Το δύσκολο στοίχημα της αντιπολίτευσης με Κιλιτσνταρόγλου VS Ερντογάν
AP
AP

Το δύσκολο στοίχημα της αντιπολίτευσης με Κιλιτσνταρόγλου VS Ερντογάν

Μετά από παλινωδίες που έχουν πλήξει την αξιοπιστία της Συμμαχίας των Εξι, χθες τελικά μετά από μήνες διαβουλεύσεων και παζαριών η τουρκική αντιπολίτευση ανακοίνωσε τον υποψήφιο της που θα τεθεί απέναντι στον Τ. Ερντογάν που όπως αναμενόταν θα είναι ο πρόεδρος του CHP Κ. Κιλιτσντάρογλου.

Η εξέλιξη αυτή ήρθε μετά την μεταστροφή της Ακσενέρ η οποία ενώ είχε αποχωρήσει από την Συμμαχία  αντιδρώντας στην υποψηφιότητα Κιλιτσντάρογλου τελικά φαίνεται ότι πείσθηκε να γυρίσει στην Συμμαχία των Έξι μετά από την συνάντηση που είχε με τους δημάρχους της Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης Μ.Γιαβάς και Ε. Ιμάμογλου.

Η ίδια είχε προτείνει έναν από τους δυο να ηγηθούν της αντιπολίτευσης στις εκλογές επισημαίνοντας ότι οι είναι  οι μόνοι που σταθερά προηγούνται στις δημοσκοπήσεις του Ερντογάν και θα είχαν έτσι βάσιμες προϋποθέσεις  να οδηγήσουν στην μεγάλη ανατροπή. Σε μια ύστατη προσπάθεια της η κ. Ακσενέρ στα τελευταία παζάρια θέλησε να δεσμεύσει τον Κιλιτσντάρογλου ότι θα έχει τους  δυο δημάρχους ως αντιπροέδρους με αυξημένες αρμοδιότητες.

Όμως η απουσία πρόβλεψης στο σύνταγμα για τέτοιας μορφής αντιπροέδρους (όπως π.χ. στο αμερικανικό προεδρικό σύστημα) οδήγησε στην εγκατάλειψη της ιδέας αυτής. Πολύ περισσότερο όταν αμέσως μετά την γνωστοποίηση αυτής της πληροφορίας  Σύμβουλος του Ερντογάν έσπευσε να δηλώσει ότι θα είναι  αντισυνταγματική μια τέτοια μεθόδευση κάτι που ερμηνεύθηκε ως προειδοποίηση του Προεδρικού για την νομιμότητα και εγκυρότητα μιας τέτοιας  σύνθετης υποψηφιότητας.Τελικά αυτό που διαρρέουν από την Συμμαχία των Εξι είναι  ότι όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες (και αφού υπάρξει συνταγματική αναθεώρηση) τότε οι δυο δήμαρχοι θα ορισθούν  αντιπρόεδροι…

Η Συμμαχία των Έξι, καθυστερημένα, με πολλές εσωτερικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις κατέληξε σε μια υποψηφιότητα η οποία δεν είναι  η ισχυρότερη  που θα μπορούσε να προβάλει η αντιπολίτευση απέναντι στον Ερντογάν. Ο Κιλιτσντάρογλου από την αρχή δεν συζητούσε τίποτα άλλο με την προσωπική φιλοδοξία του να κυριαρχεί και να θεωρεί ότι δικαιωματικά θα έπρεπε να είναι αυτός ο υποψήφιος καθώς ηγείται του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης.

Και για τους άλλους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης (εκτός Ακσενέρ) ήταν μια βολική υποψηφιότητα, καθώς η προβολή της υποψηφιότητας ενός εκ  των δυο δημοφιλών δημάρχων ουσιαστικά θα οδηγούσε στο «τέλος» των μικρών κομμάτων, καθώς θα συσπείρωναν γύρω τους  ευρύτερα στρωματά από το κόμμα στο οποίο ανήκουν το CHP. Και είναι προφανές ότι και ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου δεν θα ήθελε ένα  στέλεχος του κόμματος του να προβληθεί ως κοινός υποψήφιος της αντιπολίτευσης καθώς έτσι ουσιαστικά θα του παρέδιδε και τα «κλειδιά» του CHP.

