Με την πρώτη σταγόνα της βροχής δεν σκοτώνεται μόνο το καλοκαίρι, που είπε ο ποιητής. Στην Ελλάδα έρχονται και οι δημοσκοπήσεις.
Χθες παρουσιάστηκε μία, αυτή της interview για το politic.gr. Όσο και αν κρίνεται παρακινδυνευμένη η χρονική στιγμή που διεξήχθη αφού κάποιος κόσμος βρίσκεται ακόμη σε διακοπές, καθώς και το γεγονός ότι διεξήχθη διαδικτυακά, σε χώρο προσβάσιμο κυρίως σε νέες ηλικίες, προδιαγράφει στο περίπου το εύρος και τις δυνατότητες των πολιτικών σχηματισμών.
Γενικό συμπέρασμα είναι η ακινησία του πολιτικού σκηνικού, με κάποια αναμενόμενη πτώση της ΝΔ λόγω και του ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς και της πρωθυπουργικής καταλληλότητας Μητσοτάκη, ο οποίος όμως παραμένει αδιαμφισβήτητα πρώτος (31%).
Στα ερωτήματα εμπεριέχεται και ο Τσίπρας, στον οποίο οι ερωτώμενοι αναγνωρίζουν πρωθυπουργικά προσόντα στο ευμέγεθες ποσοστό του 26% (ποσοστό όμως που παραμένει ίδιο με εκείνο των προεκλογικών μετρήσεων προ τριετίας). Πάντως, πρωθυπουργικά προσόντα υπέρτερα των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με τον Ανδρουλάκη καθηλωμένο στο 9.3%, τη Ζωή στο 7,4% και τον Φάμελλο σχεδόν ανύπαρκτο με 2,5%.
Το πρόβλημα Τσίπρα αποτελεί κυρίως πρόβλημα της αντιπολίτευσης, όχι της κυβέρνησης. Ο πρώην πρωθυπουργός ούτως ή άλλως, δεν έχει λαμβάνειν ψήφους από τους ψηφοφόρους της κυβερνητικής παράταξης. Τουναντίον μπορεί να συμβάλλει στην συσπείρωσή της, καθώς θα αναδεύσει οχληρές μνήμες της αντιπολιτευτικής και κυβερνητικής πορείας του. Ενδέχεται ακόμη και να ξυπνήσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Ωστόσο, η επάνοδός του στην «ενεργό πολιτική» (γιατί ως τώρα μάλλον τζάμπα τον πληρώνει παχυλά το δημόσιο επί τρία χρόνια, αφού δηλώνει ανενεργός), θα επιφέρει ρευστοποίηση των κομμάτων της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης και περαιτέρω αποδυνάμωσή τους.
Στη δημοσκόπηση που προαναφέραμε, στο ερώτημα για το τι θα πρέπει να πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που ο πρώην πρωθυπουργός προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος, το 30% θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του, ενώ άλλο ένα 30% προκρίνει την συγχώνευση με τον νέο φορέα. Σχεδόν ισόποσο (28%) είναι και το ποσοστό εκείνων που βρίσκονται εν αμηχανία, μη εκφράζοντας γνώμη.
Αυτά ήταν τα ποσοστά στον γενικό πληθυσμό. Στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι δραματική καθώς η παρουσία Τσίπρα καταγράφει βαθύ διχασμό. Σχεδόν ο ένας στους δύο (48%) θα προτιμούσε την σύμπλευση του κόμματος μαζί του στο νέο κόμμα. Οπότε η παρουσία του θα αφυδατώσει τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου κατά το ήμισυ και θα θέσει εν αμφιβολία τη δυνατότητά του εισόδου στη Βουλή.
Παρόμοια επίδραση θα έχει και στη Νέα Αριστερά. Στελέχη του κλίματος Χαρίτση και Αχτσιόγλου, όπως και οι ψηφοφόροι τους, δεν θα έχουν πρόβλημα να συνταυτιστούν μαζί του. Άλλωστε αυτός τους ανέδειξε, υπό την ηγεσία του απέκτησαν αξιώματα, αναγνωρισιμότητα και πολιτικό κεφάλαιο. Και ποτέ δεν είχαν προβάλει ιδεολογικές και πολιτικές αντιθέσεις στις πολιτικές του αποφάσεις.
Θα μείνουν βέβαια εκτός νυμφώνος οι Φίληδες, Τσακαλώτοι, Σίες και άλλοι, στους οποίους η «Αρχαία Σκουριά» της Αριστεράς που κουβαλούν, τους καθιστά αρκετά μη ευέλικτους να ακολουθήσουν τον πρώην αρχηγό τους στα νέα μονοπάτια του «δημοκρατικού καπιταλισμού».
Αλώβητο δεν θα μείνει και το συνονθύλευμα της Ζωής με την απροσδιόριστη πολιτική ταυτότητα, όπως εκφράστηκε με το σύνθημα «Ούτε Δεξιά, ούτε Αριστερά, μπροστά».
Μπροστά της θα βρει πλέον τον Αλέξη, καθώς πολλοί από τους «αντισυστημικούς» ψηφοφόρους της δεν προήλθαν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά από τον ΣΥΡΙΖΑ εποχής Αλέξη. Το ξέρει, γι’ αυτό θα τον πολεμήσει να μην βγει «από το λαγούμι του».
Σε κάθε περίπτωση στις επόμενες εκλογές, όποτε γίνουν, ο Αλέξης δεν θα «ξεθεμελιώσει» την κυβερνητική παράταξη αλλά το πρώην κόμμα του και τις παραφυάδες του.
