Μήπως έχουμε «λαϊκή» δικαιοσύνη;

Στην φιλελεύθερη δημοκρατία τις αποφάσεις στα δικαστήρια τις λαμβάνουν οι δικαστές, κατά τρόπο ανεπηρέαστο. Αυτό συνέβη στην δίκη για την Χρυσή Αυγή. Δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει αν αυτή η απόφαση είναι συντονισμένη με το «περίφημο» περί δικαίου αίσθημα, γιατί αυτό είναι μια πομφόλυγα που αναμασούν συγκεκριμένοι πολιτικοί χώροι εδώ και δεκαετίες. Προφανώς εννοούν πως αυτό που αυτοί πιστεύουν είναι το «περί δικαίου αίσθημα».

Στην φιλελεύθερη δημοκρατία τα ίδια ισχύουν και για τους εισαγγελικούς λειτουργούς που κάνουν τις προτάσεις τους με βάση την δικανική πεποίθηση τους. Αλίμονο αν επεδίωκαν να την συντονίσουν με τις ιαχές του πεζοδρομίου. Είναι ευνόητο πως τόσο οι δικαστικές αποφάσεις όσο και οι προτάσεις των εισαγγελέων υπόκειται σε κριτική από τους νομικούς.

Όμως, δεν απειλούνται και δεν καθυβρίζονται αν τα όσα υποστήριξαν στην δίκη δεν εγκρίνονται από τους «προοδευτικούς» πολίτες. Αυτό ακριβώς συνέβη με την εισαγγελέα της δίκης της Χρυσής Αυγής, που υφίσταται τα πάνδεινα από τους εισαγγελείς του πεζοδρομίου.

Είναι πράγματι προσβλητικό για την Δημοκρατία μας να αισθανόμαστε ανακουφισμένοι γιατί μια δικαστική απόφαση συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του συγκεντρωμένου πλήθους, και να λέμε πως σε αντίθετη περίπτωση η Αθήνα θα καιγόταν.

Άθελα μας υπονομεύουμε το πολίτευμα μας.

Οι δίκες σκοπιμότητας διεξάγονταν σε άλλες εποχές και σε άλλα καθεστώτα, που έφεραν τις καταστροφές, την δυστυχία και εκατομμύρια νεκρούς.

Το ίδιο σκηνικό πήγε να διαμορφωθεί και με την δίκη για τον θάνατο ενός άτυχου νέου, του Ζακ. Από ημέρες, συγκεκριμένοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, προβάλλουν μετά βεβαιότητος την άποψη πως ο Ζακ δολοφονήθηκε.

Είναι γεγονός πως αυτή η άποψη είναι μια εκδοχή δίπλα στην άλλη που υποστηρίζει πως ο άτυχος νέος κατέληξε για παθολογικούς αίτια. Γιατί βιαζόμαστε; Γιατί δεν περιμένουμε να δούμε τι θα προκύψει από την ακροαματική διαδικασία;

Γιατί φορτίζουμε την ατμόσφαιρα;

Δεν κάνω βλακώδεις συνειρμούς και συσχετίσεις πως από την μια μεριά έχουμε ένα πρεζόνι και από την άλλη «νοικοκυραίους». Το δικαστήριο θα κρίνει εκτιμώντας ψυχρά τα γεγονότα, μακριά από ιδεολογικά κλισέ. Γιατί έτσι πρέπει.

Θέλω να πιστεύω πως –εκτός από αυτούς που δεν πιστεύουν στην διάκριση των εξουσιών—όλοι αυτοί που προεξόφλησαν το τι συνέβη στον άτυχο Ζακ, θα κάνουν δεύτερες σκέψεις για το πού οδηγεί η προκατάληψη τους.

Η Δικαιοσύνη, μετά την βαρβαρότητα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θέλει τον χρόνο της για να συνέλθει. Δεν μπορεί να λειτουργεί υπό την πίεση του πεζοδρομίου.

Προς το παρόν έχουμε φιλελεύθερη δημοκρατία με την διάκριση των εξουσιών. Κάποιοι, εδώ και καιρό, προσπάθησαν να την χειραγωγήσουν για να πετύχουν τους πολιτικούς τους στόχους. Τώρα το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται με άλλους πρωταγωνιστές. Τους « προοδευτικούς» πολίτες. Αυτούς δηλαδή που βαφτίζουν φασίστες όσους δεν συμφωνούν μαζί τους και απειλούν τους δικαστικούς λειτουργούς γιατί δεν εγκρίνουν τις θέσεις τους.

Επειδή η «λαϊκή» δικαιοσύνη είναι η άλλη όψη της «λαϊκής» δημοκρατίας, ας υπερασπιστούμε την Μεταπολιτευτική μας Δημοκρατία, την καλύτερη και μακροβιότερη Δημοκρατία από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους.