Καταλαβαίνω σε κάποιους να μην άρεσε η νέα όψη του Πενταγώνου. Περί ορέξεως… Επίσης έχω καταλάβει εδώ και πολύ καιρό πως κάποιοι πατριώτες – με ή χωρίς εισαγωγικά - βλέπουν συνεχώς εθνικές καταστροφές. Δεν εξετάζω πως τα γεγονότα τους διαψεύδουν, διότι δεν έχει πλέον κανένα νόημα.Τέλος, είναι γεγονός πως οι ξυλολιολίστας εξακολουθούν να υπάρχουν και να επιμένουν. Γραφικοί ή εμμονικοί, σημασία έχει πως υπάρχουν και το παλεύουν.
Όλα αυτά είναι αναμενόμενα σε μια δημοκρατική, πολυφωνική κοινωνία. Ακόμα και οι ευσεβείς πόθοι να γίνονται πραγματικότητα και αυτό ανθρώπινο είναι. Η ελπίδα είναι το τελευταίο καταφύγιο του κάθε πικραμένου, από αρχαιοτάτων χρόνων. Εκείνο που προέκυψε μόλις προχθές είναι το χάος. Έμαθα πως στις επόμενες εκλογές θα υπάρχει ψηφοδέλτιο με το όνομα «χάος». Δεν γνωρίζω τι έμβλημα θα έχει ούτε τα ονόματα που θα το συγκροτούν ανά την Ελλάδα.
Σημασία έχει πως θα υπάρχει και για τον λόγο αυτό άρχισε να μετριέται στις δημοσκοπήσεις.
Σου ρωτά ο άλλος: τι ψηφίζεις; Μητσοτάκη ή χάος; Εγώ αν ήμουν χάος θα θύμωνα, γιατί ο δημοσκόπος δεν ρώτησε το δείγμα του, «Ανδρουλάκης ή χάος» ή το προχωρώ ακόμα πιο πολύ, «Βελόπουλος ή χάος» και σταματώ εδώ, διότι πηγαίνοντας παρακάτω το ερώτημα θα είναι «χάος ή χάος».
Από την απάντηση κατάλαβα πως το χάος είναι το πρώτο κόμμα. Ενδιαφέρον θα είχε και η παράσταση νίκης. «Ποιος πιστεύετε πώς θα κερδίσει τις εκλογές;» Με βάση αυτό το 40% που ψηφίζει χάος εκτιμώ ότι θα σάρωνε στην παράσταση νίκης.
Για να είμαι ειλικρινής όταν διάβασα το συγκεκριμένο δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος» το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή μια προσωπικότητα που ονομάζεται κ. Χάος και με το καλημέρα πήρε κεφάλι από τον Μητσοτάκη. Υπολόγισα ότι είναι η πρώτη φορά που ο Μητσοτάκης έρχεται δεύτερος σε δημοσκόπηση μετά από εννιά χρόνια και είπα από μέσα μου «μπράβο στον κ. Χάος» που τον έριξε από την πρώτη θέση.
Μετά κατάλαβα τι συνέβη και τώρα περιμένω σε κάθε δημοσκόπηση να μετρούν οι δημοσκόποι και το χάος. Είμαι βέβαιος πως θα υπάρξει και Χάος (εσωτερικού) και Χάος (εξωτερικού), ίσως και Πλεύση Χάους και γιατί όχι και Φωνή του Χάους.
Δεν θέλω να το σοβαρέψω αυτό το κείμενο διότι θα ξενερώσω τον φίλο αναγνώστη. Απλώς να επισημάνω πως εμφανίστηκαν και οι σεσημασμένοι ανόητοι που αισθάνθηκαν δικαιωμένοι με την πρωτιά του χάους και άλλοι που αναρωτήθηκαν τι κάνει η αντιπολίτευση και επικρατεί το… χάος.
Εν πάση περιπτώσει μέχρι τις εκλογές πολλά θα δουν τα μάτια μας. Το θέμα είναι να μπορούμε να ξεχωρίζουμε κάθε φορά την αστειότητα και να την αντιμετωπίζουμε όπως πρέπει. Διότι όταν την αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα γίνεσαι κι εσύ αστείος.
