Ο νέος λοιπόν χρόνος φαίνεται πως θα φέρει και δυο τουλάχιστον νέα κόμματα, αυτά των Τσίπρα και Καρυστιανού.
Και το ερώτημα είναι τι δυναμική θα έχουν τα κόμματα αυτά, πώς θα ανακατευτεί η τράπουλα και αν και πώς θα μετασχηματιστεί τελικά η πολιτική εξίσωση.
Ένα κόμμα Τσίπρα εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε πολιτική εξαΰλωση τον Σύριζα και τη ΝΕΑΡ, ενώ θα πλαγιοκοπήσει και θα συμπιέσει αρκετά την Πλεύση και το ΜεΡΑ 25 χωρίς όμως να αφήσει ανέγγιχτο και το ΠΑΣΟΚ.
Ένα κόμμα Καρυστιανού θα είναι ο άγνωστος Χ καθώς εκτιμάται ότι θα επηρεάσει οριζόντια όλο το πολιτικό σύστημα με μεγάλους όμως χαμένους τον Βελόπουλο και την Πλεύση.
Αν οι παραπάνω υποθέσεις είναι σωστές, και καθώς ένα κόμμα Σαμαρά είναι πλέον πολύ λιγότερο πιθανό, οι εξελίξεις φαίνεται πως μάλλον ευνοούν συνολικά τον Μητσοτάκη που είναι ο μόνος με μια αξιόπιστη πρόταση εξουσίας στην τελική ευθεία για τις εκλογές.
Είναι λοιπόν τελείως ανέφελο το σκηνικό για την κυβερνητική παράταξη;
Κάθε άλλο. Τα προβλήματα είναι μπροστά και οι καιροί δύσκολοι και ταραγμένοι.
Και το επιπλέον βασικό πρόβλημα είναι ότι το κυβερνητικό κόμμα είναι πλέον κόμμα ανάδελφο χωρίς δυνάμει συμμάχους σε μια μελλοντική κυβερνητική σύμπραξη. Ένα πρόβλημα που μπορεί να μετεξελιχθεί σε πρόβλημα και της χώρας, οδηγώντας σε παρατεταμένη πολιτική αστάθεια.
Η κυβέρνηση απολαμβάνει βεβαίως σταθερά μια αποδοχή της τάξεως του 30% που δεν την λες και εντελώς αποκαρδιωτική μετά από 7 σχεδόν χρόνια στην εξουσία. Και αν δεν υπήρχε και η δυσώδης ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ, η αποδοχή αυτή θα ήταν πιθανότατα μεγαλύτερη.
Επιπλέον, ο νέος χρόνος θα φέρει αυξήσεις μισθών και συντάξεων αλλά και ολοκλήρωση μεγάλων έργων που θα κάνουν τη ζωή των πολιτών ευκολότερη. Όπως το Κτηματολόγιο, η Ε65, η επέκταση του Μετρό Θεσσαλονίκης στην Καλαμαριά, η εγκατάσταση πλήρους τηλεδιοίκησης και αυτόματης πέδησης, στη γραμμή Αθηνών-Θεσσαλονίκης, η κτηριακή αναβάθμιση νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας αλλά και παρα πολλών σχολείων.
Πολλά επίσης έργα ολοκληρώνονται και το 2027 που είναι και έτος εκλογών, με σημαντικότερα τα τρία νέα υπερσύγχρονα νοσοκομεία - δωρεά του ιδρύματος Νιάρχος, τον Fly Over στη Θεσσαλονίκη και το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης.
Αλλά πέρα απ’ αυτό, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα αυξάνεται και η πόλωση. Μια πόλωση που ευνοεί εξ ορισμού τα μεγάλα κυρίως κόμματα, με πρώτο ασφαλώς το κυβερνητικό.
Και όσο κι αν μια νέα αυτοδυναμία με τα τωρινά δεδομένα δεν φαίνεται πιθανή, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αγνοηθεί μια Νέα Δημοκρατία που θα είναι πρώτη και με διαφορά απ’ τον δεύτερο, όποιος κι αν είναι ο δεύτερος.
Τα διλήμματα συνεπώς θα τα έχουν άλλοι, και κυρίως το ΠΑΣΟΚ. Και σίγουρα πάντως όχι ο Μητσοτάκης, που εν πάση περιπτώσει θα έχει ολοκληρώσει δυο πλήρεις θητείες και δεν θα’ χει ν ’αποδείξει τίποτα και σε κανέναν.
Ο κόσμος λοιπόν στο τέλος της ημέρας θα αποφασίσει αν θέλει μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη με λιγότερα ασφαλώς λάθη και αστοχίες και εμπλουτισμένη και με νέο ίσως πολιτικό προσωπικό και τεχνοκράτες, ή έναν εντελώς ετερόκλητο συνασπισμό κομμάτων της αντιπολίτευσης στην εξουσία, με άγνωστο αρχηγό και νεφελώδες πρόγραμμα.
Λάθη επιλογών βεβαίως και μπορούν να συμβούν αλλά μετα την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ως γνωστόν, δεν αναγνωρίζονται.
