Καρκινοβατεί η αξιολόγηση, και η κυβέρνηση (που δια στόματος πρωθυπουργού, διαβεβαίωνε ότι από ελληνικής πλευράς έχουν υλοποιηθεί τα πάντα και κατήγγειλε τους ξένους για ασυνέπεια), χθες αναγκάστηκε να ομολογήσει:
Με αφορμή το δημοσίευμα του Bloomberg, ότι έχει υλοποιηθεί μόνο το 1/3, επιχείρησε αντιπερισπασμό: Κυβερνητικοί κύκλοι, μέσω non paper, παραδέχτηκαν ότι «Η αλήθεια είναι ότι το 33% με 35% των συμφωνηθέντων έχει υλοποιηθεί, ενώ ένα 40% βρίσκεται στη διαδικασία υλοποίησής του. Το αν διαφωνεί το Bloomberg ως προς τα ποσοστά δεν αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα καθώς η υλοποίηση αυτών των συμφωνηθέντων είναι «θέμα ολίγων ημερών».
Η επιθετικότητα δεν κρύβει το δεδομένο, ότι έχει υλοποιηθεί μόνο το 33 με 35%. Το «εντός ολίγων ημερών» θα υλοποιηθεί το υπόλοιπο 40%», είναι μια διαβεβαίωση που έχει σχετική αξία, από μια κυβέρνηση που θα έπρεπε να έχει κλείσει την αξιολόγηση πέρυσι τον Φεβρουάριο!
Όσο για τα προαπαιτούμενα που απομένουν, η κυβέρνηση τα χαρακτηρίζει ως «μεγάλα αγκάθια» καθώς αφορούν τα εργασιακά, τα δημοσιονομικά και τα ενεργειακά.
Πάντα, κατά την ανεπίσημη ενημέρωση, η κυβέρνηση θεωρεί ως φυσιολογική την εκκρεμότητα, καθώς όπως λέει «σε όλες οι διαπραγματεύσεις, τον τελευταίο καιρό, τίποτα δεν είναι συμφωνημένο, μέχρι όλα να είναι συμφωνημένα». Και αυτό διότι «διάφοροι παίκτες ρίχνουν στο τραπέζι διάφορα ζητήματα, αλλά δεν έχει συμφωνηθεί τίποτα, μέχρι να δούμε το όλο πακέτο».
Η… νεκροψία θα δείξει, εάν η συγκεκριμένη παρακινδυνευμένη τακτική, είναι η πλέον ενδεδειγμένη. Υποτίθεται τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί προτιμούν, από το να ρίχνουν ζάρια στο τραπέζι, να σχεδιάζουν και να υιοθετούν προγράμματα οικονομικής συμπεριφοράς, με τεχνοκρατική επάρκεια, λεπτομερή καταγραφή στόχων και προβολή των αναμενόμενων αποτελεσμάτων. Τα ζάρια στο τραπέζι πέφτουν όταν η μια πλευρά είναι ανέτοιμη, δεν έχει καλό χαρτί, τα παίζει όλα για όλα, και προσπαθεί να αρπάξει ό,τι μπορεί, ή μάλλον ό,τι δεήσουν οι άλλοι να της δώσουν!
Η κυβέρνηση από την εποχή του Βαρουφάκη έλκεται προς τέτοιες συμπεριφορές. Γι'' αυτό και εξακολουθεί μονότονα και κουραστικά - όπως και χθες - να επιμένει ότι «Η συμφωνία σε αυτά τα θέματα θα είναι προϊόν πολιτικής απόφασης, που θα επιλύσει γρήγορα και τις εκκρεμότητες».
Η πολιτική απόφαση είναι ο διακαής πόθος και αναζωπυρώνει την ελληνική ελπίδα λόγω των εκάστοτε προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ε.Ε. Και βέβαια τα οποία, - ως μαέστροι εμείς της οικονομικής διπλωματίας θα αξιοποιήσουμε υπέρ μας.
Αυτή τη φορά, πέραν των εκλογών σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία, υπάρχει και ο απρόοπτος Trump με τη εθνοκεντρική πολιτική και τον - θεωρούμενο ως - μύχιο πόθο του να διαλύσει την Ε.Ε. Άρα η Ένωση θα μας κάνει τα χατίρια για να μη διασαλεύσει εξαιτίας μας την ενότητά της.
Δεν ξέρουμε αν ο συλλογισμός αυτός είναι απλοϊκός, αλλά πρυτανεύει στην σκέψη της κυβερνητικής ηγεσίας: Προχθές στην εφημερίδα «Πολίτικα» του Βελιγραδίου ο πρωθυπουργός, και δυο μέρες πριν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δήλωσαν ότι «η συντριπτική πλειοψηφία των εταίρων μας στην Ευρώπη δεν επιθυμεί μια τεχνητή αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης».
Αυτονόητο ότι δεν το επιθυμούν, άγνωστο εάν θα καθορίσει αποφασιστικά την στάση τους. Ελπίζει κανείς να έχουν δίκιο και να μην είναι μια φενάκη η εμμονή στη λύση - μόνο - μέσω της πολιτικής διαπραγμάτευσης, η οποία δυο χρόνια τώρα προωθείται, αλλά δεν έχει αποδώσει ευτυχή αποτελέσματα.
Οι αγορές πάντως, στις οποίες υποτίθεται ότι θα βγούμε δοκιμαστικά το '17, δεν κατανοούν από πολιτική διαπραγμάτευση, αφήνιασαν χθες, βλέποντας την κυβερνητική δυσπραγία στην υλοποίηση των μέτρων – τα οποία εξ αιτίας της καθυστέρησης της, έγιναν περισσότερα και αγριότερα. Οσμιζόμενες τον κίνδυνο, επανέφεραν τις τιμές σε προηγούμενη χρονική φάση, ενσωματώνοντας πλέον και την πιθανότητα του grexit!
Φυσικά παρ'' όλη αυτή την παραζάλη, υπάρχουν και οι ψύχραιμοι, που πιστεύουν ότι η δίψα για εξουσία στο κυβερνητικό γκρουπ, είναι τόσο μεγάλη, που στο τέλος θα πει «ναι σε όλα».
Γιάννης Σιδέρης
Διαβάστε ακόμα:
