Η ιδεοληψία του παρελθόντος και ο μονόδρομος του μέλλοντος

Η ιδεοληψία του παρελθόντος και ο μονόδρομος του μέλλοντος

Αν υπήρχε έστω και η παραμικρή απορία, γιατί η κυβέρνηση είναι τόσο κυρίαρχη στο πολιτικό σκηνικό και, ιδίως, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, μέρα με τη μέρα, φθίνει όλο και περισσότερο, οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατάφεραν να μας την λύσουν με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Αρκεί να παρακολουθήσει κάνεις τη συζήτηση στη Βουλή για το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Τι ακούσαμε εκεί; Ακούσαμε τον υπεύθυνο του τομέα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Φίλη, να καταγγέλλει την κυβέρνηση για την εισαγωγή των αγγλικών στα νηπιαγωγεία, κατακεραυνώνοντάς την γιατί έβγαλε από την προσχολική εκπαίδευση την ... τουρκική, την οποία ο ίδιος είχε εισάγει στη Θράκη!

Στη συνέχεια, πρότεινε αντί για την αγγλική να μπουν γλώσσες «μεταναστών»στα νηπιαγωγεία, ενώ προς ενίσχυση του, έσπευσε η (γεννημένη στην Βρετανία,μάλιστα) βουλευτής Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ Μπεττυ Σκουφά η οποία κατήγγειλε ότι τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο εξυπηρετούν αμερικάνικα συμφέροντα! Αλλά αν όλα τα παραπάνω κινούνται στη σφαίρα του φαιδρού και του γελοίου, ο Νίκος Φίλης, μέσα σε έναν ιδεοληπτικό οίστρο, έκανε και το επόμενο βήμα εισερχόμενος στη σφαίρα του χυδαίου: με νέα παρέμβαση του χαρακτήρισε από το βήμα της Βουλής τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία ως «καρκινώματα». 

«Καρκινώματα», δηλαδή, τα σχολεία που έχουν ως αποστολή να προάγουν την αριστεία την αυτοβελτίωση, την καινοτομία, τη δημιουργικότητα, με σκοπό αυτή να διαχυθεί σε όλο το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Όσο για τους γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και τοπικές κοινωνίες που τα έχουν αγκαλιάσει; Αποτελούν, άραγε,μεταστάσεις του «καρκινώματος» κατά τη λογική του κυρίου Φίλη;

Το μέγεθος της αθλιότητας αυτής σοκάρει, ίσως, κάποιους, αλλά δεν θα έπρεπε. Ο Νίκος Φίλης, απλά μας υπενθυμίζει το αληθινό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Μας υπενθυμίζει ότι πίσω από τα ωραία και ήπια λόγια περί «προόδου» και «στροφής στην σοσιαλδημοκρατία»,υπάρχει ένα βαθιά ιδεοληπτικό κόμμα, με άσβεστο μίσος για κάθε έννοια αριστείας, για κάθε διαδικασία αξιολόγησης, για κάθε τι που ξεχωρίζει θετικά. Θρησκεία τους, ο ισοπεδωτικός εξισωτισμός προς τα κάτω. 

Αλλά πέραν από το μίσος, υπάρχει και απύθμενη υποκρισία: επιτίθενται στα πρότυπα σχολεία ως σχολεία της «ελίτ», ξεχνώντας ότι αποτελούν δημόσια σχολεία, στα οποία έχουν πρόσβαση παιδιά και από οικονομικά ασθενέστερα περιβάλλοντα, με μόνο εφόδιο την αξία τους -καμία σχέση δηλαδή με την οικονομική «ελίτ» που δήθεν καταγγέλλουν (όταν δεν κάνουν διακοπές στα κότερα της). Ή καταγγέλλουν την εισαγωγή των αγγλικών στα δημόσια νηπιαγωγεία, όταν γνωστό ιδιωτικό νηπιαγωγείο που αποτελεί προσωπική επιλογή του αρχηγού τους, διαφημίζει στην ιστοσελίδα του το πρόγραμμα εκμάθησης αγγλικών που παρέχει…

Και όσο περισσότερο ο κόσμος τους γυρίζει την πλάτη, τόσο πιο φανατικά και επιθετικά προβάλλουν τα ιδεολογήματα του ακροαριστερού τους πυρήνα, του περίφημου 3%. Ιδεολογήματα που, εξάλλου, αποτέλεσαν την καθοδηγητική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήρθε στην εξουσία, στις καταστροφικότερες πολιτικές του επιλογές, ιδίως στην Παιδεία. 

Την ώρα που η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο το οποίο, μεταξύ πολλών άλλων, αναβαθμίζει και επεκτείνει το θεσμό των πρότυπων και πειραματικών σχολείων, εισάγει στο σύνολο της εκπαίδευσης θεματικές ενότητες για την καλλιέργεια δεξιοτήτων του 21ου αιώνα, εμπλουτίζει με μαθήματα όπως τη ρομποτική και -το μεγάλο ταμπού της Αριστεράς- την επιχειρηματικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία στα σχολεία μας, διευρύνει την εκμάθηση αγγλικών και πληροφορικής, βελτιώνει την εκπαίδευση των Ελλήνων του εξωτερικού και αυστηροποιεί το πλαίσιο για την καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού, οι κραυγές του ΣΥΡΙΖΑ απλά ακούγονται ως μία θλιβερή ηχώ του παρελθόντος.

Ευτυχώς, ελάχιστοι πια τους ακούνε. Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για ιδεοληψίες των περασμένων αιώνων. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το μέλλον και πώς η χώρα μας από ουραγός, μπορεί να γίνει πρωτοπόρος διεθνώς. Ακούγεται φιλόδοξο, αλλά είναι κάτι το οποίο μπορούμε να καταφέρουμε, όπως αποδείξαμε και με την πρόσφατη υγειονομική κρίση. Εν τέλει, άλλωστε, δεν τίθεται καν θέμα επιλογής: αποτελεί μονόδρομο και συνθήκη εθνικής επιβίωσης.

* Η Αφροδίτη Λατινοπούλου ήταν υποψήφια Βουλευτής ΝΔ Α' Θεσσαλονίκης