Είμαι η Βασιλική Σιαντή και για πολλούς από εσάς η Βασούλα. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό το υποκοριστικό παραπέμπει σε κάτι μικρό ή καλύτερα σε μία παιδική ανάμνηση, ίσως και σε ένα ανέφελο όνειρο. Για μένα, όμως, είναι αυτή η μεγάλη απορία που είχα από μικρή ηλικία, όσο οξύμωρο κι αν είναι αυτό, ανακαλύπτοντας τον κόσμο: τι είναι η ζωή; Ασφαλώς και δεν απαντάται έτσι απλά αυτό το ερώτημα τη στιγμή που φιλόσοφοι, επιστήμονες, διανοούμενοι ξόδεψαν χρόνια και διατύπωσαν θεωρίες, νόμους και κανόνες για να απαντηθεί. Μέχρι και ανέκδοτο έγινε!
Θα σας πω τι νομίζω εγώ πως είναι: Να μεταφέρεις ένα μήνυμα, μία προσλαμβάνουσα, ένα όνειρο από το παιδί που ήσουν στον μεγάλο που έχεις γίνει. Αλλά χρειάζεται να σιγουρευτείς ότι αυτό το μήνυμα δεν θα χαθεί στην πορεία του. Αυτή, λοιπόν, ήταν και η κινητήριος δύναμη για να αποδεχτώ την πρόταση του δημάρχου της Αθήνας να ενταχθώ στην ομάδα των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων για την επόμενη θητεία του. Και φυσικά όχι ως επαγγελματίας πολιτικός, γιατί απλά δεν είμαι, αλλά με την ιδιότητα μου ως μία γυναίκα που ζει και εργάζεται στην πόλη που αγαπά. Αυτό, άλλωστε, είναι το μήνυμα που φέρω από παιδί στην ψυχή μου και θέλω να προσπαθήσω να υλοποιήσω με όποια δυνατότητα έχω. Για να το θέσω λίγο ως ενήλικας πια είναι να μεταμορφωθεί η Αθήνα σε κέντρο Αστικού Πολιτισμού.
Ως Art director της Sianti Gallery μπορώ να υπερασπιστώ με βεβαιότητα ότι η τέχνη είναι απαραίτητη στη ζωή μας πέρα από κάθε πολιτική τοποθέτηση. Ασφαλώς, αυτό από μόνο του εμπεριέχει μία πολιτική χροιά, εφόσον πρόκειται για τα κοινά. Από την άλλη, ως παιδί του κέντρου αναγνωρίζω ότι η τέχνη είναι παντού γύρω μας και η Αθήνα έχει τη δυνατότητα να προαχθεί σε ένα κέντρο Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Αρχής γενομένης με την κάθε γειτονιά της Αθήνας που λειτουργεί αυτόνομα με δική της πολιτιστική ταυτότητα και που αποτελεί ένα κομμάτι της σύνθεσης του Αστικού Πολιτισμού. Και τι σημαίνει αυτό; Κάθε είδος τέχνης από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, μέχρι το θέατρο και τον κινηματογράφο, μέχρι ακόμα και τον τρόπο ζωής ή τη διατροφή ο Αστικός Πολιτισμός αφορά και ανήκει σε κάθε ηλικία, φύλο, επάγγελμα, εθνικότητα! Γιατί πολιτισμός χωρίς παιδεία, δεν υπάρχει και αυτό είναι το μόνο εφόδιο για να διαμορφώσει κάποιος ηθική υπόσταση. Γι΄αυτό τον πολιτισμό θέλω να παλέψω μέχρι να γίνει αυταξία! Και κάποιοι εδώ θα γελάσουν στραβά καγχάζοντας ότι αυτό είναι το δεδομένο!
Το αντίθετο! Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και το έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι μας, αν αναλογιστούμε τη ζωή μας δύο χρόνια πριν με την πανδημία να καιροφυλαχτεί σε κάθε μας ανάσα! Και αφού το παιδί μέσα μου κατάφερε να περάσει αυτό τον σκόπελο συνεχίζει να μεταφέρει εκείνο το παιδικό μήνυμα με την ωριμότητα, όμως και την οπτική ενός ενήλικα. Την καλλιέργεια, δηλαδή της αισθητικής από την παιδική ηλικία. Όταν τα παιδιά πειραματίζονται και μαθαίνουν τα χρώματα. Άλλωστε, «έχουν τα χρώματα, έχουν τα πινέλα και φτιάχνουν τον παράδεισο», όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο Νίκος Καζαντζάκης. Ας γίνουν, λοιπόν, οδηγοί σ’ αυτόν τον παράδεισο, στην πόλη μας κι εγώ με όποιον τρόπο μπορώ, θα βοηθήσω να μπούμε όλοι μέσα!
Αγαπώ την Αθήνα με όλες τις αντιφάσεις της. Θέλω μέσω της Τέχνης με την παρόρμηση και την ενέργεια της Βασούλας και συνάμα με την ωριμότητα και την καλλιέργεια της Βασιλικής να προσπαθήσω να ανεβάσω την πόλη μας ψηλά! Πράγμα που σημαίνει καλύτερη ποιότητα ζωής! Τελικά, τα παιδικά όνειρα μπορούν να βγουν αληθινά!
