας στα Βαλκάνια. Ποιοι την πολέμησαν με κάθε τρόπο, λέγοντας ότι οι επενδύσεις του κεφαλαίου δεν αφορούσαν τους Έλληνες εργαζόμενους. Καλά μαντέψατε και σωστά κάνατε τους συσχετισμούς με τα σημερινά δρώμενα. Σημειώστε ακόμη ότι οι μεγάλοι αντίπαλοι της ελληνικής διείσδυσης στα Βαλκάνια ήταν (και) τότε η Ρωσία που δεν έβλεπε με καλό μάτι την ελληνική παρουσία σε χώρες που θεωρούσε ότι ανήκαν στη δική της σφαίρα επιρροής και η Τουρκία που έβλεπε τον αντίπαλό της να μεγαλώνει επικίνδυνα.
Όταν ελέγχεις σε μια χώρα το 50% ή το 30% του τραπεζικού της συστήματος, ασφαλώς και έχεις «λόγο». Ας δούμε τι έγινε από την ώρα που αποσύρθηκαν οι ελληνικές τράπεζες από τα Βαλκάνια. Και ποιος κάλυψε το «κενό». Σίγουρα όχι οι Γερμανοί που πίεζαν ασφυκτικά την Ελλάδα να πουλήσουν τις συμμετοχές τους οι ελληνικές τράπεζες. Αν πάντως τα πράγματα δεν είχαν εξελιχτεί με τόσο κακό τρόπο, ο Ράμα δεν θα ήταν τόσο δεκτικός στα μηνύματα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Σήμερα η Ελλάδα κάνει μία προσπάθεια να ξαναβγεί στο «παζάρι». Ανοίγει την πόρτα της Ευρώπης σε ισραηλινές εταιρείες και το ίδιο επιχειρεί να κάνει και με την Ινδία, αν και εκεί βρισκόμαστε σε αρκετά πρόωρη φάση. Προσφέρουμε τον δρόμο της Ευρώπης, επειδή αυτό μπορούμε. Αυτό έχουμε για να δώσουμε. Θα ήταν ίσως πιο χρήσιμο να μπορούσαμε να πείσουμε Έλληνες επιχειρηματίες να επενδύσουν σε χώρες που μας ενδιαφέρουν, όπως η Αίγυπτος. Ή ακόμη και ελληνικές κρατικές επιχειρήσεις να στηρίξουν με αυτό τον τρόπο τις πολιτικές αποφάσεις της χώρας.
Κι όσο γι' αυτούς που για τους ίδιους ακατανόητους λόγους επιλέγουν να ταυτιστούν με συμφέροντα τρίτων και να μποϋκοτάρουν την αύξηση της ισχύος της ίδιας τους της χώρας, δεν φαίνεται να έχουν συναίσθηση τι ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο μας και στη γειτονιά μας ειδικότερα.
Θανάσης Μαυρίδης