Θυμάστε τις μάχες του ΣΥΡΙΖΑ για τα παγούρια και τις μάσκες;

Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, με το άνοιγμα των σχολείων, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ασκούσε σκληρή και αιχμηρή αντιπολιτευτική κριτική για τα «παγουρίνια» και τις μάσκες που διέθετε στους μικρούς μαθητές το υπουργείο Παιδείας. Οι ενστάσεις και οι καταγγελίες αφορούσαν το μέγεθος των μασκών και τη χωρητικότητα των παγουριών.

Μήπως άραγε η ηγετική ομάδα του Σύριζα εκτιμούσε ότι οι μάσκες ήταν μεγάλες για να φιμώσουν τα παιδιά και τα παγουρίνια μικρά για να τους στερήσουν το νερό, έτσι ώστε να συνεχιστεί η παράδοση της χυδαίας προπαγάνδας της «μνημονιακής περιόδου», όπου τα παιδιά είτε λιποθυμούσαν από την πείνα, είτε καιγόντουσαν από τα μαγκάλια;

Όλοι θυμόμαστε τους τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλουν το «φιάσκο» και να ζητούν εξηγήσεις για τις μεγάλες μάσκες, που τις χαρακτήριζαν σαν «μικρά αλεξίπτωτα, το μέγεθος των οποίων προορίζονταν για γίγαντες και όχι για μικρά παιδιά». Και οι καταγγελίες κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι «όλες αυτές οι μάσκες γίγας που είναι άχρηστες, έχουν κατασκευαστεί με χρήματα του ελληνικού λαού, χρήματα που θυσιάστηκαν για άλλη μια φορά στον βωμό της κυβερνητικής ανικανότητας και της επιτελικής α(χ)ριστείας».

Τη στιγμή που σε όλο τον πλανήτη είχε ξεκινήσει μια τεράστια προσπάθεια αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης, μέσω εμβολίων και φαρμάκων και της αντιμετώπισης της οικονομικής κατάρρευσης μέσω της κινητοποίησης των κεντρικών τραπεζών και των διεθνών οικονομικών και πολιτικών συνασπισμών, η αντιπολίτευση του Σύριζα προσπαθούσε με νύχια και δόντια να αναγεννήσει το κίνημα των αγανακτισμένων, των «δεν πληρώνω», των καταλήψεων και όλων των «αντί».

Εστίαζε στο φόβο και στο άγχος των γονέων, καλλιεργούσε την ανασφάλεια και όξυνε το θυμικό των πολιτών, στοχεύοντας στην καθυπόταξη της λογικής. Με απώτερο σκοπό την εκ νέου δημιουργία διχαστικών διλημμάτων του τύπου «ή εμείς, ή αυτοί» και «Ναι ή Όχι».

Πριν από έναν χρόνο ακριβώς, ο ΣΥΡΙΖΑ όρθωνε τείχος απέναντι στην τηλεκπαίδευση και τα τηλεμαθήματα. Αναφερόταν στο «σκάνδαλο των σκανδάλων», μιλούσε για παραβίαση των προσωπικών δεδομένων και για Ορμπανισμό. Και παρ’ όλο που η κυβέρνηση είχε πάρει τη θετική γνωμοδότηση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πρωτοφανές παραλήρημα φόβου απέναντι στην τεχνολογία, αλλά και τερατώδους άγνοιας για τον ψηφιακό κόσμο, κατήγγειλε το σύστημα «αφού γνωρίζει για κάθε υπολογιστή που χρησιμοποιεί μαθητής για να κάνει τηλεμάθημα και που προφανώς δεν χειρίζονται μόνο μαθητές αλλά και οι γονείς τους, σε ποια site μπαίνουν, ποιες αγορές κάνουν, ποιες είναι οι προτιμήσεις τους, τι καπνό φουμάρουν».

Να θυμηθούμε και την «ηρωική αντίσταση» των συνδικαλιστών των σωματείων των εκπαιδευτικών απέναντι στον «τεχνοφασισμό» της τηλεκπαίδευσης; Με επιχειρήματα και απόψεις που παρέπεμπαν στον σκοταδισμό και στο κυνήγι των μαγισσών.

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, όλοι ελπίζουν ότι τα σχολεία δεν θα χρειαστεί να ξανακλείσουν. Ότι η μαθητική ζωή θα κυλίσει ομαλά, αρμονικά και οι μαθητές θα χαρούν ξανά όλα όσα στερήθηκαν λόγω της πανδημίας.

Και σήμερα, ένα χρόνο μετά, τα θετικά αποτυπώματα που άφησε πίσω της η τηλεκπαίδευση και τα τηλεμαθήματα είναι απτά και ορατά. Και δεν είναι μόνο η εξοικείωση των νέων παιδιών με την τεχνολογία. Δεν είναι μόνο η υπέρβαση των συνδικαλιστικών αντιδράσεων.

Είναι η τεράστια αναβάθμιση που έχει συντελεστεί στον τεχνικό εξοπλισμό των σχολικών μονάδων. Είναι η πρόσβαση των σχολείων σε γρήγορα δίκτυα, αφού το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με τη συνεργασία του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης προχώρησε στην αναβάθμιση των διαδικτυακών συνδέσεων των σχολείων από ADSL σε VDSL, καθώς και σε οπτικές ίνες. Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο προχώρησε στην υιοθέτηση των υπηρεσιών cloud.

Είναι φανερό ότι η υγειονομική κρίση στα σχολεία λειτούργησε σαν ευκαιρία για την εισβολή της ψηφιακής τεχνολογίας στη ραχοκοκαλιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Η δυστυχής ηγετική ομάδα του Σύριζα και ο απόφοιτος εξαταξίου γυμνασίου πρώην υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, αφού ασχολήθηκαν με τα μεγέθη των παγουριών και των μασκών, δέχθηκαν ηχηρότατα χαστούκια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σχετικά με τα fake news που διακινούσαν και την κήρυξη ανένδοτου αγώνα κατά των (ξένων) ιδιωτικών συμφερόντων, που δήθεν εποφθαλμιούσαν τα προσωπικά δεδομένα της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Η Αρχή είχε κρίνει νόμιμη την κατά το άρθρο 63 του ν. 4686/2020 σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, (γνωμοδότηση 4/2020), είχε λάβει και εξετάσει στο πλαίσιο αυτό και τη συναφθείσα σύμβαση με τη Cisco και είχε κρίνει ότι η τηλεκπαίδευση αποτελούσε «μέτρο πρόσφορο, αναγκαίο και αναλογικό για την παροχή εκπαίδευσης σε περιόδους έκτακτης και απρόβλεπτης ανάγκης, όπως αυτή της πανδημίας του COVID-19.

Μετά από ένα χρόνο αποδείχθηκε ότι μια ακόμα αντιπολιτευτική φούσκα του Σύριζα, εκείνη του χώρου της παιδείας, έσκασε ταχύτατα και εξαφανίστηκε. Όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι, ο ντενεκές που κυλάει, κάνει πολύ φασαρία, αλλά δεν πάει μακριά. Την ίδια κατάληξη θα έχει και όλο αυτό το νέο πρόσφατο κύμα από “fake news” και βλακώδη αλλά δηλητηριώδη σχόλια, που ακολούθησαν τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.