«Μην γράφετε ό,τι σας έρθει σας διαβάζουν και οι Ματιώτες...»

Το σχόλιο μιας κυρίας που βίωσε την τραγωδία στο Μάτι είναι συγκλονιστικό. Σε κάποιοι σημείο γράφει «αν σκούπιζες πτώματα από τον δρόμο θα καταλάβαινες την σημασία της εκκένωσης…».

Πάντα κρίνουμε με βάση αυτό που υπάρχει, με βάση αυτό που βλέπουμε και δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσο χειρότερη θα μπορούσε να ήταν η πραγματικότητα. Αυτό ακριβώς μας υπενθυμίζει η κυρία από το Μάτι.

Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πολύ μυαλό για να καταλάβει πως το ότι σώθηκαν περίπου 3.000 άνθρωποι με τις οργανωμένες εκκενώσεις, σημαίνει πως αποφεύχθηκε μια τραγωδία πολύ μεγαλύτερης εκτάσεως από αυτήν του Ματιού.

Αυτοί που από τον καναπέ τους προτρέπουν τους κατοίκους της Εύβοιας να μείνουν στα σπίτια τους, είναι είτε κλινικά ηλίθιοι είτε προβοκάτορες. Τους λένε ουσιαστικά «μείνετε, να καείτε».

Μάλιστα γνωστή δημοσιογράφος, στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ανέβασε φωτογραφία με τους δυσπραγούντες πολίτες των καμένων περιοχών της Εύβοιας μέσα στο οχηματαγωγό και ρωτά: «γιατί δεν έμειναν να πολεμήσουν;».

Η κυρία δεν γνωρίζω αν ανήκει στην κατηγορία των κλινικά ηλιθίων ή των προβοκατόρων και ελάχιστη σημασία έχει. Είναι δείγμα μιας αντίληψης που περιφρονεί την ανθρώπινη ζωή. Που δεν σέβεται τον ανθρώπινο πόνο. Που έχει αναγάγει σε δόγμα την θέση «μάχη για την μάχη» και ας πέσουν όλοι μαχόμενοι.

Έχω γράψει πολλές φορές πόσο άχαρο και ανιαρό είναι να επιχειρηματολογώ για το αυτονόητο. Για το ότι δηλαδή η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ' όλα. Και αυτοί που μέσα στην αγανάκτησή τους και στον πόνο τους ξεσπούν στον Μητσοτάκη, αυτήν την στιγμή δεν μπορούν να εκτιμήσουν πως τον βρίζουν επειδή ζουν. Επειδή η στρατηγική των εκκενώσεων λειτούργησε αποτελεσματικά και χάρη σε αυτήν σώθηκαν.

Εννοείται πως θα ήταν ευχής έργον να μην είχε συμβεί αυτή η καταστροφή. Αλλά με το δεδομένο πως συνέβη, ας ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητες, ας απαντήσουμε στα διλήμματα, όχι καθισμένοι μπροστά στο πληκτρολόγιο, αλλά ευρισκόμενοι στην θέση των ανθρώπων που έπρεπε να πάρουν τις αποφάσεις. Που έπρεπε να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν πάνω από 200 φωτιές που εκδηλώθηκαν μέσα σε δυόμισι ημέρες.

Γιατί θα μπορούσε η Ιστορία να γράψει πως στις αρχές Αυγούστου 2021 στην Ελλάδα κάηκαν 300.000 στρέμματα και χάθηκαν και 400 ζωές. Με βάση την έκταση και την ένταση των πυρκαγιών αυτή θα ήταν μια πολύ πιθανή εξέλιξη. Ο καθένας με το μυαλό του ας αναλογιστεί πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα και ας εκτιμήσει τι χάθηκε και τι σώθηκε. Και ανάλογα με το σύστημα αξιών που έχει, θα αξιολογήσει.

Η κυρία Μαρία Κουτρουμπή, μόνιμος κάτοικος του Ματιού, είναι αυτή που έκανε το σχόλιο του τίτλου του άρθρου μου. Κλείνω, παραθέτοντας ένα ακόμα συγκλονιστικό απόσπασμα από την ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης : «… αν έψαχνες την μητέρα σου μέρες κι έκλαιγες από πάνω της χωρίς να το καταλάβεις γιατί είχε την μορφή κούτσουρου…αν έδινες DNA για να δεις αν είναι ο άνθρωπος σου μέσα στην σακούλα…τότε θα καταλάβαινες την σημασία των εκκενώσεων».