Τσιμέντα και κομπρεσέρ στην Ακρόπολη

Πρώτα η «χούντα Μητσοτάκη» τσιμέντωσε την Ακρόπολη και στη συνέχεια βάλθηκε να την κατεδαφίσει και μάλιστα με ένα κομπρεσέρ. Αυτά πληροφορείται όποιος χαζεύει αμέριμνος στα social media. Πάλι καλά. Θα μπορούσαν να μας έχουν πει ότι η κυβέρνηση επιχείρησε να ανατινάξει την Ακρόπολη με δυναμίτη αλλά μπορεί και να το πουν κάποια στιγμή κι αυτό, δεν είναι απίθανο.

Αν εξαιρέσουμε τις ενστάσεις που διατυπώνονται με όρους επιστημονικούς για τα έργα προσβασιμότητας σε έναν από τους εμβληματικότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, όλα τα υπόλοιπα είναι για γέλια. Ή για κλάματα. Σίγουρα όμως είναι και επικίνδυνα γιατί διακινούνται καταφανώς συστηματικά, βάσει στρατηγικής και με στόχο να πλήξουν την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ. 

Για εμάς κι από τη μέχρι τώρα πορεία της δύο χρόνια τώρα, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ δεν είναι υπερασπίσιμη για λόγους που δεν είναι της παρούσης και μπορεί, κάποια στιγμή, να απαριθμήσουμε σε άλλο σημείωμα. 

Μόνο που το φαινόμενο της συστηματικής και οργανωμένης διακίνησης fake news ουδόλως αφορά την κ.Μενδώνη που είναι ο στόχος. Αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας και τις άμυνές της απέναντι στο ψεύδος που φανατίζει, αποβλακώνει και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, την ακεραιότητα της οποίας κανείς δεν έχει καταφέρει να αμφισβητήσει στα σοβαρά μέχρι σήμερα.

Το Υπουργείο Πολιτισμού της ελληνικής κυβέρνησης δέχεται μια οργανωμένη επίθεση. Τι κάνει γι αυτό; Πώς την αντιμετωπίζει;

Πολιτιστικοί συντάκτες που έχουν μετρήσει «πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ» και δεν τρέφουν και την παραμικρή, ακόμα, συμπάθεια προς τον ΣΥΡΙΖΑ μας διαβεβαιώνουν για την πολύ προβληματική λειτουργία του Γραφείου Τύπου.

Όχι σπάνια, χρειάζονται κάποια πληροφορία, διευκρίνιση ή ακόμα και δήλωση και πέφτουν πάνω σ ένα τοίχο εχθρότητας και αγένειας. 

Το πρόσφατο δημοσίευμα στη Liberation δεν πρέπει να αφήνει αμφιβολίες ότι οι επιθέσεις θα συνεχιστούν και μάλιστα οργανωμένα και κάποιες από αυτές θα βρουν το στόχο τους. Θύμα βέβαια θα είναι η χώρα και οι αρχαιολόγοι της, γιατί ως γνωστόν, σε μια δημοκρατία, υπουργοί και κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται. 

Η πολιτική ηγεσία πρέπει να αποτιμήσει την κατάσταση κριτικά, αποστασιοποιημένα και να ανασυγκροτήσει τις υπηρεσίες επικοινωνίας του υπουργείου εφαρμόζοντας τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και διαφάνειας στην ενημέρωση. Ίσως, σε αυτό να απαιτείται η συνεργασία με την ομάδα διαδικτύου του Μεγάρου Μαξίμου που έχει την εμπειρία και κυρίως την τεχνογνωσία στο διαδικτυακό ανταρτοπόλεμο, έχοντας καταφέρει, για λογαριασμό της κυβέρνησης, σημαντικές νίκες μέχρι σήμερα. 

Σε κάθε περίπτωση, έχει γίνει μέχρι σήμερα σαφές ότι η αντιμετώπιση και η ανασκευή των fake news δεν γίνεται με την ταχύτητα που απαιτείται και τα μηνύματα του υπουργείου δεν περνούν τα τείχη των φιλοκυβερνητικών Μέσων. 

Χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση, πιο σοβαρή, πιο συστηματική, πιο εξειδικευμένη. Η Υπουργός οφείλει να πράξει τα δέοντα.