Και ξαφνικά, μόνον με μια φήμη, έβαλε φωτιά στο πολιτικό σκηνικό. Ουδείς διερωτάται με ποιους θα κάνει το κόμμα του ο Α. Τσίπρας, επάνω σε ποιες ιδεολογικές αρχές και κυρίως πότε θα το ιδρύσει. Άμεσα ή μετά τις εκλογές; Αυτά τα ερωτήματα-που είναι ερωτήματα ουσίας-μπαίνουν στην άκρη, καθώς η φήμη μετατράπηκε σε είδηση και η είδηση προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Ακόμα και το όνομα του το έβαλαν σε αυγουστιάτικη δημοσκόπηση για να αποδείξουν πόσο δημοφιλής είναι στο ¼ των ερωτηθέντων.
Όλα αυτά είναι απολύτως λογικά. Ο Α. Τσίπρας ήταν πρωθυπουργός για 54 μήνες και είναι επόμενο σήμερα να υπάρχουν θαυμαστές του. Πολίτες που πιστεύουν πως οι εξελίξεις τον αδίκησαν και πρέπει κάποια στιγμή να δικαιωθεί. Από την άλλη πλευρά αποτελεί το κόκκινο πανί για όλους αυτούς που συγκρότησαν το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο το οποίο συνετέλεσε αποφασιστικά στις αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες της Νέας Δημοκρατίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις σχηματίζονται τα στρατόπεδα, πριν καν αποσαφηνιστεί πλήρως η κατάσταση. Μάλιστα, πολλές φορές αυτή η δυναμική επιταχύνει και τις εξελίξεις.
Εκ πρώτης όψεως χαμένοι είναι όσοι βρίσκονται στο ενδιάμεσο πολιτικό πεδίο. Αυτοί δέχονται την πίεση και, στον βαθμό που δεν φρόντισαν να περιχαρακώσουν τον χώρο τους, θα υποστούν και τις απώλειες. Μικρές ή μεγάλες, αυτό θα εξαρτηθεί κυρίως από την ικανότητα του Α. Τσίπρα. Θα γίνουμε ενδεχομένως μάρτυρες του ακόλουθου σκηνικού: όσο θα δυναμώνει το κόμμα Τσίπρα αποδυναμώνοντας όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης τόσο θα συσπειρώνεται γύρω από τη Νέα Δημοκρατία ένας κόσμος που την ψήφισε και τώρα έχει αποστασιοποιηθεί.
Αυτός ο υπαρκτός κίνδυνος ώθησε τον κ. Δουδωνή να δηλώσει, προφανώς καθ΄υπερβολή, πως «κάθε φορά που στριμώχνεται ο Μητσοτάκης εμφανίζεται ο Τσίπρας». Ο Τσίπρας εμφανίστηκε για να διεκδικήσει ρόλο σε ένα σκηνικό που εκτιμά πως δεν θα έχει Μητσοτάκη, αλλά πολύ πιθανόν η επανεμφάνισή του να φέρει το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα: να εδραιώσει τη συνέχιση της κυριαρχίας του Μητσοτάκη.
Πάντως εκείνο που μετρά είναι πως το πολιτικό παιχνίδι ξαφνικά αποκτά καινούργιο ενδιαφέρον. Αναταράξεις στην ριζοσπαστική Αριστερά και στην Κεντροαριστερά, φθορά στο κυβερνητικό στρατόπεδο και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας ως τις εκλογές. Εννοείται πως υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που θα κρίνουν το εγχείρημα Τσίπρα-δηλαδή αν θα αποτελέσει απλώς ακόμα ένα κόμμα της αντιπολίτευσης ή αν θα φέρει τη δυναμική ενός κόμματος εξουσίας. Αυτό είναι το στοίχημα του πρώην πρωθυπουργού. Είναι και ευνόητο και αποδεκτό να τον περιμένουν στη γωνία πολλοί, κυρίως πρώην σύντροφοί του, θυμίζοντας το παρελθόν του το οποίο θέλει να ξαναγράψει.
Η κυβέρνηση, όπως έγραψα χθες, έχει κάθε λόγο να τον προωθεί, δείχνοντας ότι τον φοβάται.
Επί του πιεστηρίου: οι εξελίξεις στη Γαλλία αποδεικνύουν πόσο συνυφασμένη είναι η πολιτική σταθερότητα με την πορεία της Οικονομίας.
