Αν πιστέψουμε τους ημεδαπούς «προοδευτικούς» ο Ερντογάν τα «πήρε όλα κι έφυγε». Αν πιστέψουμε τα ξένα πρακτορεία υποσχέθηκε στον πλανητάρχη 50 δισεκατομμύρια κι έφυγε με άδεια τα χέρια. Και αν πιστέψουμε τον ίδιο τον Ερντογάν ούτε πήρε ούτε έδωσε. Έγινε μια ανταλλαγή υποσχέσεων.
Ήδη με μια δεύτερη, πιο καθαρή ματιά, αναλυτές μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων αρχίζουν να αμφιβάλλουν αν η Τουρκία είχε έστω περιορισμένα κέρδη από αυτή τη συνάντηση. Φαίνεται πως ανέλαβε μόνον δεσμεύσεις.
Την ίδια ώρα ο δικός μας ο Κούλης συναντιόταν με:
1.Τον πρόεδρο της Lockheed Martin, Michael Williamson της εταιρείας που παράγει τα F-35, αυτά που αγωνίζεται να πάρει ο Ερντογάν και η Ελλάδα ήδη έχει κλείσει τη συμφωνία για την αγορά 20 αεροπλάνων. Το πρώτο θα το παραλάβουμε στα μέσα του 2028.
2.Με τον αντιπρόεδρο της ΕXXONMOBIL, John Ardill, για θέματα ενεργειακής συνεργασίας.
3.Με τους εκπροσώπους των δύο πανίσχυρων εβραϊκών οργανώσεων, του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου και της AIPAC (American Israel Public Affairs Committee), μιας πανίσχυρης οργάνωσης με 100.000 μέλη, που επηρεάζει την πολιτική του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Σε αυτή τη συνάντηση ο Μητσοτάκης επαναβεβαίωσε τη στρατηγική σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ. Σημειώστε αυτή τη συνάντηση.
4.Με εκπροσώπους διαχείρισης κεφαλαίων ύψους περί τα 10 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Έτσι παίζεται η μπάλα, αν θέλουμε να υπάρχει ουσία. Όλες αυτές οι επαφές δεν έπεσαν από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα της εικόνας που έχει η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό τόσο λόγω των πανθομολογουμένως καλών επιδόσεων της Εθνικής Οικονομίας όσο λόγω της περαιτέρω σύσφιγξης των σχέσεων με το Ισραήλ.
Η πατρίδα μας, όσο και αν δεν αρέσει στην αντιπολίτευση, αναδεικνύεται σε μια ενδιαφέρουσα χώρα για επενδύσεις, παρά τα γνωστά της γραφειοκρατικά προβλήματα και κυρίως σε μια χώρα με πολιτική σταθερότητα, με μια ισχυρή κυβέρνηση και με έναν πρωθυπουργό που έχει «πρόσωπο» προς τα έξω.
Φυσικά, αυτό που προείχε από τα ρεπορτάζ τόσο των «προοδευτικών» ΜΜΕ όσο και των ακροδεξιών, ήταν η πανηγυρική προβολή της επίσκεψης του Ερντογάν στον Λευκό Οίκο, όχι για κανέναν άλλο λόγο, παρά μόνον διότι έτσι πίστευαν ότι «κονταίνουν» τον Κούλη.
Τελικά, ο Ερντογάν το μόνο που εισέπραξε ήταν η χοντροκομμένη ειρωνεία του Τραμπ ότι ξέρει να στήνει εκλογές. Ο σουλτάνος την κατάπιε την προσβολή, αν βέβαια αυτό που είπε ο πλανητάρχης το εισέπραξε ως προσβολή.
Ο πρωθυπουργός, ήδη πέταξε το μπαλάκι στην αντιπολίτευση ζητώντας την επόμενη εβδομάδα να διεξαχθεί συζήτηση για την εξωτερική πολιτική. Εκεί θα συγκρουστούν από τα μια μεριά τα απτά κυβερνητικά πεπραγμένα και από την άλλη οι νεφελώδεις κορώνες της ρωσόφιλης Δεξιάς και της φριπαλεστάιν Αριστεράς.
ΥΓ. Μετά την Αντιγόνη και τον Κρέοντα, καλούνται να ανέβουν στη σκηνή των Τεμπών οι Ετεοκλής και Πολυνείκης.
