Του Αλέξανδρου Διαμάντη
Ποιος κέρδισε τις εντυπώσεις και ποιος τις έχασε; Το ερώτημα αυτό κυριαρχεί μετά από κάθε κοινοβουλευτική «μάχη» ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα πρέπει κανείς να «διαβάσει» πίσω –κυρίως- από τις λέξεις και τις αντιδράσεις των δύο πολιτικών αρχηγών.
Στην χθεσινή συζήτηση στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας όταν πήρε τον λόγο για δεύτερη φορά, κληθείς να απαντήσει στα ερωτήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αξιολόγηση παρουσιάστηκε αρκετά εκνευρισμένος. Ήταν φανερό από τον τόνο στη φωνή του αλλά και τα λόγια του. Συγκεκριμένα, σε έντονο ύφος έκανε λόγο για «θλιβερή παρουσία» αλλά και «εικόνα μεμψίμοιρου». Εκφράσεις, δηλαδή, που αποδεικνύουν ότι είχε περιέλθει σε μια δύσκολη κατάσταση και προσπαθούσε με τσιτάτα –όπως κάνει συνήθως- να ξεφύγει.
Ουσιαστικά, ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα στα μέτρα, την δραχμή και το κλείσιμο της αξιολόγησης. Γνωρίζει εκ των προτέρων ότι, αν δώσει το πράσινο φως για την αξιολόγηση, οι καθυστερήσεις θα φέρουν νέα μέτρα 3,6 δις ευρώ και το βάρος θα πέσει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Και μολονότι οι βουλευτές της πλειοψηφίας δύσκολα θα καταψηφίσουν, ο πολιτικός χρόνος της σημερινής κυβέρνηση μικραίνει. Διότι την επόμενη φορά (γιατί στα Μνημονιακά χρόνια πάντα προκύπτουν και νέα μέτρα), τα δεδομένα θα είναι διαφορετικά. Και με 153 βουλευτές, που έχουν στην πλάτη τους ήδη ένα Μνημόνια, το επόμενο ίσως αποδειχτεί …δυσβάστακτο.
Ένα ακόμα στοιχείο που προδίδει την κατάσταση που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου αποτελεί η γκάφα περί «μυστικού ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βερολίνο». Ο Αλ. Τσίπρας, προσπαθώντας να βρει από κάπου να πιαστεί, εγκάλεσε τον πρόεδρο της ΝΔ για όσα είπε ενώπιον του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, W. Schauble. Ουσιαστικά εμφανίστηκε σαν την …απατημένη σύζυγο, ξεχνώντας ότι και ο ίδιος ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε παλαιότερα συναντηθεί με τον κ. Schauble.
Επίσης, παρ' όλο που η Νέα Δημοκρατία ουδέποτε επισήμως μίλησε για πρόταση μομφής (ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά), έσπευσε να προ(σ)καλέσει τον Κ. Μητσοτάκη να την καταθέσει. Είναι πρόδηλο ότι ο πρωθυπουργός, με αυτόν τον τρόπο, προσπάθησε να συσπειρώσει τους βουλευτές του, παρά να «κάψει» το συγκεκριμένο σενάριο. Προφανώς γνωρίζει ότι ορισμένοι βουλευτές ήδη έχουν ενστάσεις με την διαπραγμάτευση και τον τρόπο που τη διεξάγει η ηγετική ομάδα του κόμματος.
Κατόπιν τούτων γίνεται φανερό ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει μπροστά του να ανέβει ένα βουνό και η αντιπολίτευση εμφανίζεται έτοιμη να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε ευκαιρία της δοθεί. Ενδεικτικό είναι ότι πλέον ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε θέση άμυνας, υπεραμυνόμενος των επιλογών του. Όπως για παράδειγμα την πρόσφατη συνάντηση στο Παρίσι με την Rothschild, ραντεβού που αναγκάστηκε να υπερασπιστεί, αν και δεν ήθελε ποτέ να γίνει γνωστό. Μάλιστα, αποκάλυψε ότι πλέον το ελληνικό κράτος δεν συνεργάζεται πλέον με την Lazard, λόγω του υπερβολικού κόστους!
Εν κατακλείδι η Βουλή χθες έδωσε μια πλήρη εικόνα της πραγματικότητας: ο Αλέξης Τσίπρας να «αγκομαχά» για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να χτυπά ευαίσθητα σημεία. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει τον πρώτο λόγο, με δεδομένο ότι θα είναι εκείνος που θα επιλέξει τον χρόνο που οι δύο τους θα αναμετρηθούν μπροστά στην κάλπη.
