Τελικά ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Τελικά ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Του Γιάννη Κουζηνού

«Φαινόμαστε και συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε ακόμα μειοψηφία, ενώ είμαστε η μεγάλη πλειοψηφία,την ίδια στιγμή που οι Τσαβίστας ενώ είναι η ισχνή μειοψηφία συμπεριφέρονται σαν να είναι η πλειοψηφία». Το συγκεκριμένο σχόλιο ενός Βενεζολάνου κάτω από ένα ποστ για τα χθεσινά γεγονότα κατά την έκτακτη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου δίνει το στίγμα της ημέρας και πιάνει την ουσία για το πως λειτουργούν ακόμα τα πράγματα στην Βενεζουέλα.

Χθες στο Κοινοβούλιο της Βενεζουέλας γράφτηκε ιστορία και ταυτόχρονα δεν συνέβη απολύτως τίποτα. Όσο αντιφατικό και να ακούγεται κάτι τέτοιο αντικατοπτρίζει την γενική κατάσταση χάους που έχει περιέλθει η Βενεζουέλα αφού όλες οι αρχές εξουσίας, ανάλογα με το ποιον θα ρωτήσεις και ποιον θα αποφασίσεις να πιστέψεις λειτουργούν εκτός Συνταγματικού πλαισίου.

Η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος Μαδούρο θεωρούν ότι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της αντιπολίτευσης από τις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 2015, που κατέκτησαν την απόλυτη πλειοψηφία με 65% όχι μόνο είναι απάτριδες και υπηρέτες του ιμπεριαλισμού αλλά λειτουργούν πλέον εκτός νόμου και ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζουν καμία απόφαση τους και κανένα νομοθέτημα τους. Εξηγώ εν τάχει τι έχει συμβεί για όσους δεν γνωρίζουν.

Την επομένη των εκλογών της 6ης Δεκεμβρίου που η υποψήφιοι της αντιπολίτευσης με 65% κατέκτησαν την λεγόμενη υπέρ πλειοψηφία (στην Βενεζουέλα υπάρχουν τρεις κατηγορίες πλειοψηφίας ανάλογα με το ποσοστό και αντίστοιχα προσδίδουν στον νικητή  αρμοδιότητες. Με την υπέρ πλειοψηφία,που είναι η τρίτη και υψηλότερη κατηγορία,ελέγχεις σχεδόν τα πάντα όπως την κυβέρνηση και τον Πρόεδρο) έγινε καταγγελία από την πλευρά της κυβέρνησης ότι τρεις υποψήφιοι του Συνασπισμού της  αντιπολίτευσης εξελέγησαν με απάτη αλλοιώνοντας το εκλογικό αποτέλεσμα.

Το Ανώτατο Δικαστήριο δέχτηκε ότι υπάρχουν στοιχεία για την στοιχειοθέτηση της υπόθεσης και απαγόρευσε την ορκωμοσία των τριών μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση. Η Δίκη όμως δεν έγινε ποτέ. Οι μήνες περνούσαν,οι τρεις υποψήφιοι παρέμεναν κατηγορούμενοι και η περιοχή από όπου είχαν εκλεγεί χωρίς αντιπροσώπους καθώς ούτε γινόταν η Δική για να ξαναγίνουν εκλογές στην περίπτωση που το Δικαστήριο τους έβρισκε ενόχους αλλά ούτε επιτρεπόταν η ορκωμοσία τους.

Μετά σχεδόν από ένα χρόνο αναμονής ο Πρόεδρος της Βουλής Henry Ramos Allup τελικά αποφάσισε να ορκίσει τους τρεις υποψήφιους καθώς όπως εξήγησε είναι αντισυνταγματικό να παραμένει μια περιοχή για τόσο χρόνο χωρίς εκλεγμένους αντιπροσώπους και καταδίκασε την κωλυσιεργία από πλευράς του Ανώτατου Δικαστηρίου. Από εκείνη την στιγμή όπως ήταν φυσικό αφού αυτό ακριβώς ήταν το σχέδιο της κυβέρνησης ευθύς εξαρχής, το Ανώτατο Δικαστήριο βγάζει άκυρες όλες τις αποφάσεις της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου.

Χθες το Κοινοβούλιο της Βενεζουέλας με αφορμή όλα τα παραπάνω αλλά και την αναβολή-ακύρωση του δημοψηφίσματος ανάκλησης πέρασε στην αντεπίθεση σε μια έκτακτη συνεδρίαση όπως έγραψα ιστορικής σημασίας. Για πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά της Βενεζουέλας η σύνθεση ενός Κοινοβουλίου βγάζει αποφάσεις και ανακοινώσεις κατά μιας κυβέρνησης και ενός Προέδρου που λειτουργούν εκτός Συνταγματικού πλαισίου  με  κυριότερα σημεία των αποφάσεων τα εξής:

1) Υπάρχει διατάραξη της Συνταγματικής τάξης από την κυβέρνηση και τον Πρόεδρο Μαδούρο και διετέλεσθεί πραξικόπημα ενάντια στην Δημοκρατία και τον λαό της Βενεζουέλας.

2) Αίτημα προς την Διεθνή Κοινότητα για ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων του λαού της Βενεζουέλας και πάνω από όλα στο δικαίωμα στην Δημοκρατία.

3) Επίσημη καταγγελία προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και άλλους αρμόδιους οργανισμούς,κατά των Δικαστών και των μελών του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου που είναι υπεύθυνοι για την αναβολή του δημοψηφίσματος ανάκλησης.

4) Έναρξη συζήτησης για τον καθορισμό του συνταγματικού καθεστώτος της Προεδρίας της Δημοκρατίας,απόφαση για μια ειδική σύνοδο του Κοινοβουλίου την Τρίτη 25 Οκτωβρίου για να αξιολογήσει και να αποφασίσει επί του θέματος.

5) Απαίτηση από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να μην υπακούσουν σε οποιαδήποτε εντολή που είναι αντίθετη προς τις συνταγματικές αρχές ή υπονομεύουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του λαού της Βενεζουέλας.

6) Κάλεσμα προς το λαό της Βενεζουέλας, σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις και συγκεκριμένα με τις διατάξεις του άρθρου 333 του Συντάγματος μας,για ενεργή, συνεπή και θαρραλέα υπεράσπιση του Συντάγματος,της Δημοκρατίας και το κράτος δικαίου,έως ότου επιτευχθεί η αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης.

Κατά την διάρκεια της συνεδρίασης ομάδα 100 περίπου «αυθόρμητων» υποστηρικτών του καθεστώτος εισέβαλαν αρχικά στον προαύλιο χώρο του Κοινοβουλίου και στην συνέχεια στην αίθουσα της συνεδρίασης, χωρίς να βρουν απολύτως καμία αντίσταση από την αστυνομία που ήταν υπεύθυνοι για την φύλαξη του,φωνάζοντας συνθήματα υπέρ του Μαδούρο και της επανάστασης.

Ως από μηχανής θεός, καθώς μάλλον περνούσε τυχαία από την περιοχή εμφανίστηκε ο Δήμαρχος του Καράκας, ένα από τα πιο ενεργά στελέχη της συμπολίτευσης, Jorge Rodriguez και «έσωσε» την κατάσταση μαζεύοντας το πλήθος πείθοντάς τους να αποχωρήσουν. Απόλαυση αποτελεί η στιγμή που ζωντανά στην τηλεόραση της Βουλής που μετέδιδε  την συνεδρίαση,προσπαθεί να πείσει μια ηλικιωμένη να αποχωρήσει από την αίθουσα και εκείνη του απαντά «Μα τι είναι αυτά που λες; Μας προδίδεις; Αφού έξω αλλά μας έλεγες».

Αποφάσεις ελήφθησαν, ανακοινώσεις έγιναν και μένει πλέον να δούμε ποιος θα τις κάνει πράξη.Έτσι για την ιστορία και  επειδή είμαι σίγουρος ότι θα αναρωτιέστε, να σας ενημερώσω ότι μεσούσης όλων αυτών των γεγονότων ο Πρόεδρος Μαδούρο εξακολουθεί να βρίσκεται εκτός χώρας.Ημερομηνία επιστροφής. Άγνωστη. Τελικά ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;