Η πανδημία αξιολογεί τους γιατρούς του ΕΣΥ

Η επιλογή του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιάννη Οικονόμου να μην μπει σε αντιπαράθεση με την ΕΙΝΑΠ για το τι είπε, τι δεν είπε, τι κατάλαβαν και σε τι θέλησαν να απαντήσουν οι συνδικαλιστές δείχνει αν μη τι άλλο σεβασμό στους μάχιμους γιατρούς, τους ασθενείς και τους συγγενείς τους.

Την αξιολόγηση όμως στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων και των μονάδων υγείας, την κάνει η πανδημία και ο κορονοϊός μήνες τώρα, ερήμην των συνδικαλιστών ηγεσιών, της κυβέρνησης και των πολιτικών κομμάτων.

Τα νοσοκομεία δεν έχουν καταρρεύσει γιατί καταρρέουν από την υπερπροσπάθεια και την εξάντληση, συγκεκριμένης «πάστας» γιατροί και νοσηλευτές.

Επιστήμονες με ηθικό βάρος και επίγνωση της κοινωνικής τους αποστολής οι οποίοι όμως βρίσκονται όμηροι της ανήθικης στρέβλωσης του Ενιαίου Μισθολογίου και του συνδικαλισμού που φρόντισε και φροντίζει τους γιατρούς «δημοσίους υπαλλήλους» και τους γιατρούς «τζουκ μποξ».

Οι δύο κατηγορίες γιατρών, που απαντώνται κατά κόρον στη δεξαμενή όσων τέθηκαν σε αναστολή με διάφορες αιτιολογίες και διάφορες δικαιολογίες, μαζί φυσικά με τους αντιεμβολιαστές και τους αρνητές της επιστήμης.  Το νοσοκομείο δεν παύει να είναι ένας εργασιακός χώρος.

 ‘Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι τεμπέλης γιατρός, ποιος είναι αδιάφορος, ποιος χρησιμοποιεί τον συνδικαλισμό για να λουφάρει, ποιος αν δεν περιμένει το κατιτίς του, δεν… παίζει μουσική. Ο κορονοϊός εξαντλεί το εθνικό σύστημα υγείας αλλά λειτουργεί και ως διαχωριστής της ήρας από το στάρι σε ότι αφορά το ιατρικό προσωπικό.

Αυτοί που έμειναν και παλεύουν δεν είναι «ίδιοι» και «ίσοι» με όσους έκαναν ένα τρίμηνο break. Σε κανένα επίπεδο.

Κανείς όμως δεν τολμάει να πει ότι όσοι άφησαν τα πόστα τους και τους συναδέλφους τους σε αυτή τη μάχη δεν έχουν θέση ξανά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ναι, οι ανάγκες για περισσότερο προσωπικό στο χώρο της δημόσιας υγείας είναι τεράστιες και η ενίσχυση του ΕΣΥ κοινωνική ανάγκη.

Αλλά… Υπάρχει ένα τεράστιο αλλά. Θα γυρίσουν απλά πίσω οι κάμποσες χιλιάδες που αρνήθηκαν την αποστολή τους; Πώς θα αναγνωριστεί από την πολιτεία η προσφορά όσων έμειναν στην πρώτη γραμμή; Ποιοι γιατροί θα κληθούν να υπηρετήσουν το νέο ΕΣΥ και να μπουν στο κρεβάτι του μισθολογικού Προκρούστη;

Αυτές είναι πράγματι επιλογές που οφείλει να κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Αναλαμβάνοντας ακέραια την ευθύνη απέναντι στους ασθενείς και τους νοσοκομειακούς γιατρούς και το νέο ΕΣΥ που έχει υποσχεθεί.Ούτε στους συνδικαλιστές, ούτε στα υπόλοιπα κόμματα μπορεί να «μεταφορτώσει»  - το ρήμα δανεισμένο από την ανακοίνωση της ΕΙΝΑΠ - την ευθύνη αυτής της μεταρρύθμισης