Ήταν εδώ και αρκετά χρόνια πιθανολογούμενη η μετακίνησή του στη ΝΔ. Εδώ και αρκετούς μήνες αναμενόμενη περίπου με βεβαιότητα (αφότου, μετά το 1,45% που πήραν οι «Δημοκράτες» στις ευρωεκλογές, ο πρώην υπουργός άρχισε «urbi et orbi» να διακηρύσσει πως ψηφίζει ΝΔ). Από πολλούς, δε, εθεωρείτο βέβαιο ότι αυτή θα είχε χαρακτηριστικά «μεταγραφής αεροδρομίου». Που θα προκαλούσε «δονήσεις» στο όλο πολιτικό σύστημα.
Τελικά - ενώ μάλιστα συνέπεσε με την επιλογή ως γραμματέα της ΝΔ ενός δεξιού στελέχους που είχε καταψηφίσει τον νόμο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων - η πολιτική αυτή κίνηση μάλλον ελαφρά «ρυτίδωση» παρά τρικυμία προκάλεσε στα νερά της ελληνικής δημόσιας ζωής. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή τελικά ο άλλοτε υποψήφιος ηγέτης του πράσινου κόμματος εισκομίζει συγκριτικά λιγότερα στο γαλάζιο σε σχέση με αυτά που δεν μπορεί να προσφέρει; Ας προσπαθήσουμε να δούμε ποια είναι τα μεν και τα δε, άλλως οι δυνατότητες και οι αδυναμίες του…
Ως προς τα πρώτα…
- Η ΝΔ δια του Λοβέρδου αποκτά ένα έμπειρο δυνάμει κυβερνητικό στέλεχος, αδιαμφισβήτητα αποτελεσματικό και επιτυχημένο σε οποιονδήποτε κυβερνητικό τομέα διαχειρίστηκε.
- Η προσχώρησή του εμπλουτίζει την κυβερνητική παράταξη –σε περίοδο μάλιστα που αυτή υφίσταται την περιδίνηση του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ- με έναν πολιτικό ιδιαίτερου βάρους, εναντίον του οποίου κατά τις πολύχρονες κυβερνητικές θητείες του ουδεμία μομφή για ιδιοτελή χρήση του αξιώματος του, πολλώ μάλλον για χρηματισμό, μπόρεσε ποτέ να τεκμηριωθεί. Ακριβώς το αντίθετο, ο Πατρινός πολιτικός κατεγράφη στην κοινωνική συνείδηση ως θύμα ασύστολης και ιδιοτελούς σκευωρίας.
-Τέλος, θεωρούμενης εύκολης της εκλογής του στον νότιο τομέα –απ’ όπου και ο Διονύσης Χατζηδάκης αποσύρεται και η ποιοτική υπεροχή του Λοβέρδου από τους περισσότερους εκλεγόμενους εκεί με τη γαλάζια σημαία είναι δυσθεώρητα μεγάλη- η ΝΔ θα διαθέτει μετά τις εκλογές στις τάξεις της έναν εκ των πιο σημαντικών κοινοβουλευτικών της Μεταπολίτευσης. (Σε μια περιφέρεια στην οποία εκλέγονται βουλευτές του διαμετρήματος της Κας Καραμανλή…)
Από την άλλη όμως…
Ο Ανδρέας Λοβέρδος –δεδομένου του πόσο σκληροπυρηνικά δεξιές είναι τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές θέσεις του, ειδικά σε εθνικά θέματα, π.χ. τη καταγγελία των συμφωνιών των Πρεσπών ή τις προειδοποιήσεις «να μην υπάρξουν Πρέσπες του Αιγαίου» αυτές πλησιάζουν τις ανάλογες του Σαμαρά τον οποίο, άλλωστε, ο μεταγραφείς πολιτικός διακηρύσσει πως θεωρεί «πρωθυπουργάρα»- δεν προσφέρει στη ΝΔ ιδεολογική διεύρυνση. Κάθε άλλο.
Επίσης δε…
Ένας πολιτικός που επανειλημμένα διεκδίκησε την ηγεσία του προηγούμενου κόμματός του… Μετά δε από κάθε αποτυχία εκλογής του απομακρυνόταν από αυτό… Δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί ότι προσφέρει σε άλλα επίπεδα πολλά στο κόμμα υποδοχής, το οποίο άλλωστε έως πρότινος χαρακτήριζε «παράταξη των καρτέλ»… Ενώ δεν διαθέτει ως «πολιτική προίκα» ούτε τον τίτλο τιμής που θα συνιστούσε η εκ μέρους του καταγγελία της εξώθησης εκτός κοινοβουλευτικού βίου του Βενιζέλου.
Συγκεφαλαιώνοντας: Η προσχώρηση Λοβέρδου θεωρώ πως θα συνεισφέρει ποιότητα στον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας, οπωσδήποτε δε στην ΚΟ της ΝΔ. Μάλλον δεν θα φέρει όμως ψήφους στο νέο κόμμα του. Οι περισσότεροι από το 1,45% ήταν νεοδημοκράτες ψηφοφόροι, ενοχλημένοι από το άθλιο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ ή από τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης ή από τον γάμο των ομοφυλοφίλων, ούτως ή άλλως αποφασισμένοι να επανακάμψουν στο «πατρογονικό» κόμμα…
ΥΓ. Ελπίζω στις προαναφερόμενες κρίσεις μου να μην επηρεάστηκα από την πολύχρονη φιλία μου με τον πρώην υπουργό… Ούτε, όμως, από την απογοήτευση που μου προκάλεσαν οι μέχρι προχθές απόλυτες διαψεύσεις του στις ερωτήσεις μου αν θα προσχωρούσε στη ΝΔ…
* Ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος είναι συγγραφέας του έργου «Ελευθέριος Βενιζέλος, Πλαστουργός Ιστορίας, ο άνθρωπος, ο θρύλος, το πολιτικό αποτύπωμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Είναι επίσης συγγραφέας του έργου «Το πολιτικό Σύστημα των ΗΠΑ, Ένας ιδιόρρυθμος δικομματισμός», που εξεδόθη το 2012 από τις εκδόσεις Πατάκη.
