Η προσφορά Λοβέρδου δεν διαγράφεται
Eurokinissi
Eurokinissi

Η προσφορά Λοβέρδου δεν διαγράφεται

Πριν κάποιος επιχειρήσει να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους ο Ανδρέας Λοβέρδος έφυγε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη ή τους λόγους που ο Ν. Ανδρουλάκης «εκδίωξε» τελικά τον Λοβέρδο από το ΠΑΣΟΚ είναι χρήσιμη και ηθικά επιβεβλημένη μια μικρή αποτίμηση και υπόμνηση της πολιτικής παρουσίας και της προσφοράς του, στα «πέτρινα χρόνια» της χώρας αλλά και του κόμματος του.  

Η κοινωνική και πολιτική κανονικότητα, που επέβαλε και εμπέδωσε η διακυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα ήταν εφικτή, εάν στελέχη από το ΠΑΣΟΚ, όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος, αλλά και ο Ευ. Βενιζέλος, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, η Νάντια Γιαννακοπούλου και άλλοι πολλοί, δεν έβγαιναν αποφασιστικά απέναντι στο σύστημα διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στις μεθόδους του, στον πολακισμό του.  

Εάν δεν αντιμετώπιζαν στα ίσια τον εκτσογλανισμό της πολιτικής ζωής, που στράφηκε πρώτα απ'όλα κατά του ΠΑΣΟΚ, απαξιώνοντας την ιστορική παράταξη, ως κόμμα κλεφτών και απατεώνων που κατέστρεψε τη χώρα, απομυζώντας την εκλογική του δύναμη. Αρχίζοντας από το 2010 να βυσσοδομεί κατά του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, γιαουρτώνοντας τον μακαρίτη Θεόδωρο Πάγκαλο, προπηλακίζοντας μέχρι τον Γιώργο Πεταλωτή και φτάνοντας στο 2018, με τη σκευωρία Novartis, να επιδιώκει τον πολιτικό αφανισμό και εξευτελισμό του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Ανδρέα Λοβέρδου, πρωτίστως. Η λαϊκή ετυμηγορία, που ήρθε σαν κύμα σάρωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και έβγαλε στον αφρό τη συμμαχία της λογικής και της προόδου, δημιουργεί στους περισσότερους τη βεβαιότητα ότι το αντισύριζα μέτωπο δεν έχει πλέον  λόγο ύπαρξης. 

Η σφοδρή επιθυμία να αφεθεί στο παρελθόν η εποχή του «αντί», του διχαστικού συνθήματος « ή εμείς ή αυτοί» όμως, δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με τη λήθη και την αγνωμοσύνη σε όσους έβαλαν το κεφάλι τους στον πολιτικό ντορβά για να φτάσουμε στο σήμερα. 

Ο Ανδρέας Λοβέρδος επέλεξε να αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ, την επέτειο του τραγικού δημοψηφίσματος των Τσίπρα – Καμμένου. Την  5η Ιουλίου, ενός διαρκούς «δεν ξεχνώ από τι γλιτώσαμε».  

Η επιλογή του, είναι αναμφισβήτητα ένα μεγάλο «δώρο» στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Ανδρουλάκης απαλλάχθηκε από τον Λοβέρδο χωρίς να χρειαστεί να τον διαγράψει και χωρίς ηχηρές διαφωνίες μπορεί, να επιδιώξει να καλύψει το χώρο από τον οποίο υποχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ.  

Αν θα καταλήξει να φτιάξει ένα ΠΑΣΟΚ καθ΄ομοίωση του ΣΥΡΙΖΑ, ασκώντας ηγεσία και αντιπολίτευση αλά Τσίπρα, θα έχει απλώς επιβεβαιώσει τις «προβλέψεις» του κ. Λοβέρδου και θα έχει δικαιώσει την απόφαση του να φύγει. Το σχόλιο που έκαναν από τη Χαριλάου Τρικούπη για το Λοβέρδο, ότι ο καθένας κάνει τις επιλογές του και κρίνεται από αυτές, έχει ακριβώς την ίδια σημασία όπως και ίδια ισχύ και για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ.Νίκος Ανδρουλάκης έχει την πολυτέλεια να δώσει όποια μάχη επιλέξει και να επιδιώξει όποια συμμαχία τον βολεύει, με τη χώρα σε ασφαλή τροχιά. Στον αγώνα επιστροφής της χώρας σε αυτή την τροχιά η συμβολή του Λοβέρδου δεν διαγράφεται ακόμη κι αν κάποιος διαφωνεί μέχρι θανάτου μαζί του.