Μεταναστευτικό και δημόσια τάξη: εδώ πονά η κυβέρνηση

Η Νέα Δημοκρατία καταγράφει απώλειες προς τα δεξιά της και αυτό είναι απολύτως λογικό καθώς η μετακίνησή της προς την Κεντροαριστερά άφησε χώρο στα δεξιά της. Αυτά τα έχουμε πει. Διαβάζω πως στο Μέγαρο Μαξίμου ψάχνουν για μια προσωπικότητα που να έχει διείσδυση στη Δεξιά, ώστε να τον χρίσουν υποψήφιο ευρωβουλευτή.

Μόνο που το πρόβλημα δεν αφορά πρόσωπα, αλλά πολιτικές. Πρόσωπα με τέτοια χαρακτηριστικά υπάρχουν, όμως τελικά δεν είναι σίγουρο αν η παρουσία τους στο ευρωψηφοδέλτιο θα ωφελήσει τη Νέα Δημοκρατία. Μπορεί αυτοί που θα φέρουν να είναι λιγότεροι από αυτούς που θα διώξουν.

Να δεχτώ πως το θέμα των γάμων των ομόφυλων ζευγαριών η κυβέρνηση το ξεπέρασε με μια ισοπαλία ή το πολύ-πολύ με οριακές απώλειες. Αλλά στο μεταναστευτικό και στα ζητήματα της δημόσιας τάξης τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Στο μεταναστευτικό είναι αλήθεια πως το ναυάγιο της Πύλου στοίχισε σημαντικά στην πατρίδα μας. Μπήκαμε στο στόχαστρο των γνωστών κύκλων που στη συνέχεια εξανάγκασαν τη νεοεκλεγμένη κυβέρνηση να προσφέρει γη και ύδωρ στην ολετήρα της Ευρώπης Ιλβα Γιόχανσον. Και σα να μην έφτανε αυτό ξαφνικά άνοιξε μια νέα οδός εισροής μεταναστών, αυτή της Αιγύπτου με κατάληξη την Κρήτη. Συγχρόνως, μετανάστες γίνονται σχεδόν καθημερινά πρωταγωνιστές σε επεισόδια, κάτι που αφήνει έκθετη την κυβέρνηση σε κριτική από τα δεξιά της.

Και κάπου εδώ μπαίνουμε στο πρόβλημα της δημόσιας τάξης. Χθες πάλι οι «άγνωστοι» της πανεπιστημιούπολης έκαψαν πέντε αυτοκίνητα και προκάλεσαν ζημίες σε άλλα τόσα. Βγήκαν από τον πανεπιστημιακό χώρο αργά τη νύκτα, πυρπόλησαν και επέστρεψαν στη βάση τους σαν κύριοι. Αυτή την καταδρομική επιχείρηση την έχουν κάνει πολλές φορές το τελευταίο χρονικό διάστημα, χωρίς να τους ενοχλήσει κανένας.

Η δημόσια τάξη από το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης τείνει να γίνει ο αδύναμος κρίκος της. Είναι ολοφάνερο πως η ΕΛ.ΑΣ. πάσχει. Όσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δε θέλουν να εμπλακούν σε περιστατικά, γιατί στην καλύτερη περίπτωση τους περιμένει μια ΕΔΕ και στη χειρότερη εισαγγελέας και φυλακή. Άλλωστε, αντιλαμβάνονται πόσο μάταιη θα είναι η προσπάθειά τους να συλλάβουν τους δράστες, όταν γνωρίζουν πως την επομένη οι συλληφθέντες θα αφεθούν ελεύθεροι. Θα πάρουν ρίσκα για ένα μηδενικό αποτέλεσμα.

Όμως η δυσαρέσκεια των πολιτών μεγαλώνει διότι άλλα περίμεναν από αυτή την κυβέρνηση και άλλα βρίσκουν. Προφανώς, η αναδιοργάνωση της ΕΛ.ΑΣ. θέλει τον χρόνο της, όμως οι πολίτες σε μια κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας δε δίνουν καμιά πίστωση χρόνου. Και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα.

Μπορεί η άκρα Δεξιά να είναι πολυδιασπασμένη, από την άλλη την πλευρά όμως αυτή η πολυδιάσπαση φθείρει την κυβέρνηση καθώς οι ομοβροντίες που δέχεται δεν προέρχονται από ένα μόνον κόμμα, αλλά από τέσσερα και ίσως μέχρι τις ευρωεκλογές να προστεθούν άλλα δύο κόμματα σε αυτόν τον χώρο.

Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση μέχρι τις ευρωεκλογές; Να κρατήσει την ψυχραιμία της, να μην κάνει σπασμωδικές κινήσεις και το κυριότερο, να ξαναδώσει στην ΕΛΑΣ την ηθική στήριξη, την αυτοπεποίθηση και την πολιτική κάλυψη για να δράσει. Η εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης της πανεπιστημιούπολης θα πρέπει να είναι ο υπ΄ αριθμόν 1 στόχος.