Στα θεσμικά και κοινωνικά εμπόδια, τα οποία συναντά μια γυναίκα στον χώρο εργασίας, αλλά και στα προγράμματα στήριξης των ευάλωτων πολιτών αναφέρθηκε η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νίκη Κεραμέως, η οποία συμμετείχε στη συζήτηση για την ισότητα στην εργασία στο πλαίσιο του The Upfront Initiative, που πραγματοποιείται για 4η χρονιά στο Ωδείο Αθηνών.
Συγκεκριμένα, η κα Κεραμέως επικαλέστηκε δύο παραδείγματα από την προσωπική της εμπειρία στην πολιτική. Όπως ανέφερε, η ίδια εξελέγη βουλευτής το 2015 σε μια περίοδο κατά την οποία ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί. «Όσο πλησίαζε η ώρα, είχα μια απορία για το πώς θα ψηφίζω. Δεν υπήρχε καμία θεσμική πρόβλεψη. Ευτυχώς, αυτό άλλαξε και πλέον υπάρχει η δυνατότητα», επεσήμανε.
Ειδική μνεία έκανε και στα κοινωνικά εμπόδια, τα οποία αφορούν στις προκαταλήψεις, αναφερόμενη στην περίοδο της θητείας της στο υπουργείο Παιδείας. Ένας από τους πολιτικούς της αντιπάλους, με αφορμή το ζήτημα του αριθμού των μαθητών στις τάξεις, της είχε αναφέρει πως είναι γνωστό ότι «οι γυναίκες δεν σκαμπάζουν από μαθηματικά».
Σε άλλο σημείο της συζήτησης, η υπουργός Εργασίας υποστήριξε την ανάγκη η ισότητα να μην μένει μόνο στη θεωρία, αλλά και στην πράξη. Έτσι παρέπεμψε σ’ ένα πρόγραμμα επιχειρηματικότητας του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο αφορά σε άνεργες γυναίκες που θέλουν να κάνουν το επόμενο βήμα και να στήσουν τη δική τους επιχείρηση.
Αναφέρθηκε στο παράδειγμα μίας νεαρής κοπέλας, της Θεοδώρας από το Περιστέρι, η οποία είχε όνειρο ζωής να φτιάξει το δικό της τουριστικό γραφείο. Και πράγματι το έκανε πράξη με τη στήριξη του προγράμματος, και από άνεργη, σήμερα απασχολεί η ίδια τρία επιπλέον άτομα.
«Να τους δώσουμε τα εφόδια, δίχως τα οποία δεν θα έκαναν το επόμενο βήμα», σημείωσε χαρακτηριστικά, ενώ έκανε αναφορά και στη σημασία της ένταξης των ευάλωτων πολιτών.
«Για να είσαι δικαιούχος σύνταξης αναπηρίας, ήταν προϋπόθεση να μην δουλεύεις. Αυτό το αλλάξαμε αμέσως. Πλέον προβλέπεται να έχεις και στήριξη από το κράτος και να μπορείς να εργάζεσαι», επεσήμανε.
Σ’ αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε στο νέο πρόγραμμα για την απασχόληση 1.000 ατόμων με αναπηρία σε δήμους και περιφέρειες. «Πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία παραπάνω για να ενταχθούν στην αγορά εργασίας» συνέχισε, αν και δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στη βελτίωση της καθημερινότητας, εξηγώντας ότι διευρύνουμε τη λίστα των μη αναστρέψιμων παθήσεων, ώστε να μην χρειάζονται διαρκώς να λαμβάνουν πιστοποίηση αναπηρίας.
Από την πλευρά της, η κα Αλεξάνδρα Ελευθερίου, Chief People Officer στην Titan Group, αν και παραδέχθηκε ότι έχουν γίνει πολλά βήματα στην εργασιακή ποικιλομορφία, σημείωσε ότι αυτή η πρόοδος είναι αρκετά αργή. Ε
πικαλέστηκε, μάλιστα, έρευνα του ΟΗΕ, με βάση την οποία η ισότητα των δύο φίλων θα έρθει το… 2154. «Πρέπει να προχωρήσουμε πιο γρήγορα» επανέλαβε και επεσήμανε ότι η Titan Group, τα τελευταία χρόνια έχει προσδώσει ιδιαίτερη σημασία στις προσλήψεις και προαγωγές ικανών γυναικών και ικανών ανθρώπων άλλων εθνικοτήτων.
Την ίδια στιγμή, η κα Ευτυχία Κασσελάκη, Partner, Consulting Services, Organization, Change & People Consulting στην Ernst & Young, επικεντρώθηκε στην ανάγκη επανορισμού της ισότητας, η οποία δεν θα πρέπει να εξαντλείται μόνο στο δίπολο άνδρες - γυναίκες. Παράλληλα, σημείωσε ότι η μεγαλύτερη πρόκληση αφορά στο γεγονός ότι δεν έχει καταστεί κατανοητό το τι ακριβώς εννοούμε πρακτικές ισότητες.
Δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη αντίληψη, σημείωσε, εξηγώντας ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να άρουμε τα εμπόδια, δίνοντας τα κατάλληλα εργαλεία και την κατάλληλη προσβασιμότητα.
Όσον αφορά στο ζήτημα του επαναπατρισμού των Ελλήνων εργαζομένων, η κα Κατερίνα Μπαλιλάκη, General Manager στην BrainReGain, επεσήμανε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κουλτούρα.
«Οι περισσότεροι θέλουν είτε να ενταχθούν σε μια πολυεθνική, είτε να ανοίξουν κάτι δικό τους. Δεν θέλουν να μικρύνουν, για να χωρέσουν σε κάποια εταιρεία. Θέλουν μια εταιρεία που να τους ακούει» ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Πάντως, παραδέχθηκε ότι υπάρχουν πολλοί εργοδότες που έχουν αρχίσει να αλλάζουν, ενώ ανέφερε ότι αρκετές εταιρείες πλέον δίνουν «χώρο» στους εργαζόμενους να κάνουν τη διαφορά με τον τρόπο που έμαθαν στο εξωτερικό.
Από την πλευρά του, ο κ. Σάββας Σαββόπουλος, Ψυχίατρος/ Ψυχαναλυτής, αναφέρθηκε στις συναισθηματικές προεκτάσεις της εργασίας, εξηγώντας ότι «όπου και να πας, πρέπει να αλλοτριωθείς να γίνεις αποδεκτός».
Αυτό, όπως πρόσθεσε, δεν είναι τόσο καταστροφικό σε σχέση με το να μην ενταχθείς κάπου ή να μείνεις άνεργος. Όμως, είναι σημαντικό, κατά την άποψή του, η εργασία να είναι αξιοπρεπής.
«Εάν ο εργοδότης περάσει τις κόκκινες γραμμές, δηλαδή υποτιμήσει τις ικανότητες σου, τότε επηρεάζεσαι» εξήγησε, αναγνωρίζοντας ότι μερικές φορές η εργοδοσία υποσκάπτει τους εργαζόμενους.
