Στο τέλος όλα περνούν από τη Δικαιοσύνη

Δύο από τα θέματα που απασχολούν συστηματικά την κοινή γνώμη και τις τελευταίες ημέρες έχουν καταλάβει πάλι ολόκληρο το πεδίο του δημόσιου διαλόγου είναι η ασφάλεια στα πανεπιστήμια και η σεξουαλική παρενόχληση και βία σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. 

Δεν τα συνδέουμε εννοιολογικά απλώς επιλέξαμε αυτά τα δύο θέματα της επικαιρότητας για δύο λόγους: Πρώτον και στις δύο περιπτώσεις, έχουμε περιστατικά που όταν γίνονται γνωστά προκαλούν τη φρίκη και την οργή στην κοινή γνώμη που ζητά ολοένα και μεγαλύτερη αυστηροποίηση των ποινών και δεύτερον έχουμε μια κυβέρνηση που δείχνει πρόθυμη να τα περιορίσει λαμβάνοντας νομοθετικές πρωτοβουλίες και προχωρώντας σε όσες θεσμικές παρεμβάσεις απαιτούνται. Έχουμε λοιπόν από τη μία μεριά μια κοινή γνώμη που πιέζει να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα βίας σε κάθε τους εκδήλωση και μια κυβέρνηση που θέλει να το κάνει.

Κι όμως. Όσοι δρακόντειοι νόμοι και να ψηφιστούν, όσο ειλικρινής και να είναι η βούληση της πολιτείας, τα επεισόδια της βίας δεν θα περιοριστούν όσο η Δικαιοσύνη αποδίδεται με τόσο αργούς ρυθμούς. Ζητάμε νόμους που θα τιμωρούν παραδειγματικά τους τραμπούκους και τους βιαστές γιατί οι πράξεις τους μας γεμίζουν φρίκη αλλά ακόμα κι αν οι δράστες τέτοιων επεισοδίων εντοπιστούν και τους αποδοθούν κατηγορίες, θα περάσουν χρόνια μέχρι να δικαστούν με αποτέλεσμα στη συνείδηση της κοινής γνώμης η τιμωρία να έχει αποσυνδεθεί από το εκάστοτε συμβάν. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που γεγονότα όπως αυτά που συζητούμε τις τελευταίες ημέρες μας εκπλήσσουν από την αρχή, τα συζητάμε για λίγο με ένταση για να μην ασχοληθούμε με το τι απέγιναν οι αυτουργοί των εγκλημάτων. 

Με τις υποθέσεις παρενόχλησης και βιασμού συμβαίνει κάτι που μας φαίνεται ακόμα πιο εξοργιστικό: οι κάθε λογής εμπλεκόμενοι, ακόμα κι αυτοί που έχουν συγκαλύψει ένα έγκλημα όπως ο βιασμός, δηλώνουν με στόμφο τη βεβαιότητά τους ότι η Δικαιοσύνη θα αποδοθεί. Στην πραγματικότητα προσβλέπουν στις διαρκείς αναβολές της εκδίκασης της υπόθεσης που συχνά οδηγούν σε συμψηφιστικούς συμβιβασμούς με το θύμα.

Στην Ελλάδα σήμερα, ο καλύτερος τρόπος για να γλιτώσεις από τη Δικαιοσύνη είναι να προσφύγεις σε αυτή. Κι αυτό καμία δρακόντεια νομοθεσία, καμία πολιτική βούληση δεν μπορεί να το αλλάξει. Η κυβέρνηση πρέπει να επιληφθεί άμεσα του ζητήματος. Σήμερα. Τώρα.