Από το 2015 μέχρι σήμερα οι ελληνικές μετοχές έκαναν ένα μεγάλο ράλι. Λογικό. Τότε ήμασταν ένα βήμα πριν από την έξοδο της χώρας από την Ευρώπη και οι τολμηροί που αγόρασαν απολαμβάνουν σήμερα μεγάλες υπεραξίες.Το παιχνίδι τότε ήταν πιο εύκολο, καθώς κάποιος είχε δύο μόνο επιλογές: Άσπρο ή μαύρο. Αν πίστευε ότι η Ελλάδα θα παρέμενε στην Ευρώπη αγόραζε μετοχές. Σήμερα δεν είναι το ίδιο. Η αγορά δεν είναι υποτιμημένη. Από εκεί ξεκινάει κάποιος…
Ένας παλιός Αρκάς έμπορας που δεν ζει πια, ιδιαίτερα πετυχημένος επιχειρηματίας, μου αποκάλυψε μια μέρα το «μυστικό» της επιτυχίας: «κερδίζεις όταν αγοράζεις τζάμπα». Και συμπλήρωσε: «Όταν αγοράζεις τζάμπα θα σου δοθεί κάποια στιγμή η δυνατότητα να πουλήσεις με κέρδος. Όταν αγοράζεις ακριβά θα πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να γλιτώσεις το πτωχοκομείο».
Είμαστε σε αυτό το σημείο, στο τζάμπα; Όχι. Γι αυτό και δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι έχουμε μπροστά μας επενδυτικές ευκαιρίες. Έχουμε επιλογές εταιρειών που μπορεί κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες να συνεχίσουν να αποδίδουν. Δεν μιλάμε για ένα γενικευμένο φαινόμενο. Αλλά κι αυτές οι «καλές», ας πούμε, μετοχές, δεν είναι βέβαιο ότι θα αντέξουν μέσα σε μια χρηματιστηριακή θύελλα.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν αξίζει τον κόπο να πάρει κάποιος το ρίσκο και να ποντάρει σε αυτές τις λίγες μετοχές που πιστεύει ότι θα κερδίσουν. Δεν θα πολλαπλασιάσει τα χρήματά του, όπως συνέβη με τους αγοραστές του 2015. Αλλά έχει κάποιες καλές πιθανότητες να δει να αυξάνεται η αξία του χαρτοφυλακίου του. Αξίζει όμως τον κόπο;
Για να θέσουμε αλλιώς το ερώτημα: Υπάρχει πιθανότητα να δούμε σύντομα τις μετοχικές αξίες να υποτιμώνται σε παράλογο σημείο, όπως συνέβη το 2015 ή το 2012; Και μιλάμε για «σύντομο διάστημα», επειδή κάποια στιγμή το «κακό» θα συμβεί. Αλλά έχει σημασία να γίνει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Έπειτα από 10 ή 20 χρόνια πολλοί από μας δεν θα είμαστε πάνω σε αυτό το πλοίο και θα μας είναι αδιάφορη όλη αυτή η συζήτηση.
Η αλήθεια είναι ότι εκεί έξω υπάρχουν περισσότερες νάρκες απ’ ό,τι ασφαλή περάσματα για τους επενδυτές. Όταν κάποιος, λοιπόν, εκτίθεται, έχει μεγάλες πιθανότητες να πέσει πάνω σε νάρκη. Ποιες να ονομάσουμε πρώτα; Τις επιλογές Τραμπ στο θέμα των δασμών; Η αδυναμία της Ευρώπης να χαράξει μια στρατηγική για το μέλλον της; Η αμφισβήτηση του δολαρίου; Η πιθανή νέα κρίση στα ομόλογα;
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι οι μετοχές δεν είναι φθηνές. Από εκεί ξεκινάει κανείς. Μετοχές που δεν είναι φθηνές μέσα σε ένα ασταθές περιβάλλον. Όχι ευχαριστώ! Ας πάρει άλλος αυτό το μενού!
Καμιά φορά τα μετρητά αξίζουν περισσότερο από την ονομαστική τους αξία. Αρκεί να είναι εύκαιρα στο σωστό χρόνο για να αγοράσουν πολλές μετοχές, την ώρα που τις πετάνε από το παράθυρο εκείνοι που χρειάζονται τα δικά σας χρήματα…
Θανάσης Μαυρίδης
