Τα παιδιά με τις κόκκινες σημαίες

Είπαν να δημιουργήσουν «κίνημα» διαμαρτυρίας για την ακρίβεια. Μαζεύτηκαν οι γνωστοί 100 - 200 με τις κόκκινες σημαίες και αποφάσισαν να βγουν στους δρόμους. Κανονικά θα έπρεπε να κατασκηνώσουν έξω από τη ρωσική πρεσβεία και να ζητήσουν να σταματήσει ο θείος Βλαδίμηρος να σκοτώνει με πυραύλους αθώους ανθρώπους. Κάποιος να τους πληροφορήσει ότι η ακρίβεια συνδέεται άμεσα με τον πόλεμο του Πούτιν.

Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους. Άλλοτε διαμαρτύρονται για τις αμερικανικές βάσεις, άλλοτε για το «καθηγητικό κατεστημένο» στα πανεπιστήμια, άλλοτε για τις λακκούβες στην εθνική οδό. Είναι κάθε φορά οι ίδιοι άνθρωποι. Οι περισσότεροι εξ αυτών φαίνεται ότι γέρασαν στο πεζοδρόμιο, προσπαθώντας να φέρουν την επανάσταση. Κι είναι αμφίβολο αν κάνουν κάποια άλλη δουλειά, πέρα από το να κρατάνε τα κόκκινα λάβαρα. Έχουν τη συμπάθειά μας. Το κόμμα δεν φημίζεται ότι είναι ένας καλός εργοδότης...  

Αν τον πόλεμο τον είχε ξεκινήσει η Αμερική, οι μεσόκοποι αυτοί κύριοι θα είχαν ήδη κατασκηνώσει έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία. Τώρα έχουν έναν ενδοιασμό. Υπάρχει ένα γενικότερο κράτημα. Δεν θέλουν να στεναχωρήσουν τους Ρώσους. 

Ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να μην στέλνει όπλα στους Ουκρανούς. Κατηγορούν τη Δύση για την ενεργειακή κρίση και ζητούν να κρατικοποιηθεί η Οικονομία για να έχει ρεύμα ο… λαός. Λες και η κρατική ΔΕΗ δεν θα αγοράζει σε δολάρια ή ευρώ στις διεθνείς τιμές...  

Μας περιμένει ένας δύσκολος χειμώνας. Ένας Θεός ξέρει αν οι άνθρωποι εκεί στη Μόσχα θα έρθουν στα λογικά τους ή αν θα αποφασίσουν να πατήσουν κάποιο κόκκινο κουμπί για να αλλάξουν για πάντα τον κόσμο που μας περιβάλλει. Αλλά, μα τον Θεό! Ας πει κάποιος στα παιδιά με τις κόκκινες σημαίες ότι ο Πούτιν δεν είναι κομμουνιστής και ότι η Ρωσία δεν είναι η Σοβιετική Ένωση. Ότι την ακρίβεια την έφεραν οι ολιγάρχες της Μόσχας και ο πόλεμος του Πούτιν.  

Βρισκόμαστε απέναντι στην ακρίβεια και απέναντι στον πόλεμο. Με μια διαφορά. Ότι για μας, για τους φυσιολογικούς ανθρώπους που κάνουμε κανονικές δουλειές και δεν είμαστε επαγγελματίες κλακαδόροι, δεν υπάρχουν καλές και κακές βόμβες.  

Αυτόν τον χειμώνα, πάντως, μαζί θα τον βγάλουμε. Θα κρυώσουμε το ίδιο και εμείς και τα παιδιά με τις κόκκινες σημαίες. Και σε αυτή την εξίσωση δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, του τύπου να κρατικοποιήσουμε τη ΔΕΗ. Υπάρχει κάτι άλλο! «Άντε να βγάλουμε και τούτο τον χειμώνα». Και ελπίζουμε όταν τελειώσει κι αυτός να έχουμε όλοι μας γίνει λίγο σοφότεροι. Αν και δεν έχουμε πολλές ελπίδες για τα παιδιά με τις κόκκινες σημαίες. Το πιο πιθανό είναι ότι τον επόμενο χειμώνα θα βρίσκονται έξω από την πρεσβεία της Ρωσίας για να ζητήσουν την απονομή χάριτος στον χασάπη Βλαδίμηρο...  

 

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]