Ο Κιλιτσντάρογλου έχει εξασφαλίσει και την στήριξη του φυλακισμένου αρχηγού του HDP Ντεμιρτάς αν και δεν είναι γνωστό αν το κόμμα του συντεταγμένα θα ακολουθήσει την επιλογή του. Πάντως, η στήριξη έστω και στον δεύτερο γύρο του HDP θα δώσει μια ισχυρή ώθηση στον υποψήφιο της αντιπολίτευσης καθώς οι διαφορές είναι οριακές. 

Οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις μετά και την μικρή δημοκοπική ανάκαμψη του Ερντογάν μετά τους σεισμούς δεν δείχνουν ότι ο Κιλιτσντάρογλου θα μπορέσει εύκολα να κερδίσει τον Ερντογάν. Εξάλλου ένα από τα επιχειρήματα του Ερντογάν θα είναι ότι μια μεγάλη χώρα η οποία έχει ανάγκη από έναν «τιμονιέρη» και για τον λόγο αυτό έγινε από τον ίδιο η αλλαγή σε Προεδρικό σύστημα, δεν μπορεί να κυβερνηθεί από έναν αδύναμο ηγέτη που αμφισβητείται στο ίδιο του το κόμμα και από μια συλλογική ηγεσία πέντε ακόμη αρχηγών κομμάτων, που τους πήρε σχεδόν ένα χρόνο  για να συμφωνήσουν σε κοινό υποψήφιο και ακόμη έχουν μόνο ένα γενικό κοινό σχέδιο διακυβέρνησης.

Σκληρός κεμαλιστής ο 79χρονος Κ. Κιλιτσντάρογλου αρχηγός του CHP από το 2010,με μια αποτυχημένη προσπάθεια να διεκδικήσει τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης το 2009  δεν έχει την «αύρα» που έχουν ηγέτες όπως ο Ερντογάν ή ο Ντεμιρέλ,ο Ετσεβίτ ακόμη και η Τσιλέρ.

Μεγάλο στοίχημα θα είναι  η επαναφορά της Τουρκίας σε δυτικό προσανατολισμό και η αντιμετώπιση του πληθωρισμού, με το δεύτερο να είναι το πιο δύσκολο εγχείρημα με δεδομένο το τεράστιο κόστος της ανοικοδόμησης μετά τους σεισμούς.

Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά απλώς να υπενθυμίσουμε ότι ο Κιλιτσντάρογλου και το κόμμα του ήταν αυτοί που βομβάρδιζαν επί χρόνια την κυβέρνηση Ερντογάν με ερωτήσεις  που κατηγορούσαν τον νυν πρόεδρο ότι «εγκατέλειψε νησιά στην κυριαρχία   της Ελλάδας» και παρουσίαζαν κατάλογο «κατειλημμένων νησιών  από την Ελλάδα»…  

Μια καθεστωτική αλλαγή στην Τουρκία όμως θα έχει και παράπλευρες συνέπειες καθώς πέραν των μεγάλων προκλήσεων που θα τεθούν στο εσωτερικό  της Τουρκίας ώστε να γίνει η από-Ερντογανοποίηση, θα οδηγήσει σε πρώτη φάση τουλάχιστον σε εξωραϊσμό της εικόνας της Τουρκίας. Και η ανακούφιση του διεθνούς παράγοντα για την απαλλαγή από έναν Ερντογάν που τραβάει όλο και πιο αυτόνομη και φυγόκεντρη από την Δύση  πορεία θα οδηγήσει σε μια μακρά περίοδο ανοχής και προσφοράς ανταλλαγμάτων για να στηριχθεί η «φιλοδυτική» και κοσμική κυβέρνηση. Και αυτό φυσικά θα αφορά και τα ελληνοτουρκικά…