Ο «εχθρός», κύριε Πρόεδρε, στοχεύει, συνήθως, στις νευραλγικές θέσεις του στρατεύματος. Πρώτα θα κτυπήσει με την αεροπορία τις υποδομές και ύστερα θα στείλει τον τακτικό στρατό για μάχες. Ομοίως και στην πολιτική. Θυμηθείτε πώς έπεσε ο Κώστας Καραμανλής. Πρώτα «χτυπήθηκε» ο Θόδωρος Ρουσόπουλος και ύστερα άρχισαν να πέφτουν ένα ένα τα τουβλάκια από το κάστρο τής τότε κυβέρνησης. Και καλό είναι να θυμηθούμε πώς ακριβώς έγινε εκείνη η μεθόδευση. Και αναφέρομαι στο «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου. Και μπορεί στη συνέχεια να αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε σκάνδαλο, αλλά αντικειμενικά η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία: Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος ήταν εκτός κυβέρνησης και ο Κώστας Καραμανλής είχε ήδη χάσει το γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου. Απλώς, δεν του το είχαν ακόμη επισημοποιήσει. Δεν είχαν φτάσει τα… τακτικά στρατεύματα.
Δεν έχουν περάσει και αιώνες από εκείνη την περίοδο. Εντεκα μόλις χρόνια. Και οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Σκέφτονται και ενεργούν, συνήθως, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Πρώτα οι υποδομές και ύστερα ο τακτικός στρατός. Πρώτα ο Θόδωρος Ρουσόπουλος και μετά ο Κώστας Καραμανλής.
Και ποιος είναι ο δικός σας Ρουσόπουλος, κύριε Πρόεδρε; Στο Μέγαρο Μαξίμου έχετε μία ομάδα ανθρώπων που φαίνεται να έχει δέσει καλά. Το γεγονός ότι μιλάμε για περισσότερους από τρεις ανθρώπους και όχι για έναν είναι από μόνο του μία καλή άμυνα. Αλλά αυτό δεν πρέπει να σας ξεγελά. Τα πυρά θα συγκεντρωθούν στο εσωτερικό της ομάδας σας, στον στενό πυρήνα των συνεργατών σας. Εκεί που ξέρουν ότι η οποιαδήποτε απώλεια θα σημάνει και ζημιά για το κυβερνητικό σας έργο.
Το επόμενο χρονικό διάστημα είναι πιθανόν να εξαντληθεί σε μία εκστρατεία λάσπης. Είπαμε! Για το Βατοπέδι αθωώθηκαν όλοι. Αλλά η ζημιά έγινε. Η Ιστορία δεν θα καταγράψει ως σημαντικό γεγονός την αθώωση των κατηγορουμένων. Το σημαντικό, αυτό που επηρέασε τις εξελίξεις, ήταν η παραίτηση Ρουσόπουλου.
Οι κ. Γεραπετρίτης, Σκέρτσος και Δημητριάδης είναι μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθεί να φέρει εις πέρας ένα αντικειμενικά δύσκολο έργο. Και είναι πραγματικά δύσκολο να μπορέσει κανείς να διαχειριστεί μία δύσκολη πραγματικότητα, έπειτα από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή την ομάδα θα επέλεγα να χτυπήσω, κύριε Πρόεδρε, αν ήθελα να κάνω δολιοφθορά στην κυβέρνησή σας. Γνωρίζοντας καλά ότι πρόκειται για την καρδιά του συστήματός σας, σας διαβεβαιώ ότι αυτό θα έκανα: Θα στόχευα κατευθείαν στην καρδιά.
Κάνοντας μία ακτινογραφία του σημερινού επιτελείου του Μαξίμου, ως πρώτη παρατήρηση έχουμε να πούμε ότι έχει συγκεντρωθεί ένα καλό υλικό. Δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει τους σημερινούς ενοίκους του Μαξίμου με τον… έρμο τον Καρανίκα, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά και συγκρίνοντας με άλλες παλαιότερες περιόδους, η διαφορά είναι ότι δεν σημειώνονται εμφύλιες διαμάχες. Κάτι που μέχρι σήμερα είναι συνηθισμένο στις παρυφές του πρωθυπουργικού γραφείου. Σε ένα πρωθυπουργικοκεντρικό σύστημα εξουσίας, όπως αυτό της Ελλάδας, έχει ιδιαίτερη σημασία κάθε φορά ποιοι βρίσκονται δίπλα στον πρωθυπουργό. Γι'' αυτό και οι ομηρικές μάχες. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο. Και καλό θα είναι αυτό το κλίμα που βλέπουμε σήμερα να διατηρηθεί.
Μεταξύ όλων των συνεργατών σας, πάντως, εκείνος που θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ένας υποψήφιο… δολιοφθορέα είναι ο Γρηγόρης Δημητριάδης. Κι αυτό διότι συγκεντρώνει τρία ταυτόχρονα χαρακτηριστικά: Είναι ανιψιός σας, είναι ιδιαίτερα δραστήριος και αποτελεσματικός και τέλος αποτελεί έναν από τους πλέον πολύτιμους συνεργάτες σας. Αν λοιπόν το 2008 άρχισαν το ξήλωμα του πουλόβερ της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή με τον Θοδωρή Ρουσόπουλο, το 2020 θα επιχειρούσε κάποιος το ξήλωμα της δικής σας κυβέρνησης με τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Θα μου πείτε ότι τότε ο Κώστας Καραμανλής βρισκόταν στη δεύτερη θητεία του, ενώ εσείς δεν έχετε καν ξεκινήσει την πρώτη. Σωστό! Αλλά εσείς δεν ακολουθείτε μια πολιτική «yes men» και αυτό έχει ως συνέπεια να μην είστε ιδιαίτερα αρεστός σε διάφορους κύκλους. Ιδιαίτερα στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Τώρα που αυτοί οι κύκλοι θα ήθελαν να παρακάμψουν τα δικά μας συμφέροντα για να διευκολύνουν την αναδιάταξη των δυνάμεων στην περιοχή. Για να το πούμε πολύ κομψά.
Αυτό θα έκανα εγώ αν ήμουν υποψήφιος δολιοφθορέας. Αλλά δεν είμαι και επίσης δεν μπορώ να είμαι στο μυαλό κάποιου άλλου. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι η διάθεση κάποιων κύκλων του εξωτερικού είναι να «κοντύνει» η κυβέρνησή σας και έτσι να είναι τόσο… απαιτητική. Το δεύτερο που γνωρίζουμε είναι οι πρακτικές που ακολούθησαν στο παρελθόν οι καλοθελητές στο εσωτερικό που θέλησαν να εξυπηρετήσουν ανάλογα σχέδια. Τα υπόλοιπα στην οθόνη!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
