Η βροντώδης επανάληψη του Μαοϊκού ρητού «Μεγάλη αναστάτωση, θαυμάσια κατάσταση!» (στα Δεκεμβριανά του 2008) απετέλεσε την ιδρυτική αποκάλυψη του κ. Τσίπρα ως κορυφαίου πολιτικού παράγοντα στο καθ’-ημάς-εθνικό-ισλάμ. Έκτοτε πάντα λειτούργησε ως ο Αγκαλίτσας που τρυφερά διασφάλιζε την απρόσκοπτη δράση των Αναρχοτραμπούχαλων (αλλά και της εν γένει εχθροπαθούς βλακείας που δολοφόνησε τα παιδιά της ΜΑΡΦΙΝ). Αφού «εξαρτάται-από-ποια-μεριά-των-Μολότοφ-βρισκόμαστε,-από-εκεί-που-τις-πετάνε-ή-από-εκεί-που-τις-τρώνε).
Γενικότερα, όμως, η Γελοία Σκοταδιστική Αντιμνημονιακή Απάτη, μετά την θλιβερή χρεοκοπία, διέλυσε ολόπλευρα την Ελλάδα μέσα από τις περίπου 1.500 διαδηλώσεις που σημειώθηκαν μεταξύ 2010 και 2014. Αυτές κατέλυσαν το Κράτος Δικαίου, πολυδιέσπασαν την κοινωνία, συχνά έκαψαν την Αθήνα, κατέστρεψαν χιλιάδες επιχειρήσεις, δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, ακίνητα, αυτοκίνητα. Εν τέλει συρρίκνωσαν το ΑΕΠ, όντας, κοντολογίς, μήτρες ύφεσης, φτώχειας, πόνου, δυστυχίας.
Ήρθε η ώρα, τώρα (που ίσως κάτι αλλάζει), να μεταρρυθμισθεί αυτό το άθλιο καθεστώς που ευνοεί & εμπνέει τέτοιες διαδηλώσεις, αλλά έλα που ο Χρυσοχοΐδης είναι Χουντικός... Και όποτε μου σηκώνεται εμένα του γουρλωμένου η ορμή να κλείσω τους δρόμους, ίσως και να σπάσω κούπες και να κάψω την Αθήνα, μην με περιορίσει κανένας φασίστας Χρυσοχοΐδης, ας με προφυλάνε οι Ραγκούσηδες και οι λοιποί δημοκράτορες της χαράς και της προόδου.
Αλλά πέρασε ο καιρός και ίσως πλέον βρισκόμαστε σε απαρχή ανασυγκρότησης. Και ο ταλαίπωρος Τσιφτετέλληνας που ως τώρα έτρωγε το φυστίκι του ‘Νεοφιλελεύθερου Μινώταυρου’, κατάλαβε ότι κάθε Αντι-‘νεοφιλελεύθερο’ κήρυγμα είναι απλώς ο αντιμεταρρυθμιστικός Σκοταδιστικός Επικοινωνισμός του Συστήματος. Και ότι το Σύστημα παραμένει πανίσχυρο: το μόνο που τρέμει είναι οι μεταρρυθμίσεις.
Επί πλέον, ο κ. Τσίπρας αποδυναμώνεται διαρκώς από την αποκαλυπτική ζωή, ώστε ο καμμένος ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλείται «Κόμμα-Νόστρα», χάνοντας την κάποτε καταλυτική του επιρροή. Και ατυχώς, τώρα, για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τελειώνει η Νέμεσις και αρχίζει η δραματική Εξέμεσις: πει-δεν-πει-κάτι, το κύρος του καταρρέει.
Σήμερα, πλέον, ολοφάνερα η μεταρρύθμιση-εκσυγχρονιστικό-κλειδί που ας ονομάσουμε «Διαδηλωνόμο», («Νόμος για τις Συναθροίσεις» του Χρυσοχοΐδη), βάζει σε κίνδυνο την συνοχή του Συστήματος, της αδιάκοπης οπισθοδρόμησης και χρεοκοπίας. Οι χύμα διαδηλώσεις (όποτε, όπως, όπου γουστάρουμε) είναι αντικοινωνικοί θεματοφύλακες της Ανομίας και της Αυτοδικίας. Και συναποτελούν τα ανορθολογικά κλειδιά της κατάλυσης του Κράτους Δικαίου, οπότε είναι φασιστικές. Και έρχονται τώρα οι φασίστες που υποστηρίζουν αυτές τις στεγνά φασιστικές πρακτικές (που σκοτώνουν τον τόπο επί δεκαετίες) και αποκαλούν φασίστα αυτόν που πάει να εξουδετερώσει αυτό το φασιστιλίκι. Καλό;
Το προνεωτερικό χούι που έχει μείνει στην αρνούμενη να μετασχηματιστεί ανορθολογική κοινωνία μας, παρά τις επιτυχείς νεωτερικές προσπάθειες του Νεοελληνικού Κράτους, πρέπει να χτυπηθεί με κάθε θεσμικό τρόπο. Αυτές τις μέρες, λοιπόν, (και) με τον Διαδηλωνόμο η Ελλάδα αποπειράται να εκσυγχρονιστεί. Σηκώνει μια γέφυρα για να έρθει πιο κοντά στις ευήμερες Δυτικές Φιλελεύθερες Δημοκρατίες, όπου το Κράτος Δικαίου ορίζει λυσιτελώς την Μηχανική των Διαδηλώσεων: και εγώ να διαδηλώνω και εσύ να μην καταστρέφεσαι. Εσείς τι λέτε; Θα πάρετε Διαδηλωνόμο, αφήνοντας πίσω την φασιστική κλάψα του Χτες, ή δεν θα πάρετε, γιατί ο Χρυσοχοΐδης είναι φασίστας;
