Διαλύονται στα τοξικά τους κομμάτια...

Διαλύονται στα τοξικά τους κομμάτια...

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Η Ελλάδα έχει να αντιπαρατάξει δύο ισχυρά χαρτιά στον δρόμο της για το μέλλον: το ανθρώπινο δυναμικό και τη γεωγραφική θέση της, που θα συνεχίσει να αποτελεί ποικιλόμορφη πύλη προς την Ευρώπη. Για να πετύχει όλα όσα της επιφυλάσσουν οι προϋποθέσεις της έχει μπροστά της ένα μεγάλο στοίχημα: Να ασχοληθεί σοβαρά με το μέλλον της!  Και να προλάβει όσα άφησε πίσω της για δεκαετίες. Είναι ώρα να δώσει ένα μάθημα στον λαϊκισμό και να περάσει το μήνυμα στους επόμενους ότι θα έχουν την ίδια τύχη, αν επιλέξουν ποτέ να εξαπατήσουν την κοινωνία.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του άδραξαν μοναδική ευκαιρία στο μεταίχμιο του πολιτικού σοκ και έκλεψαν την κυβέρνηση, εξαπατώντας μια ολόκληρη χώρα. Και μέχρι τώρα, προσπάθησαν να μεταλλαχθούν σε ένα συστημικό κόμμα. Δεν αρκεί όμως, που σώζονται από τους δανειστές στα οικονομικά και δεν καταρρέουν. Το κράτος δεν είναι πλέον δικό τους για τα δημοσιονομικά. Αλλιώς και εκεί θα είχαν χρεοκοπήσει. Στα άλλα δείχνουν ποιοι είναι. Στην Υγεία, στην Παιδεία, στην εξωτερική πολιτική, στην πρόνοια και στην ασφάλεια.

Απέτυχαν παταγωδώς σε όλα. Και δεν πιστεύω ότι έχουν πολλά περιθώρια να παραμείνουν – έστω και ως αντιπολίτευση- στο πολιτικό σύστημα και μετά τις εκλογές. Αυτή τη φορά κανείς δεν θα τους συγχωρήσει το θράσος και την αλαζονεία.

Υπάρχει μία έρευνα  της RASS που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο  στο Action 24 καταγράφει πως 4 στους 10 πολίτες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, δηλώνουν με κάθε τρόπο τον θυμό τους, για το συγκεκριμένο κόμμα επιβεβαιώνοντας ότι το έχουν εγκαταλείψει οριστικά. Φανταστείτε πόσοι έχουν απομείνει σήμερα που το κόμμα δεν μπορεί να βρει ούτε υποψηφίους για τις δημοτικές εκλογές...

Το 29,5% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσει κάποιο άλλο κόμμα και το 30% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ απαντούσε ναι στο αίτημα να γίνουν άμεσα εθνικές εκλογές, με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δεν έχει πλέον νομιμοποίηση να δεσμεύει το μέλλον της χώρας.

Ποιοι είναι οι υπόλοιποι που θα παραμείνουν στο κυβερνών κόμμα και θα θελήσουν να το στείλουν με αξιώσεις στην αντιπολίτευση; Οι συνδεδεμένοι με τα πελατειακά δίκτυα δημόσιοι υπάλληλοι, μία κατηγορία συνταξιούχων και οι απανταχού αριστεροί οι οποίοι τρέφονται ακόμα με το παραδοσιακό μίσος του αντιδεξιού συμπλέγματος.

Θα παραμείνουν πιστοί ως τέλος; Πιθανότατα όχι. Γιατί οι μεν δημόσιοι υπάλληλοι δεν πρόκειται να πάρουν καμία υπόσχεση για το μέλλον, οι δε συνταξιούχοι θα αισθανθούν περισσότερο την πικρία του αποκλεισμού και οι πελατειακά εξαρτώμενοι, λίγο πριν τις εκλογές θα αντιληφθούν ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Εν όψει μάλιστα, της επικείμενης ήττας, θα απελευθερωθούν περισσότερο για να τιμωρήσουν τον επίδοξο ψεύτη "σωτήρα" τους.

Ο Αλέξης Τσίπρας, μολονότι έχει δώσει την εντύπωση του πιο αδίστακτου καταφερτζή - μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου- της μεταπολιτευτικής ιστορίας, μπορεί να καταλήξει στον πιο τραγικό πολιτικό - πιο πολύ κι από τον Γιώργο Παπανδρέου- που θα δει το κόμμα του να φτάνει στις εκλογές χωρίς ψηφοφόρους.

Είναι στο χέρι βεβαίως, των ξένων να τους αφήσουν εκτεθειμένους, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην κατάρρευσή τους. Και δίνοντας ταυτόχρονα, την ευκαιρία σε ένα κύμα ανανέωσης της χώρας που έχει όλα τα εφόδια να εκτιναχθεί και να πετύχει ανάπτυξη και ευημερία για τους πολίτες της.