Στο ημερολόγιο του Μεγάρου Μαξίμου υπάρχουν αυτή την ώρα δύο χρονικά ορόσημα. Το πρώτο είναι η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, τον Σεπτέμβριο, στην οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προσθέσει κομβικά κομμάτια του παζλ της οικονομικής του πολιτικής για το 2026, βάζοντας στο επίκεντρο τη μείωση φόρων για τη μεσαία τάξη και την αύξηση των εισοδημάτων.
Το δεύτερο, ακολουθεί και τοποθετείται στα τέλη του 2025, οπότε θα «ανοίξει» η συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, στην οποία ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έχει πλέον προσδώσει βαρύνουσα σημασία, καθιστώντας τη βαρόμετρο για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, το μεταρρυθμιστικό πρόσημο της κυβέρνησής του, αλλά και την «ταυτότητα» κατά μία έννοια, των πολιτικών δυνάμεων.
Η εξαγγελία της κυβέρνησης πριν από τις εκλογές του 2023, περί σύγκρουσης με το «βαθύ κράτος» και τις «χρόνιες παθογένειες», όπως και ο όρος του «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού» που είχε τότε χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός, «κουμπώνουν» με τις σκέψεις του κυβερνητικού επιτελείου για τις προτάσεις, που η Νέα Δημοκρατία προτίθεται να καταθέσει στη διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Σκέψεις, που με τη σειρά τους φαίνεται να τυγχάνουν της έγκρισης μιας σαφούς πλειοψηφίας πλέον στην κοινωνία, έτσι όπως εκφράζεται μέσω των δημοσκοπήσεων, αλλά και της συγκυρίας των γεγονότων.
Με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, έως σήμερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μιλήσει ή έχει «φωτογραφίσει» τουλάχιστον επτά άρθρα, που θεωρεί ότι πρέπει να μπουν στο επίκεντρο της προτείνουσας Βουλής. Η πλέον εμφατική πρόταση αφορά στο άρθρο 103 και την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, υφιστάμενων και νέων, όχι μόνο για πειθαρχικά παραπτώματα, αλλά και για εργασιακή αδράνεια, λόγος άμεσα συνδεδεμένος με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, η συνταγματική κατοχύρωση της οποίας, επίσης, προωθείται.
Πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας, η αναθεώρηση του άρθρου 16, για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με το πρώτο βήμα να έχει γίνει όταν δόθηκε το «πράσινο φως» για τη λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων στη χώρα. Η διερεύνηση ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων για την τραγωδία των Τεμπών, επανέφερε στη συζήτηση την αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών, με τον κ. Μητσοτάκη να τάσσεται υπέρ των αλλαγών, που θα περιόριζαν την εμπλοκή της Βουλής και την ειδική μεταχείριση των πολιτικών προσώπων, διατυπώνοντας την άποψη, ότι θα πρέπει να κρίνονται από τον φυσικό δικαστή, όπως όλοι οι πολίτες.
Την ίδια περίοδο, στην ατζέντα μπήκε η αναθεώρηση του άρθρου 90, που αφορά στην εκλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης, αλλά και με αφορμή την εκλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, χωρίς να προταθεί για δεύτερη θητεία η κ. Σακελλαροπούλου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε να περιοριστεί η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας σε μία, εξαετούς διάρκειας, άρα να αναθεωρηθεί το άρθρο 30.
Στις εκπεφρασμένες θέσεις της κυβέρνησης είναι ακόμη η καθιέρωση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές, όπως συνέβη για πρώτη φορά στις τελευταίες ευρωεκλογές, πρόθεση που βάζει στο τραπέζι το άρθρο 51, ενώ στην τελευταία του συνέντευξη ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 24 για την προστασία του περιβάλλοντος και τον συνολικό πολεοδομικό σχεδιασμό, που θα λύνει χρονίζοντα προβλήματα και δυσλειτουργίες, που αναδείχθηκαν και με το νέο οικοδομικό κανονισμό.
Το Σύνταγμα εκ προοιμίου επιτάσσει διεργασίες και εν τέλει συναινέσεις για την αναθεώρηση, είτε στο στάδιο της έγκρισης των υπό θεώρηση άρθρων, είτε κατά την έγκριση τους, ζητώντας 180 ψήφους στην πρώτη ή τη δεύτερη φάση της διαδικασίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιοι και υπό ποιους όρους θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, προς ποια κατεύθυνση και τι τελικά ποια χαρακτηριστικά θα αναδειχθούν μέσα από αυτή την πορεία.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι επόμενες εθνικές εκλογές θα γίνουν στον απόηχο αυτής της συζήτησης και με την ατζέντα να περιλαμβάνει και τη Συνταγματική Αναθεώρηση, όσο οι προτάσεις που κατατίθενται αφορούν στον πυρήνα του ίδιου του κράτους και των θεσμών του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να απευθυνθεί αμιγώς στο ΠΑΣΟΚ κατά την τελευταία του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, παραδεχόμενος ότι μόνο με τους βουλευτές της Χαριλάου Τρικούπη θα μπορούσε να επιτευχθεί ο στόχος των 180 βουλευτών, που θα άνοιγε τον δρόμο της αναθεώρησης ενός άρθρου με 150 ψήφους στην επόμενη αναθεωρητική Βουλή.
Τα σημεία συμφωνία ή διαφωνίας είναι δεδομένο ότι θα αποτελέσουν και στοιχείο του πολιτικού και ιδεολογικού πρόσημου κάθε κόμματος, που θα κριθεί και στις επόμενες κάλπες, με την κυβέρνηση να επιδιώκει να προβληθεί ως η μεταρρυθμιστική δύναμη της χώρας, διατεθειμένη, όπως λένε στελέχη της, να αγνοήσει το πολιτικό κόστος.
