Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Ένας μεγάλος Έλληνας που δικαιώθηκε εν ζωή

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Ένας μεγάλος Έλληνας που δικαιώθηκε εν ζωή

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε ένας πολιτικός άνδρας που με την πορεία του σφράγισε τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.

Τόσο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, αλλά και πριν και μετά από αυτή, οι δημόσιες παρεμβάσεις του υπήρξαν πάντα καίριες, καθώς ήταν ένας άνθρωπος που διέθετε όχι μόνο διορατικότητα, αλλά και το σθένος να πει στον ελληνικό λαό πράγματα που έπρεπε να ειπωθούν, τη στιγμή που έπρεπε να ειπωθούν.

Είχε μιλήσει για την ανάγκη εθνικής ενότητας και προστασίας της Δημοκρατίας, αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη.

«Είναι μία πολιτική δολοφονία που προστίθεται σε μια μακρά αλυσίδα δολοφονιών που προηγήθηκαν. Αποτελεί σκληρό πλήγμα για τη Νέα Δημοκρατία. Κι αποτελεί δεινή δοκιμασία για μένα και την οικογένειά μου. Πρέπει όμως αυτή την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας να σταθούμε όλοι μας όρθιοι. Να προστατέψουμε τη Δημοκρατία και τους Θεσμούς της».

Είχε μιλήσει για την ανάγκη να βρεθεί έγκαιρα λύση στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο να καθιερωθεί προς χρήση στο διεθνές στερέωμα η ονομασία «Μακεδονία» για το γειτονικό κράτος.

Για το ρόλο του κοινοβουλίου, δήλωνε το 2006:

«Το Κοινοβούλιο δεν έχει το κύρος που του χρειάζεται. Ο απλός βουλευτής είναι παρίας, αισθάνεται πάρα πολύ άσχημα. Ο υπουργός ή ο υφυπουργός ισοπεδώνει τα πάντα. Ο βουλευτής δεν ξέρει γιατί υπάρχει. Είναι μόνο για να ψηφίζει και δεν έχει γνώμη και δεν παίζει κανένα ρόλο; Το να σταματάει, να παύει να έχει την ιδιότητα του βουλευτή ο υπουργός, όσο καιρό είναι υπουργός (...) είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα προς συζήτηση».

Μεταξύ άλλων, είχε μιλήσει ήδη από το 1994 για τα προβλήματα της οικονομίας και, πιο συγκεκριμένα, για το ενδεχόμενο να χάσει η Ελλάδα την πρόσβαση στις αγορές:

«Το τραγικό πρόβληµα της ελληνικής οικονοµίας είναι ότι δεν αντέχει τα βάρη και τα ελλείµµατα, ότι δεν είναι µακριά η στιγµή που η Ελλάδα δεν θα µπορεί πια να δανειστεί και θα καταφύγει ικέτης στο ?ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο».

 

 "Πρέπει να προετοιμαστούμε για προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα. (...) Είχα καταστεί μονότονος, επαναλαμβάνοντας διαρκώς μια μεγάλη αλήθεια, την οποία θέλω να πω και πάλι στον ελληνικό λαό. Ότι δε μπορούμε να ζούμε πάνω από τις δυνάμεις μας". (...) "Εμείς οι παλιοί πολιτικοί (...) δεν είχαμε ποτέ διανοηθεί ότι θα μπορούσαμε, για να ζούμε εμείς καλύτερα, να επιβαρύνουμε τις επόμενες γενιές".

 

"Η υγιής οικονομία (...) αποτελεί την προϋπόθεση για να κάνεις σωστή εξωτερική πολιτική. Μια χώρα η οποία έχει χρεοκοπήσει δε μπορεί να είναι εθνικά υπερήφανη".

 

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δήλωνε επίσης για το χρέος, σε συνέντευξή του στο Mega τον Ιούνιο του 2007:

"Παλιά, εγώ είμαι παλιός όπως ξέρετε, είχαμε και το χρέος σε δραχμές. Υποτιμούσαμε τη δραχμή… (...) Τρώγαμε τα λεφτά του ελληνικού λαού και ελαττώναμε πάντως το χρέος του σήμερα. Εδώ θα πληρώσουν μέχρι εκατοστό του ευρώ τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Είναι σωστό να ζούμε εμείς καλύτερα, να κρατούμε τους βολεμένους Έλληνες όλους με τα πλεονεκτήματα που έχουν;"

Σε ό,τι αφορά την προσωπική, πολιτική του ιδεολογία, αλλά και για την ανάγκη εφαρμογής φιλελεύθερων πολιτικών στην Ελλάδα, ο ίδιος δήλωνε σε συνέντευξή του στην "Καθημερινή" το 2004:

"Eχω την ικανοποίηση ότι μπήκα στην πολιτική φιλελεύθερος και φιλελεύθερος φεύγω, ακολουθώντας το μεγάλο φιλελεύθερο ρεύμα του Eλευθερίου Bενιζέλου, το οποίο διατρέχει τη νεοελληνική ιστορία και φτάνει ώς τις μέρες μας. Tην εποχή του ο Eλευθέριος Bενιζέλος κατάφερε ν'' απελευθερώσει τις ανερχόμενες φιλελεύθερες δυνάμεις. Oι φιλελεύθερες δυνάμεις είναι και σήμερα η κοινωνική πρωτοπορία, αλλά είναι καθηλωμένες από χίλιες δεσμεύσεις.
(...)

Στην τριετία 1990-93 ακολούθησα ως πρωθυπουργός καθαρή φιλελεύθερη πολιτική, με πολλές ρήξεις. Iσως ήταν σφάλμα μου, ζητούσα από τον λαό περισσότερα από όσα μπορεί να αντέξει. Aκολουθώντας φιλελεύθερη πολιτική η N.Δ. είναι παράλληλα υποχρεωμένη να σεβαστεί καταστάσεις και συνήθειες παγιωμένες από χρόνια. Δεν μπορεί να τα αλλάξει όλα μαζί. Θα αλλάξουν όλα, όταν οι μισθωτοί αρχίζουν να διαπιστώνουν με την πείρα τους ότι η φιλελεύθερη πολιτική τούς συμφέρει".