Του Ελπιδοφόρου Παπανικολόπουλου*
Οι εκλογικές αναμετρήσεις κάθε είδους κατά την περίοδο της κρίσης σπάνια συνοδεύτηκαν από θετικές εκπλήξεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως, είναι σίγουρα μία από αυτές. Ανάμεσα σε όλα τα ευτράπελα και τραγικά φαινόμενα που μας επεφύλαξε η κόπωση και η απογοήτευση του εκλογικού σώματος μέσα στην κρίση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανατρέπει το σκηνικό. Ένας πολιτικός που πήρε δύσκολες, επώδυνες αποφάσεις, που έχει αποδείξει ότι οι αξίες και οι πεποιθήσεις του είναι αδιαπραγμάτευτες. Ένας πολιτικός που δεν χαϊδεύει αυτιά, αναδεικνύεται σήμερα στον πιο δημοφιλή πολιτικό στην Ελλάδα, με τις μετρήσεις να δείχνουν ότι ξεπερνάει ακόμη και τον Αλέξη Τσίπρα. Αν μη τι άλλο, αυτό μπορεί να μας δώσει μια μικρή δόση αισιοδοξίας. Πώς, όμως, φτάσαμε εδώ;
Στις πρώτες μέρες αυτής της εκλογικής αναμέτρησης πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, τον έβλεπαν ως τον «γιο του Μητσοτάκη», ή τον σκληρό υπουργό που επιδιώκει μεταρρυθμίσεις και δεν μπορεί να πάρει με το μέρος του τον «λαό». Όσο περνούσε ο καιρός και ο κόσμος τον έβλεπε περισσότερο στην τηλεόραση, άκουγε τις απόψεις του, διαπίστωνε τη συνέπειά του, η στάση απέναντί του άλλαξε, μετατράπηκε σε ένα «ναι μεν, αλλά…». Λίγο πριν τις προγραμματισμένες για τις 20 Νοεμβρίου εκλογές ο κόσμος της Ν.Δ. του αναγνώριζε ότι είναι ο καλύτερος, συνάμα, όμως, τον θεωρούσε μιας διαφορετικής κοπής πολιτικό, που ενδεχομένως δεν θα μπορούσε να διεισδύσει στα πλατιά στρώματα της κοινωνίας, για αυτό και πολλοί ψηφοφόροι που επεδίωκαν την ανανέωση προτίμησαν τους κ.κ. Τζιτζικώστα και Γεωργιάδη που θεωρούν ότι έχουν ένα πιο λαϊκό προφίλ. Εκείνος, όμως, επέμενε με πίστη, με συνέπεια στις θέσεις του, άνοιξε την ατζέντα με όρους πολιτικούς και εξέφρασε θέσεις. Έγινε ξεκάθαρο σε όλους ότι ήταν η πλέον ολοκληρωμένη υποψηφιότητα.
Μέχρι που ήρθε η Κυριακή των εκλογών, και ο διαφορετικής κοπής πολιτικός έκανε την έκπληξη. Συγκέντρωσε την προτίμηση περίπου του 30% των ψηφοφόρων των εσωκομματικών της Νέας Δημοκρατίας, βάζοντας τέλος στις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος εντός της Ν.Δ.
Επιπλέον, απέδειξε ότι είναι ο μόνος που μπορεί να ανοίξει το κόμμα στην κοινωνία. Πολλοί ψηφοφόροι του κέντρου που δεν υπήρξαν ποτέ μέλη ή και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας συμπλήρωσαν την κομματική αίτηση και στάθηκαν στην ουρά για να τον ψηφίσουν, γιατί είδαν ότι με τον Κυριάκο υπάρχει ελπίδα αλλαγής. Η πιο μεγάλη έκπληξη, όμως, ήρθε αμέσως μετά τις εκλογές. Τώρα που οι διεκδικητές της ηγεσίας της Ν.Δ. είναι δύο και το τοπίο έχει κάπως ξεκαθαρίσει, κάθε μέρα εκείνοι που θέλουν να πάνε στις κάλπες την Κυριακή να ψηφίσουν τον Κυριάκο πολλαπλασιάζονται. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς δεν έχουν το δικαίωμα, γιατί δεν προσήλθαν την πρώτη Κυριακή. Αν αύριο, όμως, γινόταν εθνικές εκλογές, όπου δεν γράφεσαι σε κανένα κόμμα και δεν δεσμεύεσαι με τις αρχές του, δεν στιγματίζεσαι όπως πίστεψαν πολλοί και δίστασαν να συμμετέχουν, τότε σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι θα προτιμήσουν τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου.
