Σε συνέχεια των δύο τελευταίων άρθρων μου θα ήθελα να σχολιάσω μια ανάλυση που αναφέρει ότι, «ο Ιάπωνας πρωθυπουργός είναι πιο αδύναμος και από ράφι ΙΚΕΑ χωρίς βίδες. Αν καταρρεύσει η κυβέρνηση, μπορεί να πανικοβληθούν και οι αγορές».
Αυτό που με εντυπωσίασε στην εν λόγω ανάλυση ήταν ασφαλώς η λέξη που χτυπάει το «μπορεί». Μια λέξη που αντικατοπτρίζει την αβεβαιότητα που κυριαρχεί στις τάξεις των αναλυτών, καθώς ουδείς μπορεί να στηριχθεί σε οικονομικούς όρους (πλέον). Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό καζίνο οδηγεί την ανθρωπότητα σε έναν «αέρινο πλούτο» που «μπορεί» να χαθεί σε μια εβδομάδα!
Ο πληθωρισμός σε βασικά αγαθά, όχι αυτός που μας δείχνουν, όπως οι τιμές ενοικίων παγκοσμίως, οι τιμές τροφίμων, η ενέργεια κ.ο.κ., κατατρώει τα εισοδήματα των πολιτών, με μοναδική εξαίρεση όσους βγάζουν κέρδη από τις αγορές. Που είναι ελάχιστοι, όπως πάντα.
Αν όλοι οι αναλυτές χρησιμοποιούμε το μπορεί και δεν μιλήσουμε καθαρά, για να μην χαλάσουμε την εικόνα μας, αυτό δεν είναι ανάλυση! Τίποτε δεν μπορεί και όλα μπορούν να συμβούν, έτσι είναι οι αγορές. Το λάθος που μπορεί να κάνει ένας αναλυτής που πιστεύει σε κάτι, με βάση τα δεδομένα που έχει αλλά και τη διορατικότητά του, είναι αυτό που μας ξεχωρίζει από την ΑΙ και όλους τους ειδικούς του Instagram επιδημιολόγους της COVID, που τώρα έγιναν οικονομολόγοι.Το ζητούμενο είναι ποιος έχει το θάρρος να πει «παιδιά φθάνουν οι υπερβολές (για να μην γράψω κάτι άλλο), δεν πάμε καλά, έχουμε ξεφύγει τελείως!».
Σήμερα παρατηρούμε ακόμα και τις «αρκούδες» του 2022 να είναι αισιόδοξες, γιατί αλλάξανε πολλά γύρω μας. Τίποτε δεν άλλαξε, η ανθρωπότητα βρίσκεται στη χειρότερή της φάση, ενεργειακά, γεωπολιτικά, επισιτιστικά, και με ένα τεράστιο παγκόσμιο χρέος έτοιμο να καταπιεί τα πάντα και να κάψει ολόκληρο τον πλούτο της τελευταίας δεκαετίας.
Όλο το χρήμα κινήθηκε στις αγορές των ΗΠΑ, σε επτά υπέροχες φούσκες, και τώρα φουσκώνουν και τις ευρωπαϊκές αμυντικές και τις τράπεζες που θα τις χρηματοδοτήσουν. Η πραγματική εικόνα των οικονομιών και αυτό που αισθάνονται οι πολίτες είναι υφεσιακή, παρόλο το άφθονο χρήμα που κυκλοφορεί στις αγορές και προέρχεται από τις κεντρικές τράπεζες απαξιώνοντας καθημερινά την αξία του, (ένας τρόπος να σβήνει και η αξία του χρέους).
Οι στρατηγικοί αναλυτές της Wall Street και οι απανταχού επενδυτές στέκονται πλέον στις εκφράσεις που ανεβοκατεβάζουν τις αγορές όπως το MAGA, το MEGA και το TACO. Αυτοί οι επαγγελματίες της χρηματοπιστωτικής αγοράς έχουν πλέον δημιουργήσει μια σειρά από εξαιρετικά δημοφιλή ιδιόκτητα ακρωνύμια που έχουν εξαπλωθεί γρήγορα σε παγκόσμιες αίθουσες συναλλαγών, συχνά αντιπροσωπεύοντας στρατηγικές συναλλαγών που σχετίζονται με αυτά.
Αυτή η «μανία των ακρωνυμίων» αντικατοπτρίζει την υψηλή μεταβλητότητα και αβεβαιότητα στις αγορές μετοχών, ομολόγων και συναλλάγματος από την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Οι στρατηγικές συναλλαγών που βασίζονται σε ακρωνύμια συνδέονται στενά με τις πολιτικές του Τραμπ σχετικά με τους δασμούς, τις μειώσεις φόρων και τους διεθνείς στόχους, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών διαπραγματεύσεων.
