Του Γιάννη Σιδέρη
Ήξεις αφήξεις ου… τον Σόιμπλε πλήξεις...
Κάπως έτσι ήταν η αλλοπρόσαλλη στάση του πρωθυπουργού κατά την έμμεση, και κάθε άλλο παρά διπλωματική, επίθεση στον γερμανό υπουργό Οικονομικών.
Στην Βουλή ο πρωθυπουργός δήλωσε μεταξύ άλλων, όσοι δεν είναι καλά στην ψυχή τους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τη χώρας τους, ούτε της Ευρώπης. Όλοι κατανόησαν ότι φωτογραφίζει τον Σόιμπλε, σε μια απαράδεκτη ψυχιατρικοποίηση της πολιτικής συμπεριφοράς ενός ευρωπαίου υπουργού, ο οποίος θεωρούμε ότι δεν μας κάνει τα χατίρια.
Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός δήλωσε στους διαπιστευμένους πολιτικούς συντάκτες - που κατά παράδοση καλούνται τέτοια μέρα στο Μαξίμου - ότι δεν εννοούσε τον Σόιμπλε.
Ωστόσο λίγο μετά, πηγές του Μαξίμου δήλωσαν στο liberal.gr ότι «Η αναφορά του Πρωθυπουργού ήταν ανώνυμη!!! Η όποια αναφορά έγινε στους δημοσιογράφους (δηλαδή ότι δεν εννοούσε τον Σόιμπλε), έγινε εν μέσω αστεϊσμών, ευχών για χρόνια πολλά κλπ! Η συγκεκριμένη φράση του πρωθυπουργού δεν είναι ούτε επιβεβαίωση ούτε διάψευση Είναι μια γενική αναφορά»!
Αν μπερδευτήκατε… έχετε δίκιο! Το πρόβλημα είναι ότι και η κυβέρνηση είναι μπερδεμένη. Προσωποποιεί την πολιτική στάση του γερμανού υπουργού Οικονομικών, χωρίς ωστόσο κανείς εξ ημών να γνωρίζει: το κάνει επειδή πιστεύει ότι όντως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει οφείλονται στη… μνησικακία και παραξενιά του γερμανού υπουργού, ή απλώς θέλει να στοχοποιήσει έναν εμβληματικό εχθρό, προκειμένου να βρει άλλοθι στις επερχόμενες αποτυχίες της;
Ούτως ή άλλως η συμπεριφορά του κ. Τσίπρα είναι αντισυμβατική, αντιθεσμική, αντιδεοντολογική και αντικανονική. Μαρτυρά ότι η κυβερνητική ηγεσία δεν έχει επίγνωση των απαρέγκλιτων κανόνων διπλωματικής συμπεριφοράς. Μπορεί ο Λαζόπουλος να χυδαιολογεί κατά Σόιμπλε, αλλά εκπροσωπεί τον εαυτό του, δεν εκπροσωπεί έναν ολόκληρο λαό.
Πονοκέφαλος η επιστολή του ESM
Επίσης: Μπορεί ο πρωθυπουργός να είναι πάντα αισιόδοξος, αφού μικρός έπεσε… στη μαρμίτα της αισιοδοξίας, όπως χιουμοριστικά είπε (σε μια φιλική συζήτηση με τους δημοσιογράφους), αλλά τα προβλήματα διογκώνονται με τη δική του απρονοησία.
Ήδη η επιστολή του ESM στη κυβέρνηση, όχι μόνο ζητά λεπτομέρειες για το κόστος των εξαγγελιών Τσίπρα, αλλά αναφέρεται και σε… ισοδύναμα, δημιουργεί χριστουγεννιάτικους πονοκεφάλους στην κυβέρνηση - αλλά πονοκεφάλους που η ίδια δημιούργησε στον εαυτό της. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα πάγωσαν από δική της αστόχαστη ενέργεια, και τώρα θα ξοδέψει πολιτικό κεφάλαιο για να τα ξεπαγώσει. Εύκολες λύσεις επ΄ αυτού δεν έχει, γι αυτό και η απάντηση θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, αφού προηγηθεί σειρά συσκέψεων...
Ουσιαστικά ο ESM μαλώνει την κυβέρνηση για την… αταξία που έκανε και της ζητά υπόσχεση ότι δεν θα το ξανακάνει!
Πάντως κυβερνητική πηγή εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι τα βραχυπρόθεσμα θα ξεπαγώσουν την επόμενη εβδομάδα, χωρίς να χρειαστεί συνεδρίαση κάποιου οργάνου. Επίσης εξέφρασε αισιοδοξία ότι η αξιολόγηση θα κλείσει τον Ιανουάριο, αλλά τη υποχωρήσει ποίου δεν είπε. Κατά την κυβέρνηση το βασικό θέμα που συζητείται είναι τα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ, άλλος λόγος καθυστέρησης δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά - και αυτό είναι αντίφαση – η ίδια πηγή δήλωσε πως δεν σημαίνει ότι έχει επέλθει συμφωνία στα υπόλοιπα θέματα, π.χ. τα εργασιακά.
Η αισιοδοξία της κυβέρνησης βασίζεται πάλι στην πολιτική διευθέτηση, ήτοι «τον πολιτικό συσχετισμό (που υπάρχει στο χώρο των δανειστών) και ο οποίος πιέζει για λύση. Άλλωστε πιστεύει ότι «σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό αλλά πολιτικό, άρα η λύση μόνο πολιτική μπορεί να είναι».
Βέβαια πόσο πολιτική μπορεί να είναι η λύση αφού η χώρα μας πρέπει να αποδεχτεί τις ομαδικές απολύσεις και την μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ, θα μας το δείξει ο Ιανουάριος.
Επίθεση στον Κ. Μητσοτάκη
Εν τω μεταξύ το μέγαρο Μαξίμου στο εσωτερικό, συνεχίζει να στοχοποιεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη με έναν, πρωτοφανούς ύφους, λόγο, που μόνο σε προεκλογική περίοδο παραπέμπει: Τον χαρακτηρίζει «συκοφάντη», που «υιοθετεί χωρίς ντροπή την ακραία ρητορική των χωρών Βίζενγκραντ», ότι «γίνεται ρεζίλι διαβάζοντας τα «ντοκουμέντα που του φέρνουν τα λαγωνικά του», και συνολικώς την ΝΔ, ότι γύρισε την πλάτη στους συνταξιούχους «μόλις …φταρνίστηκαν οι ακραίοι κύκλοι των δανειστών».
Αν δεν γνώριζε κανείς τον πολεμικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ θα τον ερμήνευε ως προείκασμα μιας ακραίας προεκλογικής επίθεσης. Ωστόσο εξίσου πιθανό είναι να προσπαθεί να ταυτίσει τον Μητσοτάκη με τον μισητό Σόιμπλε, ώστε ο αρχηγός της ΝΔ να γίνει εξοβελιστέος στη γνώμη του μέσου ψηφοφόρου.
Η αντιπολιτευτική μανιχαϊστική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιστρέψει εν πλήρει δόξη!
