Πού μπαίνει ο πήχυς στις περιφερειακές για τη ΝΔ;

Στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές η Νέα Δημοκρατία κέρδισε 12 περιφέρειες στις 13, χάνοντας μόνον την περιφέρεια Κρήτης. Τώρα, ο νυν περιφερειάρχης υποστηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία. Θεωρητικά λοιπόν ο στόχος είναι 13 στα 13. Μπορεί να επιτευχθεί; Είναι ρεαλιστικός; 

Αν λάβουμε υπ΄όψη πως στις εκλογές που διεξήχθησαν τον Ιούνιο η Νέα Δημοκρατία έλαβε 40,5% και αν σε αυτό το γεγονός συνεκτιμήσουμε και την παντελή απουσία του ΣΥΡΙΖΑ από το αυτοδιοικητικό πεδίο, τότε αυτός ο στόχος δε μοιάζει ανέφικτος. Και πού θα διοχετευθεί η δυσαρέσκεια των πολιτών για τις κυβερνητικές αβελτηρίες που παρατηρήθηκαν το καλοκαίρι, και δεν ήταν λίγες; 

Να, ένα καλό ερώτημα.

Πρώτα - πρώτα μπορεί αυτή η δυσαρέσκεια να αμβλυνθεί μέσα στον Σεπτέμβριο με τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ, με την καταβολή διαφόρων επιδομάτων και κυρίως με την απουσία αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης. Η διαμαρτυρία αποκτά πολιτική υπόσταση μόνον όταν διαμορφώνει νέα δεδομένα. Όταν τείνει να ανατρέψει συσχετισμούς δυνάμεων. 

Σήμερα, στις περιφέρειες, όπου κινδυνεύει να ηττηθεί η Νέα Δημοκρατία αυτό οφείλεται στην παρουσία των λεγόμενων «ανταρτών», δηλαδή νυν περιφερειαρχών που δεν προτιμήθηκαν από την παράταξη και οι οποίοι στον δεύτερο γύρο θα υποστηριχθούν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να υποστεί ήττα η κυβέρνηση. 

Για την αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, το κυρίαρχο δεν είναι αυτοί να εκλέξουν δικούς τους περιφερειάρχες - κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Το κυρίαρχο είναι να μην εκλέξει η Νέα Δημοκρατία. Συνεπώς, θα δούμε σε κάποιες περιφέρειες ετερόκλητες συμμαχίες για αυτόν ακριβώς τον λόγο. 

Τα δύο μεγάλα προβλήματα για την κυβέρνηση είναι η ακρίβεια και το μεταναστευτικό, όπως εξελίσσεται μετά την τραγωδία της Πύλου. Και για μεν την ακρίβεια θα λάβει μέτρα, όπως έκανε και τον χειμώνα του 2023. Αλλά για την αυξημένη ροή μεταναστών τι θα κάνει; Ο τρόπος που χειριζόταν το θέμα τα προηγούμενα χρόνια ήταν αποτελεσματικός, αλλά στα όρια της νομιμότητας. Σήμερα φαίνεται πως τα δεδομένα έχουν αλλάξει, ενδεχομένως να έχει γίνει μια νέα συμφωνία, άτυπη, με την Επίτροπο Ίλβα Γιόχανσον, υπό το βάρος και το άγος του ναυαγίου της Πύλου. 

Όμως οι αντιδράσεις σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας είναι σημαντικές και πιθανόν αυτό να φανεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές, υπό τη μορφή ψήφου διαμαρτυρίας. Φυσικά, και δε γνωρίζουμε αν αυτή η συμπεριφορά θα επηρεάσει και τα εκλογικά αποτελέσματα. Πάντως, ο πρωθυπουργός δεν πέταξε την μπάλα στην κερκίδα, αλλά πολιτικοποίησε τις εκλογές στηρίζοντας συγκεκριμένους υποψηφίους, λόγω και έργω. Θα μπορούσε να μην εμπλακεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές -ουδείς θα τον κατηγορούσε- και να άφηνε τον χρόνο να κυλήσει μέχρι τις ευρωεκλογές, χωρίς άλλη εκλογική δοκιμασία. Δεν το έκανε από σιγουριά και αυτοπεποίθηση. 

Μόνο που για να πετύχει η προσπάθεια του θα πρέπει όλοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, όλον τον Σεπτέμβριο, να συστρατευθούν με τους επίσημους υποψήφιους και να στηρίξουν με κάθε τρόπο τα ψηφοδέλτιά τους. Θα το κάνουν; 

Προσωπικά, χωρίς να αποκλείω το 13 στα 13, θα θεωρούσα μια φυσιολογική εξέλιξη την απώλεια 2-3 περιφερειών.