Κάπου μέσα στον Ιούνιο θα έπρεπε να εμφανιστεί η Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Τουλάχιστον αυτή ήταν η επίσημη κυβερνητική ανακοίνωση. Η εκπαίδευση των 400 είχε ολοκληρωθεί τον Μάιο στην Κομοτηνή και περιμέναμε -όχι όλοι πάντως- να κάνουν την παρουσία τους οι αστυνομικοί στους πανεπιστημιακούς χώρους. Γιατί νομίζω κάπως έτσι θα λειτουργούσε το σύστημα. Θα υπήρχε φυσική παρουσία. Και ιδίως τις νυκτερινές ώρες κατά τις οποίες παρατηρούνται στα campus «περίεργες» δραστηριότητες.
Άλλωστε, αν δε συνέβαινε αυτό, δε θα υπήρχε και λόγος ίδρυσης του συγκεκριμένου αστυνομικού σώματος. Η ΕΛΑΣ με την υπάρχουσα μορφή της και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο θα μπορούσε άριστα να επιτελέσει το έργο, όπως πολλές φορές το έκανε.
Άρχισα να υποψιάζομαι πως κάτι δεν πάει καλά όταν διάβασα ότι ήδη οι γυναίκες και οι άνδρες της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας έχουν τοποθετηθεί στις υπηρεσίες τους. Και οι υπηρεσίες τους ήταν συγκεκριμένα αστυνομικά τμήματα. Εικάζω πως από αυτά τα συγκεκριμένα αστυνομικά θα επεμβαίνουν στους πανεπιστημιακούς χώρους όταν ειδοποιούνται κλπ, κλπ. Δηλαδή αυτό που συνέβαινε και πριν την ίδρυση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας.
Ήδη δυνάμεις των ΜΑΤ εδώ και πολύ καιρό βρίσκονται εντός του χώρου του ΑΠΘ, προστατεύοντας την υπό κατασκευή βιβλιοθήκη στο Βιολογικό Τμήμα. Μάλιστα, προχθές όταν Αλγερινός λήστεψε 18χρονο εντός του ΑΠΘ, τη σύλληψη του δεν την έκανε η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, αλλά η ΕΛΑΣ.
Καταλαβαίνω πως η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, με καθημερινή φυσική παρουσία εντός των χώρων των ΑΕΙ, θα δημιουργούσε σημαντικά προβλήματα. Τα μέλη της θα ήταν στόχος βάρβαρων επιθέσεων κρανοφόρων, ροπαλοφόρων, κουκουλοφόρων και κάθε λογής τραμπούκων. Συγχρόνως θα δημιουργούνταν ένα μέτωπο όλων των αριστερών παρατάξεων του οποίου τη δυναμική φοβόταν η κυβέρνηση.
Όμως, από την άλλη την πλευρά η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στηρίζει αυτό το αστυνομικό σώμα. Αυτό δείχνουν όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις. Θέλει να μπει μια τάξη στα Πανεπιστήμια και να αντιμετωπισθούν οι έκνομες ενέργειες. Όμως η σιωπηλή πλειοψηφία δε διαμορφώνει το πολιτικό κλίμα, τουλάχιστον επικοινωνιακά. Είναι σιωπηλή. Επί πλέον η κυβέρνηση βρήκε μέσα στο σώμα των πανεπιστημιακών ελάχιστη στήριξη στην ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Και ως γνωστόν κανένα μέτρο δεν μπορεί να αποδώσει, αν δεν το στηρίζει ένα μεγάλο μέρος αυτών που τους αφορά.
Είναι λογικό η κυβέρνηση να διστάζει. Αντιμετωπίζει φοβικά το πρόβλημα. Νομίζω ότι θα ήταν πολιτικά πιο έντιμο και πιο παραγωγικό αν κάποια στιγμή έλεγε «κάναμε λάθος, δεν θα ιδρυθεί Πανεπιστημιακή Αστυνομία». Τέλος.
Αυτό που κάνει σήμερα, δηλαδή να αναβάλει διαρκώς την εμφάνιση της στα πανεπιστήμια, προφασιζόμενη αστήρικτες δικαιολογίες, της προκαλεί πολιτική ζημία. Εκτός αν έχουν επικρατήσει δεύτερες σκέψεις και πετά την μπάλα στην κερκίδα, μέχρι να ξεχάσουμε πως υπάρχει Πανεπιστημιακή Αστυνομία.