Από το «MAGA» έως το «TACO», οι επενδυτές παρωδούν ακρωνύμια τύπου Τραμπ για να αντικατοπτρίζουν τις διακυμάνσεις της αγοράς και την απρόβλεπτη κατάσταση από τότε που ανέλαβε ξανά την προεδρία. Το «Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά» (MAGA) ώθησε τις αμερικανικές μετοχές σε ιστορικά υψηλά τον Φεβρουάριο.
Αλλά τώρα, με την εφαρμογή σκληρών περιορισμών μετανάστευσης, την επιδείνωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού και τις ανησυχίες ότι οι δασμολογικές πολιτικές βλάπτουν την οικονομία των ΗΠΑ, οι αγορές αμερικανικών μετοχών, δολαρίου και αμερικανικών κρατικών ομολόγων έχουν υποστεί συνεχείς πιέσεις. Ως αποτέλεσμα, ο όρος έχει εξαφανιστεί από τη συζήτηση.
Τελευταία έκανε την εμφάνισή του και το TACO (Trump Always Chickens Out). Επινοήθηκε από έναν αρθρογράφο των Financial Times, αυτός ο όρος περιγράφει το μοτίβο του Τραμπ να αλλάζει τους δασμούς έπειτα από επιθετική ρητορική, μόνο και μόνο για να υποχωρήσει στο τέλος, προκαλώντας απότομες ανακάμψεις της αγοράς. Ο όρος κέρδισε έδαφος μετά την ομιλία του Τραμπ για την «Ημέρα της Απελευθέρωσης» στις 2 Απριλίου.
Η στρατηγική «TACO» έχει πλέον υιοθετηθεί ευρέως και θεωρείται η πιο καυτή τρέχουσα τακτική συναλλαγών. Κάθε φορά που ο Τραμπ εκδίδει νέες, επιθετικές απειλές για δασμούς που πλήττουν τις αγορές, οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι τελικά θα υποχωρήσει – εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία να αγοράσει την πτώση εν αναμονή μιας ανάκαμψης.
Τέλος, το MEGA (Make Europe Great Again) εμφανίστηκε για πρώτη φορά πέρυσι σε συζητήσεις για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και επανεμφανίστηκε αυτή την άνοιξη εν μέσω μιας αύξησης του ενδιαφέροντος για τις ευρωπαϊκές χρηματοπιστωτικές αγορές και τις εισροές σε ευρωπαϊκές μετοχές.
Μπορεί να γίνει η Αμερική σπουδαία ξανά! Μπορεί να γίνει η Ευρώπη ακόμα σπουδαιότερη από της ΗΠΑ! Μπορεί ο Τραμπ να κάνει πίσω και όλοι να βγάζουν «αέρινο χρήμα» από τις αγορές (στα χαρτιά εάν δεν το τσεπώσουμε)! Μπορεί να συμβεί από «χθες» ένα κραχ μπορεί και όχι!
Είθισται στο τέλος ενός κύκλου ανόδου/πτώσης μιας μετοχής ή μιας αγοράς να βγαίνουν όλα τα θετικά/αρνητικά, που απογειώνουν την επενδυτική διάθεση! Το πόσο θα κρατήσει η διάθεση εξαρτάται από το πόσο εύκολα ξεφορτώνει/φορτώνει το «έξυπνο χρήμα» τις θέσεις του! Τα «διαφυγόντα» κέρδη δεν υπάρχουν, υπάρχει μόνο αυτό που μπαίνει στην τσέπη! Το «Buy the Dip» έγινε θεσμός, και μαζί με το TACO ενισχύει την αγοραστική διάθεση.
Σε όλες τις χρηματαγορές οι πάντες περιμένουν το tweet του Τραμπ για να πέσουν οι δείκτες και να σπεύσουν σε αγορές. Το ανησυχητικό είναι ότι αυτή η διάθεση θα είναι και η μεγαλύτερη παγίδα που θα γνωρίσουν οι απανταχού γρήγοροι των αγορών!!! Και τότε το μπορεί θα λάβει την σιγουριά της αυτοεπιβεβαίωσης των προφητειών που μας λένε ότι μπορεί να καταρρεύσει εκ νέου το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη μας.
Μπορεί, λοιπόν, ο Ιάπωνας να κλείσει την στρόφιγα του φθηνού χρήματος που δανείζει τις αγορές αλλά οι αγορές μπορεί να βρουν από αλλού χρήματα να συνεχιστούν, μπορεί και όχι! Τόσα πολλά «μπορεί» ούτε η Πυθία δεν είπε στην καριέρα της! Εγώ δεν στέκομαι σε όλα αυτά τα μπορεί απλά θα έλπιζα να πω «μπορεί να κάνω λάθος!»
