Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων και λιγότερο ο απόηχος της πολιτικής Τραμπ, συνέβαλαν στην σκλήρυνση της πολιτικής της ΕΕ για το μεταναστευτικό. Αυτό που δεν ήθελε να δει η γραφειοκρατική ιντελιγκέντσια, της το έδειξαν οι λαοί στις εκλογές.
Έτσι, προκειμένου να γίνουν κοινή συνείδηση τα νέα μέτρα, συνοδεύονται από αλλαγή ρητορικής. Η επαναφορά του όρου παράνομη μετανάστευση αντί της αλληλέγγυας και δυνάμει νομιμοποιητικής «παράτυπη», και η ανάγκη επιβολής του νόμου δείχνει τη νέα πορεία. Το κέντρο βάρους δίδεται σε θέματα παραβατικότητας και ασφάλειας, εγκαταλείποντας τη ρητορική περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων - αν και στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν συγκαταλέγεται η παράνομη είσοδος ξένου υπηκόου και η ετσιθελική εγκατάσταση σε κράτος της επιλογής του.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα ως χώρα πρώτης υποδοχής αναδύεται διττό. Αφενός η προστασία των συνόρων της από την αθρόα είσοδο, αφετέρου η αναγκαστική υποδοχή μεταναστών οι οποίοι έλαβαν άσυλο εδώ και στη συνέχεια όδευσαν στις πλούσιες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
Είναι αυτό που αποτύπωσε κάποτε η αλληλέγγυα υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Τασία Χριστοδουλοπούλου, με τη φράση «εξαφανίζονται» όταν τη ρωτούσαν που βρίσκονται όσοι δεν «λιάζονται» (άλλη εμβληματική της φράση) στις πλατείες του κέντρου της πρωτεύουσας.
Όμως αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την αμέριμνη ως τώρα στάση μας στο θέμα της παροχής ασύλου. Υπολογίζεται ότι άνω των 100 χιλιάδων «εξαφανίστηκαν» από την Ελλάδα και βρέθηκαν στη Γερμανία, μόνο την τελευταία πενταετία. Κατά την πρόσφατη επίσκεψη Μητσοτάκη στη Γερμανία ο νέος Καγκελάριος Φρίντριχ Μέρτς , υπό την πίεση και της ακροδεξιάς AfD, άναψε αλάρμ στον Μητσοτάκη: « Η δευτερογενής πρέπει να μειωθεί και να αυξηθούν παράλληλα οι επανεισδοχές».
Παράλληλα η γερμανική Δικαιοσύνη αποφάσισε ότι επιτρέπεται πλέον η -και αναγκαστική - επιστροφή στην Ελλάδα, αφού η χώρα μας ξέφυγε από το καθεστώς πτώχευσης και μπορεί να τους διασφαλίσει «ψωμί, κρεβάτι και σαπούνι» (Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο Λειψίας). Αυτός ήταν ο ντροπιαστικός λόγος που έως τώρα τα δικαστήρια απαγόρευαν την έκδοση στη χώρα μας!
Η Ελλάδα θα προσπαθήσει να καθυστερήσει την υποδοχή έως ότου λειτουργήσει ο μηχανισμός κατανομής της ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός έδωσε το στίγμα της νέας μεταναστευτικής πολιτικής όταν επισκέφθηκε προ ημερών το αρμόδιο υπουργείο, λέγοντας: «Αν κάποιος δικαιούται άσυλο, τον υποδεχόμαστε. Αν όμως κάποιος εισέλθει παράνομα, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να επιστρέψει στη χώρα προέλευσής του».
Και χθες ενημερώνοντας το υπουργικό συμβούλιο για το νέο νομοσχέδιο Βορίδη είπε: «Αν έπρεπε να βάλω έναν τίτλο, θα έλεγα ότι οι ποινές θα είναι βαρύτερες για όσους μπαίνουν παράνομα ή διαμένουν στη χώρα μας αν στο μεταξύ έχει απορριφθεί η αίτηση ασύλου τους. Αυτό δεν είναι μόνο μία εθνική προτεραιότητα, είναι μία ευρωπαϊκή προτεραιότητα».
Όντως το νέο νομοσχέδιο προβλέπει δρακόντεια μέτρα, όπως φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών, όπου θα υπάρχει δυνατότητα μετατροπής ή αναστολής εκτέλεσης της ποινής μόνο με οικειοθελή αναχώρηση από τη χώρα μας, χρηματική ποινή από 10.000 έως και… 30.000 ευρώ, κατάργηση χορήγησης άδειας διαμονής για όσους διαμένουν επτά χρόνια παράνομα στη χώρα, μείωση χρόνου οικειοθελούς αναχώρησης από 26 σε 14 ημέρες και βραχιολάκι μέχρι την αποχώρηση, κ.α.
Βέβαια, στη χώρα μας δεν λείπουν οι νόμοι, ενίοτε αυστηροί, αλλά η εφαρμογή τους.
Μια άλλη αναγκαία πτυχή περιγράφηκε από την ρήση του πρωθυπουργού ότι «η πολιτική νόμιμης μετανάστευσης να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό».
Στη χώρα μας λείπουν περί τους 250.000 εργαζόμενους στους τομείς του τουρισμού, της οικοδομής και της Γεωργίας. Η προσέλκυση εργαζομένων από τρίτες χώρες μέσω διακρατικών συμφωνιών δεν ανταποκρίνεται στην αναγκαία ταχύτητα λόγω γραφειοκρατικών δυσκολιών.
Ο ρεαλισμός και η πείρα λένε ότι η πλειοψηφία των απελάσεων δεν θα πραγματοποιηθεί. Συν τοις άλλοις γιατί και οι χώρες προέλευσης αρνούνται να τους αναγνωρίσουν ως υπηκόους τους, αφού δεν έχουν αποδεικτικά χαρτιά. Πολύ φυσικό. Όταν πατούσαν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος έσκιζαν τα διαβατήρια προφασιζόμενοι ότι τα είχαν χάσει (μόνο τα κινητά δεν έχαναν).
Και οι αλληλέγγυοι των προσοδοφόρων ΜΚΟ υποστήριζαν ότι οι καημένοι οι πρόσφυγες ήρθαν χωρίς χαρτιά γιατί ξέφυγαν εκτάκτως από την πατρίδα τους, ή τα έχασαν όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι τους.
Δεν μετράει η γνώμη μας, αλλά είχαμε προ καιρού υποστηρίξει ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί μια υπηρεσία, ένα είδος ΟΑΕΔ για μετανάστες, με παράλληλη μείωση των επιδομάτων τους. Θα αναγκαστούν να δουλέψουν προς δικό τους όφελος και προς όφελος της οικονομίας της χώρας που τους φιλοξενεί. Και δεν διολισθήσουν στην παραβατικότητα, γιατί όποιος στερείται εύκολα παραβατεί.