Το ρεύμα του Κυριάκου στην κοινωνία, που καταγράφηκε και στην κάλπη της κομματικής διαδικασίας, στέλνει ένα μήνυμα σε όσους προσέλθουν στις κάλπες την Κυριακή και δεν ψηφίζουν μόνο για τον εαυτό τους: «Δώστε μας μια επιλογή για τις εθνικές εκλογές και μια ευκαιρία για την Ελλάδα». Υπάρχει, όμως, και μια δεύτερη ανάγνωση για τους πιο κομματικούς της Ν.Δ., αν δεν θέλουμε το κόμμα να συρρικνωθεί, να παλιώσει όπως το ΠΑΣΟΚ, χρειάζεται να μεγαλώσουμε τη Νέα Δημοκρατία με τον Κυριάκο.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ένας πολιτικός που βρίσκεται στο προσκήνιο σχεδόν σε όλη την πορεία της μεταπολίτευσης, είναι συμπαθής και στάθηκε με αξιοπρέπεια, αν και δεν τα κατάφερε πριν λίγους μήνες απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα. Δεν είναι παράλογο να θεωρείται φαβορί ένας άνθρωπος που έχει ταυτιστεί με τη Ν.Δ., έχει υπηρετήσει ως γραμματέας του κόμματος και γνωρίζει καλά πρόσωπα και καταστάσεις. Ωστόσο, είναι δύσκολο να ανταποκριθεί στο πιο βασικό ζητούμενο αυτής της αναμέτρησης, στο ποιος μπορεί να διευρύνει τις δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας, να δημιουργήσει πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία για τις μεταρρυθμίσεις και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, να πάρει τις εκλογές και να ανακόψει την κατηφορική πορεία στην οποία μας σπρώχνει κάθε μέρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ο Κυριάκος είναι ο Ευρωπαίος ηγέτης που έχει ανάγκη η Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίες οι πρωτιές του στο Λονδίνο και στις Βρυξέλλες, όπου έχουν φύγει πάρα πολλοί νέοι Έλληνες για δουλειά ή σπουδές. Είναι ο πολιτικός που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, όπως αποδεικνύεται κάθε μέρα, επιθυμεί να τον δει να αλλάζει τη χώρα και για αυτό τον ακολούθησε στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. Εξάλλου, ο ίδιος είχε αρχίσει να χτίζει τις σχέσεις του με όλους τους πολίτες πολύ νωρίτερα από αυτές τις εκλογές, όταν διατύπωνε προτάσεις προς την κυβέρνηση Τσίπρα για τους πρόσφυγες, τα ισοδύναμα μέτρα, τη φορολογία. Την ίδια στιγμή ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης απέτυχε να απαντήσει πειστικά στην πιο «sos» ερώτηση, εκείνη για τους πρόσφυγες, στο debate απέναντι στον κύριο Τσίπρα.
Ο πολιτικός που ανέτρεψε τα προγνωστικά στη Ν.Δ., που φέρνει στο προσκήνιο μια καινούργια συμπεριφορά μπορεί να αλλάξει και τη χώρα. Αυτό του αναγνωρίζουν οι πολίτες και αυτό μπορεί να του δώσει τη νίκη πρώτα στις εκλογές της Κυριακής και στη συνέχεια στις εθνικές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Ο Κυριάκος μπορεί να δώσει την ελπίδα αλλά και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα.
Σημείωση: Αν τελικά ο Κυριάκος κερδίσει την Κυριακή, η απάντηση στο πώς τα κατάφερε, από αουτσάιντερ να γίνει φαβορί και στη συνέχεια προέδρος, είναι απλή και κατάλληλη για οδηγούς αυτοβοήθειας. Ο Κυριάκος ανέτρεψε κάθε αρχικό προγνωστικό, γιατί ήθελε να κερδίσει αυτή τη μάχη περισσότερο από όλους και το προσπάθησε έχοντας έναν σκοπό που ξεπερνούσε τον εαυτό του και το στενό κομματικό περίγυρο, κατάφερε να κάνει πολλούς συμμάχους στην προσπάθεια του. Το μότο αυτής της προσπάθειας είναι: αξίες, αξίες, αξίες. Με αυτήν την παρακαταθήκη μπορεί να ενώσει πολλές και διαφορετικές δυνάμεις σε μια προσπάθεια για τη χώρα.
* Ο κ. Ελπιδοφόρος Παπανικολόπουλος είναι ιδιωτικός υπάλληλος.
