Η επόμενη μεγάλη κίνηση της Gastrade μπαίνει στην τελική ευθεία, καθώς εντός του 2026 αναμένεται η τελική επενδυτική απόφαση για το δεύτερο πλωτό τερματικό αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG (FSRU) στη Θράκη.
Η εταιρεία αναζητεί χρηματοδότηση τόσο από ευρωπαϊκά εργαλεία όσο και από αμερικανικές πηγές, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες οι επαφές θερμαίνονται σημαντικά με την αμερικανική DFC. Οι συζητήσεις ενισχύθηκαν σημαντικά και στο περιθώριο της P-TEC, καθώς η παρουσία υπουργών της αμερικανικής κυβέρνησης και κορυφαίων LNG παικτών προσέδωσε πολιτική και επιχειρηματική ώθηση στις διερευνητικές επαφές, με την DFC να εξετάζεται ως πυλώνας της κεφαλαιακής δομής.
Ο στόχος είναι σαφής και δεν είναι άλλος από το να ενισχυθεί η ελληνική ικανότητα εισαγωγής και επανεξαγωγής LNG προς τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, σε μια περίοδο που το ενεργειακό τοπίο αναδιατάσσεται με επίκεντρο τον Κάθετο Διάδρομο.
Επένδυση 550–600 εκατ. ευρώ
Το έργο, με σχεδιαζόμενη δυναμικότητα περίπου 6 bcm/έτος, έχει προϋπολογισμό 550–600 εκατ. ευρώ. Η ωρίμανση προχωρά σημαντικά, καθώς οι περιβαλλοντικές μελέτες έχουν ολοκληρωθεί και έχουν περάσει από δημόσια διαβούλευση στις τοπικές κοινωνίες. Εφόσον το FID «κλειδώσει» εντός του 2026, ο νέος σταθμός μπορεί να είναι έτοιμος για εμπορική λειτουργία το 2028. Για σύγκριση, το FSRU Αλεξανδρούπολης, που ήδη λειτουργεί, κόστισε περί τα 500 εκατ. ευρώ για δυναμικότητα 5,5 bcm.
Κρίσιμο στοιχείο της στρατηγικής είναι οι εμπορικές δεσμεύσεις. Η Gastrade, με μετόχους τις Ελμίνα Κοπελούζου, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, GasLog και Bulgartransgaz, επιδιώκει να «κλείσει» συμβάσεις χρήσης (capacity bookings) πριν το FID, ώστε να μην απαιτηθεί νέα διαδικασία market test. Το timing ευνοείται από τη συγκυρία της πλήρους παύσης ρωσικών ροών στην ΕΕ στο τέλος του 2027 ενώ η αφθονία αμερικανικού LNG δημιουργεί δυνητική ζήτηση για επιπλέον υποδομές εισόδου στην Ελλάδα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις χώρες του Κάθετου Διαδρόμου η κατανάλωση φυσικού αερίου ανερχόταν σε 51 bcm το 2024, με πρόβλεψη για 68 bcm το 2030. Πρόκειται για πρόσθετη ζήτηση 17 bcm, στην οποία προστίθεται το κενό 15–16 bcm από την απόσυρση των ρωσικών ποσοτήτων. Με άλλα λόγια, η περιφέρεια χρειάζεται νέα «πύλη» LNG και αξιόπιστες διασυνδέσεις για να διοχετευθούν οι όγκοι προς τον Βορρά.
Στην Ελλάδα, πέρα από τον ηλεκτροκίνητο Σταθμό Συμπίεσης Κομοτηνής που εγκαινιάστηκε προσφάτως, εντός εβδομάδων προστίθεται δεύτερος συμπιεστής στην Αμπέλια Θεσσαλίας, αυξάνοντας την ευελιξία και το capacity του εθνικού συστήματος. Στη Βουλγαρία απαιτούνται επιπλέον ενισχύσεις στο δίκτυο, ώστε οι ροές να ανεβαίνουν ομαλά προς Ρουμανία και Κεντρική Ευρώπη.
Η Gastrade επενδύει σε ένα προϊόν με ξεκάθαρη περιφερειακή χρησιμότητα. Περισσότερα φορτία LNG μπορούν να εισέρχονται στη Θράκη και, μέσω του ενισχυμένου δικτύου και των διασυνδέσεων, να κατευθύνονται εκεί όπου υπάρχει ανάγκη - από τη ρουμανική αγορά έως την Ουκρανία. Με δεδομένη την πολιτική βαρύτητα που αποκτά η ενεργειακή ασφάλεια, η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να «κλειδώσει» ρόλο βασικού παίκτη, αρκεί τα χρηματοδοτικά και αδειοδοτικά κομμάτια να μπουν γρήγορα στη θέση τους.
Εφόσον η επενδυτική απόφαση ληφθεί εντός του 2026 με επαρκείς εμπορικές δεσμεύσεις και συντονισμένες αναβαθμίσεις στο δίκτυο, το FSRU Θράκη μπορεί να αποτελέσει τον δεύτερο ισχυρό πυλώνα της ελληνικής υποδομής LNG. Ένα έργο που δεν περιορίζεται στα ελληνικά σύνορα, αλλά «κουμπώνει» την πολιτική της διαφοροποίησης προμηθειών με πραγματική χωρητικότητα και σταθερές ροές για ολόκληρη τη ΝΑ Ευρώπη.
