«Όταν λέω 9 η ώρα, εννοώ 9 η ώρα» (Κυρ. Μητσοτάκης)

«Όταν λέω 9 η ώρα, εννοώ 9 η ώρα» (Κυρ. Μητσοτάκης)

Του Σάκη Μουμτζή

Δεν θα κάνω απολογισμό της πρώτης εβδομάδας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Είναι θετικός, αλλά αυτό τελικά θα το κρίνουμε σε βάθος χρόνου. Αν κάτι με εντυπωσίασε, ήταν αυτό που είπε ο πρωθυπουργός προσερχόμενος στο υπουργείο Παιδείας και αποτελεί τον τίτλο του άρθρου μου.

Είναι γνωστό πως η συνέπεια στην ακριβή ώρα σημαίνει, πρώτον: πως σεβόμαστε αυτόν με τον οποίο θα συναντηθούμε και δεύτερον: πως γνωρίζουμε πώς θα διαχειριστούμε τον χρόνο μας.

Γιατί όταν προσερχόμαστε στην ακριβή ώρα μας, αυτό σημαίνει πως έχουμε προγραμματίσει και τις υπόλοιπες δραστηριότητες μας με τον ίδιο τρόπο. Σημαίνει πως η συνέπεια αρχίζει από τα πολύ απλά, όπως η έγκαιρη προσέλευση.
Ο περίφημος προγραμματισμός που όλοι τον επικαλούνται, τι είναι σε τελική ανάλυση; Η τήρηση της επίτευξης των στόχων μέσα στο προκαθορισμένο χρονικό πλαίσιο. Με απλά λόγια η συνέπεια μας στην σχέση χρόνος/στόχος.

Είναι γεγονός πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία είχε αποδεχθεί και διαποτισθεί από την «ώρα ΠΑΣΟΚ». Δηλαδή από μια υπέρμετρη χαλαρότητα στην τήρηση του ωρολογίου προγράμματος.

Ολα είναι στο περίπου, χωρίς συνέπειες. Και το «περίπου» πολύ εύκολα διαχέεται σε όλες τις δραστηριότητες μας. Βολεύει όλους.

Προχθές το μήνυμα που έστειλε ο πρωθυπουργός ήταν σαφές. Απόλυτη τήρηση της ώρας προσέλευσης σε προγραμματισμένες δραστηριότητες. Αν τελικά αυτό τηρηθεί θα είναι μια μικρή επανάσταση, όση υπερβολικό και αν φαίνεται αυτό.

Και οι μικρές επαναστάσεις φέρνουν μια μεγάλη. Αυτό ακριβώς που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία.

Αυτό που επιζητούμε δεν είναι απλώς θετικά κυβερνητικά μέτρα. Αυτό που επιζητούμε είναι η αλλαγή νοοτροπίας σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας δραστηριότητας.

Και η αρχή μπορεί να γίνει με την αυστηρή τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, είτε αυτό αφορά το κυβερνητικό έργο είτε τις δραστηριότητες ρουτίνας των πολιτών.

Ο Κ. Μητσοτάκης έδειξε πως σέβεται τους συνεργάτες του. Δεν τους «έστησε», ενώ θα μπορούσε να το κάνει. Πρωθυπουργός είναι, πολλά θα μπορούσε να επικαλεστεί για μια καθυστέρηση και ουδείς θα του προσήπτε κάτι.

Έδωσε όμως το παράδειγμα, όχι απλώς με την έγκαιρη προσέλευση του καθεαυτή, αλλά με την δήλωση του που τόνισε αυτό το γεγονός. Και ο ίδιος προφανώς αισθάνθηκε την ανάγκη να επανακαθορίσει την σχέση της πολιτικής ηγεσίας με τον χρόνο. Ο πρωθυπουργός, στον σεβασμό του χρόνου, προσέδωσε μιαν ηθική διάσταση.

«Μα είναι τόσο σημαντικό αυτό το γεγονός και γράφεις ολόκληρο άρθρο;» θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης.

Ναι είναι, γιατί θίγει ένα από τα κακώς κείμενα δεκαετιών. Όλη αυτή η «χύμα» κατάσταση που επικρατούσε, θα πρέπει να μορφοποιηθεί και να συγκεκριμενοποιηθεί, αρχής γενομένης από την ακριβή ώρα.

Το παράδειγμα που έδωσε ο πρωθυπουργός με την δήλωση του ελπίζω να αποτελέσει τον κανόνα και να μην είναι ένα πυροτέχνημα των πρώτων ημερών.

Χρειαζόμαστε μια συνεπή πολιτική ηγεσία που με την συμπεριφορά της θα αποτελέσει το υπόδειγμα σε μια διαλυμένη, σε μια χύδην κοινωνία.