Του Γιάννη Σιδέρη
Στο ίδιο κλίμα κατήφειας και αμηχανίας, με αυτό της τελευταίας συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, συνεδριάζει χθες και σήμερα, η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Σκιά του παλιού αγωνιστικού εαυτού τους τα στελέχη, όσα έμειναν μετά την αποχώρηση των λαφαζανικών, απογυμνωμένα από τις ηρωικές αντιμνημονιακές προσδοκίες του παρελθόντος, δεν είχαν τι να προτείνουν και σε τι να συγκρουστούν, καθώς η μνημονιακή πορεία της κυβέρνησης είναι δεδομένη, και οι ίδιοι την έχουν αποδεχθεί ως κάτι το αναπόδραστο.
Ετσι σκόρπισαν νωρίς από την Κ.Ε. άκεφοι, άφωνοι και ανέπνευστοι. Η συνεδρίαση ήταν προγραμματισμένη για να ολοκληρωθεί στις 9 το βράδυ και …απέπνευσε στις 5 το απόγευμα.
Χαρακτηριστικό ήταν ότι όσο μιλούσε ο πρόεδρος Αλέξης, υπήρχαν άδεια καθίσματα στην αίθουσα. Το εκπαιδευμένο δημοσιογραφικό μάτι, εντόπισε ότι στελέχη της επαρχίας απουσίαζαν. Λογικό! Γιατί να έρθει κάποιος, ιδίοις εξόδοις, να χειροκροτήσει έναν πρωθυπουργό που υπεραμύνεται της …αγωνιστικής αποδοχής του τρίτου μνημονίου, όταν ο ίδιος - και οι ίδιοι - πέρυσι τέτοιον καιρό λυσσομανούσαν κατά των προδοτών που υπέγραφαν μνημόνια;
Στη συνέχεια της συνεδρίασης τα άδεια καθίσματα ολοένα και πλήθαιναν, θυμίζοντας στους δημοσιογράφους τους καιρούς της απαξίωσης του ΠΑΣΟΚ, τότε που το ιδεολογικώς ρακένδυτο κόμμα - όχι και υλικώς κάποια στελέχη του - παρέπαιε ανάμεσα στην αμφισβήτηση και την απόρριψη. (σ.σ. Αναγκαστική η σύγκριση με τον καιρό του ΠΑΣΟΚ, καθότι έχουν προσομοίωση στις κομματικές διαδικασίες. Δεν αναφερόμαστε στις εργασίες οργάνων π.χ της ΝΔ, γιατί εκεί είναι terra incognita οι συλλογικές διαδικασίες. Ομιλούν κάποιοι πρωτοκλασάτοι και η συνεδρίασις θεωρείται λήξασα. Ούτε μπορεί να γίνει σύγκριση με το ΚΚΕ, καθώς σε αυτό, η γραφειοκρατική του ανελαστικότητα δεν προσφέρει παραστάσεις σύγκρισης στους ευρισκόμενους εκτός κομματικού μηχανισμού).
Η ομιλία του κ. Τσίπρα και οι παραδοχές που έκανε, δεν προσφέρονταν για χειροκρότημα. Για πρώτη φορά φερ΄ επείν παραδέχτηκε - «δεν υπάρχει αμφιβολία» είπε- ότι τα capital controls, (το ένδοξο δηλαδή ανδραγάθημα του Γιάνη και της πρώτης κυβέρνησης Αριστεράς), επιβάρυναν την Οικονομία!
Για πρώτη φορά επίσης παραδέχτηκε ότι η επόμενη τριετία θα είναι δύσκολη, δεδομένου ότι η δυσκολότερη δημοσιονομική προσαρμογή θα είναι το '16. Παράλληλα χαρακτήρισε ως κυβερνητική επιτυχία το μικρό ποσό που χρειάστηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (οι οποίες τον Δεκέμβρη του 14 είχαν μηδενική ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης), και αναφέρθηκε σε δυνάμεις που ένιωσαν άβολα με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών – και άλλα που το liberal δημοσίευσε χθες.
Ωστόσο ο πρωθυπουργός έχει επίγνωση της δυσαρέσκειας που διατρέχει τον κομματικό μηχανισμό, εξ΄ ου και προσπάθησε να επιβάλει σιωπητήριο. Προσδιορίζοντας τον ρόλο του κόμματος στα νέα καθήκοντα, επισήμανε ότι «Ο ρόλος του δεν είναι δεν είναι ρόλος παρακολούθησης και άσκησης κριτικής(!) Το κόμμα πρέπει να αποκτήσει ρόλο συνυπευθυνότητας και οργανικής σύνδεσης με την κυβέρνηση για να διασφαλίσει τη διαμεσολάβηση της κυβέρνησης με την ίδια την κοινωνία, τα κινήματα και τους θεσμούς. Το κόμμα πρέπει να παίξει ρόλο στη διαμόρφωση των κοινωνικών συσχετισμών. Είναι άλλο πράγμα η κυβέρνηση και άλλο η πολιτική εξουσία…».
Αυτή η τελευταία πρωθυπουργική αναφορά, για την ανάγκη κατάκτησης, πέραν της κυβερνητικής, και της πολιτικής εξουσίας, ως θεωρητική προσέγγιση είναι σωστή και συναφής με τα ιδεολογικά κιτάπια της Αριστεράς. Εμπεριέχει όμως τον κίνδυνο να εκφυλιστεί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ κατ΄ αντιστοιχίαν του πάλαι ποτέ ατυχούς πασοκικού παραδείγματος, της υποκατάστασης δηλαδή των θεσμών από το κόμμα - για τότε λέμε που άνθισε και το φαινόμενο των πρασινοφρουρών.
Η διάθεση έτσι κι αλλιώς στη βάση υπάρχει. Κάποιοι κεντροεπίτροποι στις τοποθετήσεις τους κατήγγειλαν ότι το κόμμα έχει την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία, και κατακεραύνωναν υπουργούς, γιατί έχουν δίπλα τους ως συμβούλους, όχι πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στελέχη και γραφειοκράτες που διέπρεψαν στον αστερισμό του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ!
Τα ανωτέρω δεν παρατίθενται ως ολοκληρωμένο ρεπορτάζ, καθώς το liberal δημοσίευσε χθες την ομιλία του πρωθυπουργού, αλλά ως απλές πινελιές που έδωσαν κάποιο χρώμα στην πλέον άχρωμη συνεδρίαση Κεντρικής Επιτροπής από καταβολής ΣΥΡΙΖΑ, και οι οποίες προδιαγράφουν, αν δεν προδικάζουν ένα δύσκολο κομματικό μέλλον. Αν κρίνει κανείς από το κλίμα της Κεντρικής Επιτροπής, οι δύσκολες μέρες για τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα αρχίζουν!
Διαβάστε ακόμα:
- Εντός του Απριλίου το συνέδριο του Σύριζα
